من امروز یه مصاحبه تلفنی دیگه با یه استادی از دانشگاه کانتیکات ، دپارتمان داروسازی داشتم. این خانوم پارسال هم یه بار با من مصاحبه کرده بود ولی بعد گفته بود امسال نمیتونم بگیرمت ولی سال بعد حتما اپلای کن بخصوص اگه بتونی نمره جی آر ای بهتری بیاری ( پارسال نمره من حدود 1000 بود امسال 1250). ااین دفعه سوالاتش بیشتر عمومی بود یکمی درباره تز و پیش زمینه ام توضیح خواست. و اینکه چرا میخوای توی این زمینه کار کنی .سوالات عمومیش اینا بود : قبلا خارج از ایران بودی ؟ فکر میکنی بزرگترین چالش زندگی در کشورهای دیگه چیه ؟ توی این مدت پارسال تا حالا چکار کردی؟ گفت تهران زندگی میکنی ؟ وقتی گفتم اصفهان گفت شهر کوچیکه یا بزرگه ؟ گفتم از بزرگت ترین شهرهای ایرانه گفت دقیقا میخوام همینو بگم که دانشگاه کانتیکات توی یه شهر خیلی کوچیکه که در واقع شهر دانشگاهی هست و تو مشکلی با این قضیه نداری؟ من گفتم که اولویت من دانشگاه و محیط دانشگاه هست و میتونم با شرایط کنار بیام بخصوص که دانشگاه های قبلیم هم تو شهرهای خیلی بزرگ یا مدرنی نبودن. دیگه گفت برای درک درس ها که به انگلیسی ارائه میشه مشکلی نداری و برای این مورد چکار کردی ؟ گفتم در مورد ریدینگ مشکلی ندارم چون در دوران تحصیل زیاد از تکست های انگلیسی استفاده کردیم و در مورد مهارت لیستنینگ در زمینه های اکادمیک گفتم سمینار های درسی رو از اینترنت نگاه میکنم ( کاملا الکی گفتم

بعد هم من چندتا سوال پرسیدم و در اخر گفتم به نظرتون شانس برای پذیرش دارم یا نه ؟ گفت بکگراندت و نمره تافل و جی آر ایت خیلی خوبه و کاندیدای مناسبی هستی و نقطه پررنگ فایلت برای من اینه که از پارسال تا الان که با هم حرف زدیم هم اسپیکینگت خیلی بهتر شده و نمره های امتحاناتم خوب شده.( البته من بعضی جاها هم واقعا تپق میزدم ) گفت حالا بعد از تلفن من با رییس دپارتمان باید صحبت کنم و در مورد فاند سوال کنم و یه مقداری از این توضیحات.
کلا قول خاصی نداد و کاملا مشخص بود قصدش اینه که صحبت کردن منو بسنجه. کلا این استاده از اول روی اسپیکینگ حساس بود.
قاصد روزان ابری، داروَگ ، کی می رسد باران؟
نیما
نیما