تجربه من با دکتر آرشانوش پورمند بود.
بنده کمی مطالب هر دو انجمن رو مطالعه کردم و با توجه به مطالبی که نوشته بودند به خانم دکتر پورمند مراجعه کردم.
وقت رو خیلی سریع دادند. معطلی کمی در مطب داشتیم. مدارکی که نیاز داشتند پاسپورت، کپی پاسپورت، فرم های مدیکال، سه قطعه عکس در هر سایزی بود. عکس هایی رو که می دید براتون روی معرفی نامه هایی که به بیمارستان صادر می کنند می چسبونند. تا جایی که من فهمیدم هزینه رو 110 دلار به ازای هر بزرگسال دریافت می کنند که به صورت نقدی یا کارت خوان قابل پرداخته. قبلش با یک صرافی تماس گرفتن. البته به نظر می رسید که نرخ دار رو برای مراجعین فردا می خواهند. قیمت دلار 3350 بود ولی هزینه ما با دلار روز قبل و حدود 3300 حساب شد. فکر کنم به 730 نرسید. یه سری فرم پر کردیم که سوالات روتینی مثل سابقه بستری در بیمارستان بیشتر از یک شب یا سابقه جراحی و بیماری کلیوی و ریوی و غیره بود.
همون طور که بالاتر توضیح دادند یکی از بچه ها منشی از ما پرسیدند بین بیمارستان دی و پارس کدام رو انتخاب می کنید که ما پارس رو انتخاب کردیم. منشی گفتند در بیمارستان پارس برید پیش آقای رحمانی ایشون در جریان کارهاتون هستند. شماره ایشون رو هم به ما دادند. در نهایت گفتند که رسید رو براتون ایمیل می کنیم تا به ویزا آفیس یا وکیلتون بفرستید. توصیه کردند که این کار رو بکنیم.
بعد از این مرحله خانم دکتر در اطاق به ما خوش آمد گویی کردن. منشی ایشون قد و وزن ما رو اندازه گرفتن و سپس پیش خانم دکتر نشستیم. ایشون سوالات خیلی روتینی کردند و تقریبا از جراحی و مشکل ریوی و کلیوی پرسیدند. در رابطه با جراحی لیزیک انجام شده ایشون فقط پرسیدند که بعدش احتیاج به عینک پیدا کردیم یا خیر و مشخص بود حساسیتی رو این مورد وجود نداره. بعد فشار خون رو چک کردند. بعد از فشار خون با گوشی به صدای قلب گوش کردند و سپس از پشت هم به صدای ریه گوش کردند و از ما می خواستند که نفس عمیق بکشیم. بعد از این مرحله به معاینه سینه پرداختند و همچنین زیر شکم ناحیه دو طرف ناف به سمت پهلو ها رو برای هر دو نفر فشار دادند. در تمامی طول معاینه خانم دکتر صحبت های متفرقه می کردند تا ما استرس نداشته باشیم. از بی آبی و هوای گرم و راه اندازی کولرها در فروردین صحبت کردیم تا معاینه انجام شد. فضا خیلی خوب بود. در نهایت دکتر به من توصیه کردند که به خاطر سرماخوردگی شدید و قرص هایی که می خورم بهتره که با کمی تاخیر به بیمارستان مراجعه کنم.
با آقای رحمانی تماس گرفتم و خیلی خوش برخورد به ما اجازه مراجعه جمعه رو دادند و گفتند صبح زود نریم چون بیمارستان خیلی شلوغه. بعد از یک هفته مراجعه کردیم. وارد بیمارستان پارس که می شید یک راهرو مستقیم هست که تا ته می رید. قبل از رسیدن به در پشتی یک راهروی کوچیک در سمت چپ هست که به سمت رادیولوژی واقع در زیر زمین میره. رفتیم پایین و یک اتاق بود که چند نفری نشسته بودن و سریال در حاشیه می دیدند چون سرشون خیلی خلوت بود. تا ما رو دیدن خیلی سریع به کار ما رسیدگی کردند که از این موضوع فوق العاده خوشحال شدم. چون واقعا دیدم که همگی کار خودشون رو رها کردند و به کار ما رسیدگی کردند. در واقع ثانیه ای طول نکشید تا از جا بلند شدند. آقای رحمانی خوش برخورد بودند.
