مشاهدات و تجربیات فرهنگی و اجتماعی در آمریکا

[jake]

واقعاً این مورد اخری که گفتید خیلی به قول معروف رو اعصاب هستش و بدترین موضوع این هستش که نمیشه بهشون چیزی گفت !! 
توی یک فرومی خوندم که نوشته بودند یک خانواده ایرانی بعد از مهاجرت به امریکا یک اتفاقی می افته که واقعاً ..... : 

دختر خانواده یک شب به دلیل بودن تو پارتی دیر میاد خونه و پدر برحسب عادت ایران اعصبانی میشه و یکی میخوابونه دم گوش دختره و دختر هم روز بعدش تو مدرسه برای دوستانش تعریف میکنه و بعد از یکی دو روز وقتی داشت میومد خونه میبینه بابایی رو دارند دستگیر میکنند !! در صورتی که حتی خودش شکایتی نداشته ..

البته نمیدونم این مسائل تا چه حد درست یا غلط هستش اما ...

[Babak]

این موضوع کاملا می‌تونه درست باشه. کتک زدن بچه‌ها در امریکا مساله مهمیه و اگر بچه‌ای در این مورد به پلیس زنگ بزنه به احتمال بسیار زیاد پدر یا مادر رو دستگیر می‌کنند و کار به دادگاه و غیره می‌کشه و در مواردی که کار بالا بگیره، حتی ممکنه بچه رو از پدر و مادر بگیرند.
در بعضی از موارد هم اگر همسایه‌ها یا دوست و آشناها در این مورد به پلیس زنگ بزنند ممکنه همین اتفاق بیافته، اما گاهی هم فقط پلیس میاد و از بچه سوال و جواب می‌کنه و اگر مساله مهم نباشه کار خاتمه پیدا می‌کنه.
این رو هم اضافه کنم که کتک زدن بچه، به خصوص بچه‌ای که به سن نوجوانی رسیده کار کاملا نادرست و بسیار عجیبه. شاید برای ما که در فرهنگ دیگه‌ای بزرگ شده‌ایم خیلی عجیب نباشه، اما در امریکا از کنار این مساله ساده رد نمی‌شن و حتی کتک زدن بچه کوچک هم فقط در موارد نادر و در حد تنبیهات بدنی خیلی ملایم، مثلا یکی بزنند رو دست بچه، قابل قبوله و اگر بیشتر از اون باشه و کسی به پلیس گزارش کنه باعث دردسر بزرگی می‌شه.

[lavender]

دیشب داشتم بر می گشتم خونه... توی اتوبان  سه تا ماشین با هم کورس گذاشته بودن و به جرات می تونم بگم سرعتشون بالای 140 بود.  و لایی می کشیدن بین ماشین ها... تو دلم گفتم فقط پلیس بگیره اینا رو بیچارن!
سه تا خروجی جلوتر دیدم اووووووووه چه ترافیکی شده..... بله پلیس گرفتشون .... 
سرعت بالا  جریمه ی خیلی سنگینی داره . 99% دادگاهی می شن و point می گیرن که گاهی باعث می شه گواهینامشون رو بگیرن یا حتی زندانی بشن.
point گرفتن باعث می شه هزینه ی بیمه به شدت بالا بره.

[lavender]

یه تجربه ی درد ناک فرهنگی و اجتماعی!

