مایک گرامی واقعیت اینه که کیس شما استثنا است و من تا به حال کمتر موردی رو دیدم که به خاطر مقالاتش فاند گرفته باشه! مگر اینکه شما معدل بالا و یا جی ار ای بالایی هم داشتید که اون دیگه بحثش جداست
در مورد آمریکا، دوستانی که من داشتم اکثرا معدل و یا جی ار ای بالا داشتند و به این شیوه تونستند فاند بگیرند. حالا اگر مقاله هم بود چه بهتر( مثلا در حد 1 تا 5 پوینت می تونه کمک کنه از 100 پوینت! در این حد نه بیشتر. ) واقعا اهمیت مقاله بیشتر از این مقدار نیست.
عددها رو در مورد آمریکا نمی دونم. ولی نگاهی به کسایی که پذیرش گرفتند نشون می ده که مقاله چندان اهمیتی نداره! نهایتا یک کنفرانس یا یک ژورنال که استاد بفهمه که شما در اون موضوع کار کردید! دقیقا در این حد که بفهمه کار کردید ونه بیشتر.
وقتی که برای انجام کار عملی و نوشتن یک مقاله isi هست در حد گاها یک تز هست و چند ماه رو می بره، ارزش اون هم به مراتب کمتر از نمره جی ار ای و معدل هست. برای خسرالدنیا و الاخره نشدن هم بهتره وقت چندانی روی مقاله نگذارید. اولویت چهارم پنج باشه.(بعد از معدل و جی ار ای و تافل و ...)
ولی در مورد استرالیا که من می دونم بسیاری از دانشگاهها وزن معدل کارشناسی رو 50 تا 80 درصد و وزن هر مقاله ISI رو با بالاترین ایمپکت فکتور ممکن (مثلا ژورنالی در حد chem phys و یا nanoletter و...) حدود 5 تا نهایتا 10 می گیرند! و کل امتیار هم بیشتر از 20 نیست در مورد مقاله. یعنی شما معدلت 17.5 باشه از کسی که معدلش 14.8 هست ولی در ژورنالی در حد nature مقاله داره احتمالا در ارزیابی بالاتر قرار می گیرید. کاملا ماشینی! نمی دونم منطقشون چیه برای همچنین سیستم ارزیابی، حالا اگر ژورنال غیر معتبر بود یا طرف اسمش نفر سوم چهارم و... بود یک منطقی می تونست داشته باشه، ولی کسی که کل دوران دکتراش می خواد سه چهار تا مقاله در این حد داشته باشه، معدل لیسانسش ارزش بسیار بیشتری داره تا سابقه مقاله دادن در این حد! نمی دونم چرا ولی اینطوریه..
در مورد unisa
در مورد آمریکا، دوستانی که من داشتم اکثرا معدل و یا جی ار ای بالا داشتند و به این شیوه تونستند فاند بگیرند. حالا اگر مقاله هم بود چه بهتر( مثلا در حد 1 تا 5 پوینت می تونه کمک کنه از 100 پوینت! در این حد نه بیشتر. ) واقعا اهمیت مقاله بیشتر از این مقدار نیست.
عددها رو در مورد آمریکا نمی دونم. ولی نگاهی به کسایی که پذیرش گرفتند نشون می ده که مقاله چندان اهمیتی نداره! نهایتا یک کنفرانس یا یک ژورنال که استاد بفهمه که شما در اون موضوع کار کردید! دقیقا در این حد که بفهمه کار کردید ونه بیشتر.
وقتی که برای انجام کار عملی و نوشتن یک مقاله isi هست در حد گاها یک تز هست و چند ماه رو می بره، ارزش اون هم به مراتب کمتر از نمره جی ار ای و معدل هست. برای خسرالدنیا و الاخره نشدن هم بهتره وقت چندانی روی مقاله نگذارید. اولویت چهارم پنج باشه.(بعد از معدل و جی ار ای و تافل و ...)
ولی در مورد استرالیا که من می دونم بسیاری از دانشگاهها وزن معدل کارشناسی رو 50 تا 80 درصد و وزن هر مقاله ISI رو با بالاترین ایمپکت فکتور ممکن (مثلا ژورنالی در حد chem phys و یا nanoletter و...) حدود 5 تا نهایتا 10 می گیرند! و کل امتیار هم بیشتر از 20 نیست در مورد مقاله. یعنی شما معدلت 17.5 باشه از کسی که معدلش 14.8 هست ولی در ژورنالی در حد nature مقاله داره احتمالا در ارزیابی بالاتر قرار می گیرید. کاملا ماشینی! نمی دونم منطقشون چیه برای همچنین سیستم ارزیابی، حالا اگر ژورنال غیر معتبر بود یا طرف اسمش نفر سوم چهارم و... بود یک منطقی می تونست داشته باشه، ولی کسی که کل دوران دکتراش می خواد سه چهار تا مقاله در این حد داشته باشه، معدل لیسانسش ارزش بسیار بیشتری داره تا سابقه مقاله دادن در این حد! نمی دونم چرا ولی اینطوریه..
در مورد unisa
تو را دوست می دارم
در آن دور دست بعید که رسالت اندامها پایان می پذیرد...
--
در فراسوهای عشق، تو را دوست می دارم،در فراسوهای پرده و رنگ..
در فراسوهای پیکرمان به من و عده دیداری بده (شاملو)
در آن دور دست بعید که رسالت اندامها پایان می پذیرد...
--
در فراسوهای عشق، تو را دوست می دارم،در فراسوهای پرده و رنگ..
در فراسوهای پیکرمان به من و عده دیداری بده (شاملو)