به ما گفتند از همون در پشتی بریم بیرون و روبروی بیمارستان اون سمت کوچه وارد ساختمان شماره دو بشیم. اونجا مدارک مدیکال رو به مسئول رسپشن دادیم که آقای جوونی بودند. ایشون خیلی خوش برخورد تبریک گفتند و گفتند به خاطر شلوغی آزمایشگاه یک ساعت باید معطل باشید. ولی نیم ساعت بیشتر طول نکشید. اینجا بود که صدامون کردند و فیش ها رو دادند گفتن برید صندوق. من که چک کردم دیدم اشتباهی رو فیش من زدند دکتر راهوریان که سریع تصحیح کردند. حتما دقت کنید. اگر اشتباهی باشه مدارکتون به دکتر دیگری ارسال می شه.
بعد به صندوق رفتیم تا هزینه ها رو پرداخت کنیم. کارت زیر 200 تومن قبول نمی کردند و این رو بزرگ نوشته بودند. ولی همون کنار یک دستگاه ATM بود که پول رو نقد دادیم. نفری کمتر از 65 تومن شد. آقای صندوق دار اگر اشتباه نکنم مردی با موهای فرفری و عینکی بود. خیلی باحال بود و گفت دستت به ضریح رسید ما رم دعا کن. کلا رفتار پرسنل عالی بود. بعد رفتیم برای آزمایش خون و ادرار و خون رو هم بدون درد و خوب گرفتن. بعد هم نمونه ادرار رو دادیم و دوباره رفتیم پیش آقای رحمانی.
باز سرشون خیلی خلوت بود و نشسته بودند و تا ما رو دیدن با احترام تمام همه به تکاپور افتادند. اونجا هم نفری 75 تومن برای عکس قفسه سینه خواستند که باز نقدی می خواستند چون می زانش کم بود که ما نقد نداشتیم. در ضمن چون من 130 تومن کشیده بودم برای آزمایش خون و ادرار دیگه نمی تونستم 150 تومن رو بکشم به خاطر سقف برداشت 200 تومنی. باز هم مشکلی نخوردیم چون یک شماره کارت دادند که روی یک کاغذ پرینت شده بود و آماده برای چنین مواقعی داشتند و از همون ATM که نزدیک بود پرداخت کردیم. عکس رو خیلی سریع گرفتند و به ما اطمینان دادند که هیچ مشکلی وجود نداره. فکر کنم اگر ازشون بخواهید همون موقع براتون ایمیل می کنند. جمعه بود و آقای رحمانی گفتند یک شنبه 10 صبح بهشون زنگ بزنم تا ببینم مشکلی بوده یا نه برای آزمایش خون و ادرار.
نکته مهم در مراجعه به بیمارستان پارس اینه که باید پول نقد داشته باشید. داشتن پول نقد سرعت کارتون رو خیلی بالا می بره.
صبح یک شنبه تماس گرفتم البته 11 و ایشون گفتند که آزمایشات تمام شده و مشکلی نبوده و برای دکترتون ارسال کردیم. با مطب تماس گرفتم و منشی گفتند یا امروز عصر یا فردا صبح ارسال می شه. من هم گفتم من عصر تماس می گیرم چک می کنم باهاتون. عصر ساعت 5 تماس گرفتم و مطب دایورت بود روی گوشی خود خانم دکتر. ایشون هم خیلی خوش برخورد سلام و علیک کردند و حال و احوال پرسی کردند و گفتند قبل از ظهر مدارک ارسال شده و شما باید رسید رو دریافت کرده باشید که وقتی گفتم هنوز رسید به من نرسیده ایشون خودشون با این که مطب نبودند با احساس مسئولیت فوق العاده اشون برای من رسید رو فرستادند. در صورتی که خیلی راحت می تونستند بگن فردا صبح با منشی تماس بگیرید. همچنین از من پرسیدند که آیا مشکلی در هر جای این روند داشته ام یا خیر. برای ایشون مهم بود که بدونند کل مراحل بدون مشکل انجام شده یا خیر. بعد از ارسال ایمیل هم تماس گرفتند تا مطمئن بشن که به دست ما رسیده یا خیر. منشی هم جداگانه و بی خبر از این مسائل برای ما رسید رو ارسال کردند.