دیروز توی کالجی که TA هستم بودم.... یه سری از بچه ها اومدن و گفتن ما تو کلاس شما (118) کلاس داریم. منم گفتم والا به ما گفتن تا ساعت 6 کلاس نیست بذارید من با دپارتمان چک کنم.... توی راهی که داشتم می رفتم از راهرو به سمت پله ها یه دختر 19-20 ساله رو دیدم که معلولیت حرکتی داشت و به سختی با واکر راه می رفت....منم بدو رفتم بالا و از رئیس دپارتمان پرسیدم که قضیه چیه و برگشتم پایی. تا رسیدم استاد کلاس اومد و بچه ها رفتن کلاس 117. اتفاقاً اون دحتره رو هم دیدم که برای همین کلاسه و روی زمین نشسته وسعی داره بلند شه و دسته های واکرش رو بگیره... من اصلاض متوجه نشدم چون دنبال استاد اون کلاس بودم که باهاش صحبت کنم.... یه لحظه صدای زمین خوردن یه چیز به گوشم رسید... بچه ها همچنان تو راهرو بودن و داشتن می رفتن سمت کلاس.....
برگشتم دیدم این دختره نمی تونه پا شه...من و استاد ایرانی ای که با من بود زیر بغلش رو گرفتیم و بلندش کردیم و دستاشو گذاشتیم رو واکر و بردیمش تو کلاس و نشوندیم.....فاصله ی جایی که نشسته بود تو راهرو تا توی کلاس شاید 10 قدم هم نمی شد اما نزدیک 1 دقیقه و خورده ای طول کشید.
این ها بماند....
من فقط بغض کرده بودم 
یک نفر...حتی یک نفر از بچه های اون کلاس( بچه که نه...یه سریشون آدم بزرگ بودن) اصلاً برنگشت ببینه چی شده... کمک کنه به این دختر.... دستشو بگیره.... اصن اینا هیچ...بگه خوبی؟!
هنوز اون صحنه و رفتارشون جلوی چشممه...و همش فکر می کنم که اینا چرا اینجوری بار اومدن.....
اینا تو زندگی چی یاد گرفتن؟  انسانیت در حد منفی 100.... دریغ از یه ذره شعور اجتماعی..... خودخواه بودن تا چه حد آخه... آدم واقعاً می ره تو فکر

[jake]

یه چیزی که من در مورد این امریکایی ها نفهمیدم این بود که این ها کلاً میخوان کمک کنند و یا نمیخوان

یه دوستی داشتیم ایشون برنده گرین کارت شدند و رفتند امریکا اما به دلیل اوضاع بد مالی یک مدت جا نداشتند برند شب رو اونجا بگذرونند. ولی توسط یکی از دوستانش (هم دانشگاهی) ایشون برای مدت یک ماه کامل پیش این فرد بودند تا اوضاع مالیشون درست شد.

ولی خب تجربیات دیگری هم وجود داره مثل همین پست بالا !! 
در هر صورت کشور عجیبی است اما من عاشقشم :X

[lavender]

نمیشه کلی گفت امریکایی ها چه جورین... خوبن یا بد...به هر حال آدمن.
ولی به نظرم نسبت به موضوعات اطرافشون و همین طور افرادی که درو برشون هستن بی تفاوتن.

[Babak]

lavender عزیز
امریکا یک کشور پهناوره با سیصد میلیون جمعیت. این سیصد میلیون نفر آدم همه یکسان نیستند و نمی‌شه به خاطر یکی دو تا تجربه شخصی گفت که «امریکایی‌ها نسبت به دور و برشون بی‌تفاوتند». بزرگ‌ترین خیرین دنیا امریکایی هستند و بنیادهای خیریه فراوانی در امریکا وجود داره و اهمیتی که به امور خیریه در امریکا داده می‌شه خیلی زیاده. حقوق انسان‌ها و حیوانات در امریکا خیلی مورد توجه قرار می‌گیره و این موضوع در قوانین رسمی کشور امریکا منعکس شده. با این تفاسیر خیلی راحت نمی‌شه قانون کلی در مورد همه امریکا صادر کرد.

[soilman]

صحبت های بابک عزیز در مجموع درست است و همانطور که اشاره کرده نمی توان قانون کلی صادر کرد گرچه تا جایی که شنیده ام (و lavender هم اشاره کردند) و خودشون هم بعضا اقرار می کنند اینه که از نظر درک و شعور فرهنگی، آمریکایی ها شاید در مواردی از اروپایی ها در جهت منفی رفتار می کنند و آن هم خوب شاید به جغرافیا و تاریخ سیاسی این کشور برگرده....
حتی در بعد محصولات سینمایی و هالیووذی هم بعضا اشاره به این ضعف می کنند....

[lavender]

من حکم کلی صادر نکردم. اسم تاپیک هم "مشاهدات و تجربیات" هست و یکی از مشاهداتم رو نوشتم ...همین. در پست بعدیم هم تاکید کردم و گفتم همه جای دنیا هم آدم خوب داره هم بد.... آدمن به هر حال...از یه کره ی دیگه نیومدن که. 

[jake]

یک نکته ی دیگه در مورد این مبحث باید بگم که :
چون اکثر امریکایی ها مهاجر هستند و از کشور های مختلف مهاجرت کردند این نوع رفتار ها هم منعکس شده از فرهنگ های دیگه است. 

این هم جای تفکر داره !! 

به هر حال هرکسی نظری داره (;