فوق مجدد در ایران یا دکترای خارج؟

[فرید]

با سلام به دوستان عزیز. لطفا با توجه به این تاپیک ایجاد شده، ممنون میشم راهنمایی کنید.
فوق مجدد در ایران و سپس پذیرش برای دکترای خارج از کشور:
خوبیهایش:1- بالابردن معدل      2-امکان چاپ مقاله های جدیدتر و البته بیشتر     3- وارد شدن دوباره به محیط دانشگاه و ارتباط بیشتر با استادها و دانشجویان   4- همزمان با تحصیل دادن آزمونهای IELTS, GRE General,GRE Subject  
بدیهایش: 1- بالا رفتن سن  2-پیش بینی نبودن اوضاع اقتصادی کشورهای بعد این دو سال
خواندن دکترا در ایران و سپس اقدام برای Post doctora:
خوبیهایش: مشابه بالا
بدیهایش: بالا رفتن حسابی سن(4 یا 5 سال گذشت) 2-احتمال پذیرش بهمراه فاند کمتر شدن(من شنیدم مقاطع بالاتر پذیرش سختتره)
من فوق شیمی دارم اما به دلایلی نتونستم مقاله ام رو بنویسم و معدلم هم 16.66(پایین) هست. الان 31 ساله ام و حالا دو تا راه دارم. بنظر شما کدامیک بهتر است و دلایلتون رو هم بفرمایید.

 

دوباره خواندن ارشد شاید خیلی مزیت نداشته باشه اگر از استادهای که قبلا داشتید توصیه نامه بگیرید دیگه نیازی به ارشد جدید نیست. برای مقاله و معدل باید وقت صرف کنید در نتیجه وقت کمی برای این امتحانات میمونه. اگر الانم بتونی نمرات بالایی در GRE بدست بیاری پذیرش خوبی میتونی بگیری وگرنه با گرفتن مدرک جدید شانست زیاد تغییر نمیکنه مگر خیلی تلاش بکنی که نتایج درخشانی بگیری.
من خودم در موزد پست داک اطلاعات زیادی ندارم ولی سایت استادها نگاه می کردم می بینم اکثر پست داک از دانشگاه های معروف هستن و واقعا فاصله بین دکتری ایران و دانشگاههای خوب خارج از ایران خیلی زیاده