در کل از روزی که به بیمارستان رفتیم دو روز معطلی داشیتم و مدیکال ارسال شد. این دو روز هم برای آماده شدن آزمایش خون و ادرار بود. در مقایسه با باقی دکتر ها خیلی راضیم.
این گونه بود که قصه مدیکال ما تمام شد.
من به افرادی که باهاشون برخورد داشتم نمرات زیر رو می دم:
خانم دکتر پورمند: 10+
آقای رحمانی: 10
پرسنل بیمارستان پارس از صندوق تا رادیولوژی: 10
پرسنل قسمت آزمایشگاه که خون رو گرفتند: 10 چون به دلیل ترس از آمپول مشکلاتی به وجود آمده بود که با دلسوزی حل کردند. که می تونستند نکنند.
منشی های خانم دکتر: 8. هیچ رفتار بدی ندیدم. ولی توصیه می کنم اگر این رو می خونند که کمی با مراجعین بیشتر گرم بگیرن. مثلا می تونند در بدو ورود خوش آمد گویی کنند و مثلا برای رسیدن به مرحله مدیکال تبریک بگن. مثل پرسنل بیمارستان پارس که بدون این که وظیفه ای داشته باشند همگی به ما تبریک می گفتند.
سایر مراجعین هم تجربه خودشون رو بنویسند
بنده کمی مطالب هر دو انجمن رو مطالعه کردم و با توجه به مطالبی که نوشته بودند به خانم دکتر پورمند مراجعه کردم.
وقت رو خیلی سریع دادند. معطلی کمی در مطب داشتیم. مدارکی که نیاز داشتند پاسپورت، کپی پاسپورت، فرم های مدیکال، سه قطعه عکس در هر سایزی بود. عکس هایی رو که می دید براتون روی معرفی نامه هایی که به بیمارستان صادر می کنند می چسبونند. تا جایی که من فهمیدم هزینه رو 110 دلار به ازای هر بزرگسال دریافت می کنند که به صورت نقدی یا کارت خوان قابل پرداخته. قبلش با یک صرافی تماس گرفتن. البته به نظر می رسید که نرخ دار رو برای مراجعین فردا می خواهند. قیمت دلار 3350 بود ولی هزینه ما با دلار روز قبل و حدود 3300 حساب شد. فکر کنم به 730 نرسید. یه سری فرم پر کردیم که سوالات روتینی مثل سابقه بستری در بیمارستان بیشتر از یک شب یا سابقه جراحی و بیماری کلیوی و ریوی و غیره بود.
همون طور که بالاتر توضیح دادند یکی از بچه ها منشی از ما پرسیدند بین بیمارستان دی و پارس کدام رو انتخاب می کنید که ما پارس رو انتخاب کردیم. منشی گفتند در بیمارستان پارس برید پیش آقای رحمانی ایشون در جریان کارهاتون هستند. شماره ایشون رو هم به ما دادند. در نهایت گفتند که رسید رو براتون ایمیل می کنیم تا به ویزا آفیس یا وکیلتون بفرستید. توصیه کردند که این کار رو بکنیم.
