به توضیحات دوستمون اضافه کنم که در مجموع، باید ببینید (1) وضعیت شما از منظر اون کشورها از نظر شهروندی و اقامت چیه، (2) اینکه خودتون به صورت فیزیکی بیشتر در کدوم اینها زندگی خواهید کرد، و (3) اینکه منبع درآمد شما در کدوم یک از این کشورها قرار داره (اغلب درآمدهای یک شرکت در محل شرکت قرار داره ولی ممکن هم هست به کشور دیگه ای تعلق داشته باشه. مثلا اگر شما یک شرکت کامپیوتری در آلمان داشته باشین که از شرکت اپل یا گوگل که آمریکایی هستن پول بگیره به احتمال زیاد می بایست به آمریکا هم مالیات بپردازه ولی اگر درآمدهاش فقط در آلمان باشه اونوقت مقدار و میزان مالیات به دو عامل اول --شهروندی و محل زندگی-- بستگی پیدا می کنه). مواردی مثل میزان درآمد هم تاثیرگذار هست ولی فعلا از اون صرف نظر می کنیم. میزان مالیاتی که می بایست بپردازین با توجه به عوامل اشاره شده در بالا و همین طور نوع سیستم مالیاتی کشورهای موردنظر که باهاشون به شکلی سروکار دارین --شهروندی، محل زندگی، منشا درآمد-- تعیین میشه.
در کل در مناطقی که نقل مکان انسانی و اقتصادی زیادی وجود داره معمولا قراردادهای مالیاتی دو طرفه یا چند طرفه ای بین کشورهای موردنظر امضا میشه که از پرداخت مالیات دوباره بابت یک درآمد یکسان به دو کشور جلوگیری بشه. برای نمونه چنین قراردادی در آمریکای شمالی بین آمریکا و کانادا وجود داره و اگر شهروندان یکی از این کشورها در دیگری کار کنه یا با اونها تجارتی داشته باشه نیازی نیست که به هر دو مالیات بپردازه ولی ملاک اینکه مقدارش چقدر باشه و به کدوم یکی پرداخت بشه پیچیدگی های خاصی داره که به سیستم مالیاتی اون کشورها بستگی داره. برای نمونه آمریکا به شهروندانش اجازه میده تا حدود 70 هزار دلار در سال از درآمدهایی که در خارج از آمریکا داشتن رو از مالیات معاف کنن. به همین دلیل آمریکایی هایی که در اروپا یا کانادا زندگی می کنند و درآمد سالانه شون کمتر از 70 هزارتا باشه عملا بابت اون مالیاتی به آمریکا نمی پردازن ولی به احتمال زیاد به کشور محل سکونت باید بپردازند (مثلا کانادا از هر فردی که بیشتر از نیمی از سال رو در کانادا زندگی کنه مالیات می گیره و همین طور بابت هر درآمدی که منشا اون در داخل کانادا بوده باشه فارغ از اینکه فرد در کانادا ساکن باشه یا نه مالیات میگیره. به همین دلیل اون آمریکایی هم مالیاتش رو به کانادا می پردازه). برای مبالغ بیشتر هم میزان مالیات پرداختی به کشور محل سکونت میتونه از مالیاتی که به اداره فدرال پرداخت میشه کم بشه. یا برای نمونه کانادا از اون شهروندانش که به صورت طولانی مدت در کشور دیگری زندگی می کنند مالیاتی نمی گیره (مگر اینکه یک سری پیوندهای اقتصادی و خانوادگی و غیره همچنان برقرار باشه). ولی به احتمال زیاد اونها هم می بایست به کشور محل سکونتشون مالیات بدن. مثلا کانادایی هایی که برای کار یا تحصیل به آمریکا میرن می بایست به آمریکا مالیات بپردازن. مشابه کانادا، آمریکا هم خارجی ها رو به دو دسته ساکن و غیرساکن تقسیم می کنه. اونهایی که ساکن تلقی بشن (مثل دانشجوها یا کارگران خارجی که برای مدت زیادی در آمریکا باشن) می بایست برای درآمدهاشون چه در آمریکا باشه چه در خارج از آمریکا مالیات بپردازن. ولی در مورد اونهایی که غیرساکن هستن (یعنی به طور فیزیکی در آمریکا نیستن) فقط برای درآمدهایی که منشا اونها در آمریکا باشن باید مالیات بپردازن.
در کل در مناطقی که نقل مکان انسانی و اقتصادی زیادی وجود داره معمولا قراردادهای مالیاتی دو طرفه یا چند طرفه ای بین کشورهای موردنظر امضا میشه که از پرداخت مالیات دوباره بابت یک درآمد یکسان به دو کشور جلوگیری بشه. برای نمونه چنین قراردادی در آمریکای شمالی بین آمریکا و کانادا وجود داره و اگر شهروندان یکی از این کشورها در دیگری کار کنه یا با اونها تجارتی داشته باشه نیازی نیست که به هر دو مالیات بپردازه ولی ملاک اینکه مقدارش چقدر باشه و به کدوم یکی پرداخت بشه پیچیدگی های خاصی داره که به سیستم مالیاتی اون کشورها بستگی داره. برای نمونه آمریکا به شهروندانش اجازه میده تا حدود 70 هزار دلار در سال از درآمدهایی که در خارج از آمریکا داشتن رو از مالیات معاف کنن. به همین دلیل آمریکایی هایی که در اروپا یا کانادا زندگی می کنند و درآمد سالانه شون کمتر از 70 هزارتا باشه عملا بابت اون مالیاتی به آمریکا نمی پردازن ولی به احتمال زیاد به کشور محل سکونت باید بپردازند (مثلا کانادا از هر فردی که بیشتر از نیمی از سال رو در کانادا زندگی کنه مالیات می گیره و همین طور بابت هر درآمدی که منشا اون در داخل کانادا بوده باشه فارغ از اینکه فرد در کانادا ساکن باشه یا نه مالیات میگیره. به همین دلیل اون آمریکایی هم مالیاتش رو به کانادا می پردازه). برای مبالغ بیشتر هم میزان مالیات پرداختی به کشور محل سکونت میتونه از مالیاتی که به اداره فدرال پرداخت میشه کم بشه. یا برای نمونه کانادا از اون شهروندانش که به صورت طولانی مدت در کشور دیگری زندگی می کنند مالیاتی نمی گیره (مگر اینکه یک سری پیوندهای اقتصادی و خانوادگی و غیره همچنان برقرار باشه). ولی به احتمال زیاد اونها هم می بایست به کشور محل سکونتشون مالیات بدن. مثلا کانادایی هایی که برای کار یا تحصیل به آمریکا میرن می بایست به آمریکا مالیات بپردازن. مشابه کانادا، آمریکا هم خارجی ها رو به دو دسته ساکن و غیرساکن تقسیم می کنه. اونهایی که ساکن تلقی بشن (مثل دانشجوها یا کارگران خارجی که برای مدت زیادی در آمریکا باشن) می بایست برای درآمدهاشون چه در آمریکا باشه چه در خارج از آمریکا مالیات بپردازن. ولی در مورد اونهایی که غیرساکن هستن (یعنی به طور فیزیکی در آمریکا نیستن) فقط برای درآمدهایی که منشا اونها در آمریکا باشن باید مالیات بپردازن.
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -