آيا اقامت در كبك پس از اخذ ويزا اجباري است؟

[imdastyar]

سوالی است که بارها از طرف دوستان مطرح شده و به طور خصوصی پاسخ داده شده است. به نظر می رسد با توجه به افزایش متقاضیان برنامه های کبک طرح آن در اینجا ضروری باشد.

پیش از پاسخ به این سوال لازم است به سه مطلب اشاره شود که لازمه درک موضوع است:

1) هر متقاضی در زمانی که درخواست مهاجرت به کبک می دهد تمایل خود را به زندگی و کار در این استان اعلام می کند در غیر این صورت کبک بر اساس موافقتنامه ای که با فدرال دارد و به&Quebec Accord موسوم است اساسا اختیار بررسی تقاضا را ندارد.

2) اظهار خلاف واقع در تقاضای مهاجرت جرم است و می تواند موجب ابطال پروسه و حتی بازگرداندن فرد به کشور متبوع شود. اظهار خلاف واقع را در قوانین مهاجرت Misrepresentation گویند.

3) براساس قوانین حقوق بشر و نیز منشور حقوق و آزادیهای کانادا، انتخاب محل زندگی از حقوق اولیه انسانی است و هیچ کس را نمیتواند به زندگی در محل معین مجبور ساخت.

با دانستن این سه موضوع می توان به سوال اینگونه پاسخ داد که:
وقتی متقاضی درخواست مهاجرت به کبک می دهد عملا اعلام کرده است که می خواهد در این استان زندگی کند این اعلام عملی البته با امضای ورقه ای با همین مضمون نیز همراه است. حال اگر این فرد بعد از دریافت ویزا و ورود به کبک بلافاصله راهی تورنتو و یا ونکوور شود در عمل اعلام کرده است که به دولت کانادا و کبک خلاف واقع گفته و از ابتدا قصد اقامت در کبک را نداشته است. دولت کانادا و نیز کبک می توانند موضوع را پیگیری کرده و فرد را از این جهت مورد تعقیب قرار دهند. استدلال فرد در زمینه حقوق بشر نیز پذیرفته نیست چرا که او را مجبور به اقامت در محل معین نکرده اند بلکه ار چگونگی عملکرد فرد در انتخاب محل زندگی اظهار خلاف واقع وی را در زمان تقاضا اثبات کرده اند.
حال اگر متقاضی وارد کبک شود و مدتی را در این استان سر کند و در این مدت هر چند کوتاه احساس کند که در این استان امکان رشد کافی ندارد و یا شرایط محیطی، زبانی و یا دیگر شرایط اسن استان را نمی پسندد و تصمیم به اقامت در محل دیگری را بگیرد به هیچ وجه مشکلی نخواهد داشت چرا که امکان اثبات اظهار خلاف واقع وجود ندارد و وی در عمل همانگونه که اظهار کرده بود برای کار و زندگی به این استان آمده ولی شرایط را مناسب نیافته و با استفاده از حق انتخاب محل زندگی به جای دیگری رفته است.
بنابراین به طور خلاصه اگر دارندگان ویزای اقامت کانادا از طریق کبک مدتی را در این استان بمانند بعدا می توانند بدون هیچ مشکلی به دیگر نقاط کانادا رفته و زندگی خود را بنا نهند.

نکته اینکه این استدلال برای کسانی که از طریق کارافرینی به کبک می آیند و باید شرط تجاری خود را انجام دهند صدق نمی کند و آنان به دلیل دیگری باید در این استان تا زمان رفع شرط بمانند.
شایان توجه است که در عمل تاکنون دولت کبک اقدام به تعقیب افراد به این دلیل نکرده است و یا حداقل بررسی بنده در این زمینه منجر به یافتن کیس عملی در این خصوص نشده است.

نظر شما چيست؟ دوستاني كه اطلاعاتي در اين زمينه دارند اعلام كنند.

[imdastyar]

دولت کانادا سختگیری را در مورد مهاجرانی که بر اساس برنامه مهاجرت استانی یکی از استان‌ها پذیرفته و به خاک کانادا وارد شده‌اند اما در عوض استان دیگری را برای زندگی انتخاب کرده‌اند، بیشتر می‌کند. بر اساس دستورالعمل جدیدی که به تازگی توسط اداره مهاجرت و شهروندی کانادا منتشر شده، برای این گروه از خاطیان ابتدا نامه‌ای هشداردهنده ارسال می‌شود و در صورت بی‌توجهی این احتمال نیز وجود دارد که حق اقامت دائم از آنها سلب شود.

برخی از متخصصان حقوقی معتقدند که این تازه شروع تلاش‌های دولت برای مقابله با پدیده‌ای است که دولت نام آن را «جستن» (trampolining) مهاجران نام نهاده است یعنی پذیرفته شدن در یک استان و اقامت و زندگی در استانی دیگر. بیشترین فشار در حال حاضر در استان کبک (برای متقاضیان کارآفرینی) آغاز شده اما انتظار می‌رود که این روند به استان‌های دیگری نیز که در برنامه مهاجرت استانی مشارکت دارند، تسری پیدا کند.

گرچه در حال حاضر استان‌ها بیش از گذشته مسئولیت انتخاب مهاجران اقتصادی را بر عهده گرفته‌اند تا بدین ترتیب بتوانند نیازهای بازار کار و اقتصاد محلی خود را پاسخگو باشند اما هنوز هم بیشترین مسئولیت جهت صدور ویزای اقامت دائم با دولت مرکزی است.

یکی از وکلای مهاجرت کبکی به نام آقای ریچارد کرلند در این‌باره می‌گوید: «این مهاجران بر اساس نیروی هر استان انتخاب می‌شوند. در ازای این انتخاب و دریافت ویزای مهاجرت به کانادا، آنها به استان مربوطه تعهد می‌دهند که در آن زندگی کنند. درست نیست که یک متقاضی تعهد کند که در استان خاصی کار یا زندگی کند و بعد به استان دیگری برود.»

(تذکر این نکته ضروری است که متقاضیان کبک هنگام ارسال تقاضا برای زندگی در این استان تنها ابراز تمایل می کنند به جز در مورد کارآفرینی که با توجه به تعهد آنها مبنی بر راه اندازی یک بیزنس حداقل برای ۱۲ ماه عملا نوعی تعهد به زندگی حداقل برای ۱۲ ماه در این استان داده اند. این در حالی است که در مورد دیگر استانها نظیر منیتوبا؛ نیوبرانزویک؛ نوا اسکوشیا و ... متقاضی با امضای برگه ای رسما تعهد می کند برای زمان معینی در آن استان زندگی کند که معمولا این مدت دو سال است. در این ارتباط قبلا مقاله ای در همین وب سایت منتشر شده است که می توانید اینجا بخوانید)

بر اساس اطلاعات موجود درباره مهاجران، ۱۱ درصد از ۱ میلیون مهاجر جدیدی که در پنج سال گذشته وارد کشور کانادا شده‌اند و در سال ۲۰۰۶ نیز فرم مالیاتی خود را پر کرده‌اند، از استانی که در بدو امر به عنوان مقصد خود معرفی کرده بودند نقل مکان نموده‌اند. در حال حاضر بیش از ۲۴ هزار نفر یا به عبارتی ۱۴ درصد از مهاجرانی که از طریق استان کبک وارد کانادا شده‌اند، فرم‌های مالیاتی خود را در استان‌های دیگر تکمیل می‌کنند.

به گفته کرلند در ماه‌های اخیر وکلای مهاجرتی با برخی پرونده‌های تازه‌واردانی (با ویزای مشروط) مواجه هستند که پیش‌تر وارد خاک کانادا شده‌اند اما به دلیل این‌که نتوانسته‌اند بلیط هواپیما یا مدرکی در اثبات تعیین محل زندگی خود در استان اصلی اخذ ویزا ارائه دهند، بازگردانده شده‌اند.به گفته کرلند معمولا دادگاه‌ها نیز در این‌گونه موارد طرف افسران مهاجرت را می‌گیرند.