بعد از این مرحله خانم دکتر در اطاق به ما خوش آمد گویی کردن. منشی ایشون قد و وزن ما رو اندازه گرفتن و سپس پیش خانم دکتر نشستیم. ایشون سوالات خیلی روتینی کردند و تقریبا از جراحی و مشکل ریوی و کلیوی پرسیدند. در رابطه با جراحی لیزیک انجام شده ایشون فقط پرسیدند که بعدش احتیاج به عینک پیدا کردیم یا خیر و مشخص بود حساسیتی رو این مورد وجود نداره. بعد فشار خون رو چک کردند. بعد از فشار خون با گوشی به صدای قلب گوش کردند و سپس از پشت هم به صدای ریه گوش کردند و از ما می خواستند که نفس عمیق بکشیم. بعد از این مرحله به معاینه سینه پرداختند و همچنین زیر شکم ناحیه دو طرف ناف به سمت پهلو ها رو برای هر دو نفر فشار دادند. در تمامی طول معاینه خانم دکتر صحبت های متفرقه می کردند تا ما استرس نداشته باشیم. از بی آبی و هوای گرم و راه اندازی کولرها در فروردین صحبت کردیم تا معاینه انجام شد. فضا خیلی خوب بود. در نهایت دکتر به من توصیه کردند که به خاطر سرماخوردگی شدید و قرص هایی که می خورم بهتره که با کمی تاخیر به بیمارستان مراجعه کنم.
با آقای رحمانی تماس گرفتم و خیلی خوش برخورد به ما اجازه مراجعه جمعه رو دادند و گفتند صبح زود نریم چون بیمارستان خیلی شلوغه. بعد از یک هفته مراجعه کردیم. وارد بیمارستان پارس که می شید یک راهرو مستقیم هست که تا ته می رید. قبل از رسیدن به در پشتی یک راهروی کوچیک در سمت چپ هست که به سمت رادیولوژی واقع در زیر زمین میره. رفتیم پایین و یک اتاق بود که چند نفری نشسته بودن و سریال در حاشیه می دیدند چون سرشون خیلی خلوت بود. تا ما رو دیدن خیلی سریع به کار ما رسیدگی کردند که از این موضوع فوق العاده خوشحال شدم. چون واقعا دیدم که همگی کار خودشون رو رها کردند و به کار ما رسیدگی کردند. در واقع ثانیه ای طول نکشید تا از جا بلند شدند. آقای رحمانی خوش برخورد بودند.
به ما گفتند از همون در پشتی بریم بیرون و روبروی بیمارستان اون سمت کوچه وارد ساختمان شماره دو بشیم. اونجا مدارک مدیکال رو به مسئول رسپشن دادیم که آقای جوونی بودند. ایشون خیلی خوش برخورد تبریک گفتند و گفتند به خاطر شلوغی آزمایشگاه یک ساعت باید معطل باشید. ولی نیم ساعت بیشتر طول نکشید. اینجا بود که صدامون کردند و فیش ها رو دادند گفتن برید صندوق. من که چک کردم دیدم اشتباهی رو فیش من زدند دکتر راهوریان که سریع تصحیح کردند. حتما دقت کنید. اگر اشتباهی باشه مدارکتون به دکتر دیگری ارسال می شه.
بعد به صندوق رفتیم تا هزینه ها رو پرداخت کنیم. کارت زیر 200 تومن قبول نمی کردند و این رو بزرگ نوشته بودند. ولی همون کنار یک دستگاه ATM بود که پول رو نقد دادیم. نفری کمتر از 65 تومن شد. آقای صندوق دار اگر اشتباه نکنم مردی با موهای فرفری و عینکی بود. خیلی باحال بود و گفت دستت به ضریح رسید ما رم دعا کن. کلا رفتار پرسنل عالی بود. بعد رفتیم برای آزمایش خون و ادرار و خون رو هم بدون درد و خوب گرفتن. بعد هم نمونه ادرار رو دادیم و دوباره رفتیم پیش آقای رحمانی.
باز سرشون خیلی خلوت بود و نشسته بودند و تا ما رو دیدن با احترام تمام همه به تکاپور افتادند. اونجا هم نفری 75 تومن برای عکس قفسه سینه خواستند که باز نقدی می خواستند چون می زانش کم بود که ما نقد نداشتیم. در ضمن چون من 130 تومن کشیده بودم برای آزمایش خون و ادرار دیگه نمی تونستم 150 تومن رو بکشم به خاطر سقف برداشت 200 تومنی. باز هم مشکلی نخوردیم چون یک شماره کارت دادند که روی یک کاغذ پرینت شده بود و آماده برای چنین مواقعی داشتند و از همون ATM که نزدیک بود پرداخت کردیم. عکس رو خیلی سریع گرفتند و به ما اطمینان دادند که هیچ مشکلی وجود نداره. فکر کنم اگر ازشون بخواهید همون موقع براتون ایمیل می کنند. جمعه بود و آقای رحمانی گفتند یک شنبه 10 صبح بهشون زنگ بزنم تا ببینم مشکلی بوده یا نه برای آزمایش خون و ادرار.
نکته مهم در مراجعه به بیمارستان پارس اینه که باید پول نقد داشته باشید. داشتن پول نقد سرعت کارتون رو خیلی بالا می بره.
صبح یک شنبه تماس گرفتم البته 11 و ایشون گفتند که آزمایشات تمام شده و مشکلی نبوده و برای دکترتون ارسال کردیم. با مطب تماس گرفتم و منشی گفتند یا امروز عصر یا فردا صبح ارسال می شه. من هم گفتم من عصر تماس می گیرم چک می کنم باهاتون. عصر ساعت 5 تماس گرفتم و مطب دایورت بود روی گوشی خود خانم دکتر. ایشون هم خیلی خوش برخورد سلام و علیک کردند و حال و احوال پرسی کردند و گفتند قبل از ظهر مدارک ارسال شده و شما باید رسید رو دریافت کرده باشید که وقتی گفتم هنوز رسید به من نرسیده ایشون خودشون با این که مطب نبودند با احساس مسئولیت فوق العاده اشون برای من رسید رو فرستادند. در صورتی که خیلی راحت می تونستند بگن فردا صبح با منشی تماس بگیرید. همچنین از من پرسیدند که آیا مشکلی در هر جای این روند داشته ام یا خیر. برای ایشون مهم بود که بدونند کل مراحل بدون مشکل انجام شده یا خیر. بعد از ارسال ایمیل هم تماس گرفتند تا مطمئن بشن که به دست ما رسیده یا خیر. منشی هم جداگانه و بی خبر از این مسائل برای ما رسید رو ارسال کردند.
در کل از روزی که به بیمارستان رفتیم دو روز معطلی داشیتم و مدیکال ارسال شد. این دو روز هم برای آماده شدن آزمایش خون و ادرار بود. در مقایسه با باقی دکتر ها خیلی راضیم.
این گونه بود که قصه مدیکال ما تمام شد.
من به افرادی که باهاشون برخورد داشتم نمرات زیر رو می دم:
خانم دکتر پورمند: 10+
آقای رحمانی: 10
پرسنل بیمارستان پارس از صندوق تا رادیولوژی: 10
پرسنل قسمت آزمایشگاه که خون رو گرفتند: 10 چون به دلیل ترس از آمپول مشکلاتی به وجود آمده بود که با دلسوزی حل کردند. که می تونستند نکنند.
منشی های خانم دکتر: 8. هیچ رفتار بدی ندیدم. ولی توصیه می کنم اگر این رو می خونند که کمی با مراجعین بیشتر گرم بگیرن. مثلا می تونند در بدو ورود خوش آمد گویی کنند و مثلا برای رسیدن به مرحله مدیکال تبریک بگن. مثل پرسنل بیمارستان پارس که بدون این که وظیفه ای داشته باشند همگی به ما تبریک می گفتند.
سایر مراجعین هم تجربه خودشون رو بنویسند