در دستورالعمل جدیدی که از آن یاد شد، از افسران اصلی مهاجرت خواسته شده تا دائما وضعیت کسانی را که با ویزای کارآفرینی در استان کبک پذیرفته شده‌ و به این استان مهاجرت کرده‌اند و در حال حاضر نشانی پستی آنها در جایی خارج از استان کبک است، مد نظر داشته باشند. این موضوع در مورد همه کسانی که بعد از تاریخ ۱۶ اکتبر سال ۲۰۰۶ با ویزای کارآفرینی به کبک آمده‌اند، مصداق پیدا می‌کند. در این دستورالعمل آمده است که : «باید گزارشی جامع و حاوی جزئیات از این موارد آماده شود ... و به دفاتر مهاجرتی ارائه شود تا در مورد آن تصمیمات قانونی اتخاذ گردد.»

مهاجری که از طریق برنامه کارآفرینی استان کبک وارد این استان شده، برای این که واجد شرایط حق اقامت دائم شود باید حداقل ۲۵ درصد از مالکیت یک شرکت را داشته باشد و سرمایه‌‌گذاری او هم کمتر از ۱۰۰ هزار دلار نباشد. این افراد نه تنها باید به طور دائم بر کار و فعالیت مورد نظر خود نظارت داشته باشند، بلکه باید در سه سال اول اقامت خود در این استان حداقل ۱۲ ماه در آن بمانند و زندگی کنند.

به اعتقاد کرلند استان‌های دیگر نیز از این دستورالعمل استفاده خواهند کرد به ویژه اگر این موارد گسترش پیدا کند و به انواع مهاجرتی در دیگر استان‌ها از جمله برنامه ویزاهای سرمایه‌گذاری و نیروهای متخصص نیز تعمیم یابد.

دولت مرکزی برای برنامه‌هایی چون آموزش زبان به تازه‌واردان و جذب بیشتر آنها در هر استان، بنا به تعداد مهاجرانی که مدعی هستند استان مذکور مقصد آنهاست، بودجه ای مشخص اختصاص می‌دهد. در این بودجه‌بندی جایی برای «مهاجرت ثانویه» دیده نشده است.

برای مشاهده اصل مطلب اینجا کلیک کنید.

[aphrodite]

از توضیحاتت ممنون
فقط یه سوال اگه landig کبک باشه و یه آدرس هم توی کبک داشته باشیم و بعدش بریم یه استان دیگه مثه انتاریو و کارهای تابلو انجام ندیم یعنی همون اول نریم دانشگاه ثبت نام کنیم اونجا یا مصاحبه برای کار دولتی بریم و ..چطوری میخوان بفهمن ؟ کسی که ورود و خروج ما رو به استانهای دیگه چک نمیکنه ؟ درسته ؟

[Artin]

با توجه به نکات بالا و اینکه هنوز از این امکان دولت کبک استفاده نکرده میتوان گفت مشکلی نخواهید داشت.
به نظر من لندینگ در کبک و مهاجرت به استان دیگر بعد مدتی کار خردمندانه تری است هرچند من چند نفر میشناسم مستقیم به ونکوور و البرتا رفتند.

[imdastyar]

زماني مشكل بوجود مياد كه شما بعد از طي زمان مورد نياز كه فكر كنم 3سه سال باشه درخواست پاسپورت كانادايي ميدي. اون موقع ممكنه گير بدن و بگن چرا در كبك نموندي و احتمالا بايد بتوني قانعشون كني. اگه كمتر از يكي دو سه ماه اونجا مونده باشي نميتوني بهانه ايي مثل كار پيدا نكردن و مشكلات محيطي بياري. پس بهتره مستقيما و يا بلافاصله كبك رو ترك نكني و لااقل دو سه ماه بموني كه بتوني بهانه اي بياري. البته بودند كساني كه فرداي روز ورود به كبك اونجا رو ترك كردن ولي از اونجايي كه هنوز زمان citizenship شون طي نشده معلوم نيست عكس العمل اداره مهاجرت چيه.

بايد منتظر موند تا لاقل خبري از مهاجران قديمي كه سه سالشون تموم بشه برسه. اين تاپيك رو زدم كه به مرور زمان اطلاعات توش بالاتر بره، چون واقعا مساله مهميه.