میراث آلبرتا

[Mike]

و اما بشنوید از من:من آقای مشایخی یا همون دکتر مشایخی که شما میگید رو خوب میشناسم. ایشون رییس مستقیم بنده در ۱ کی‌ از شرکت‌هایی‌ که تصادفا بهترین شرکت ایران در سخت ساز هستند بود (کیسون). اون آقای مهندس انصاری هم که دیدید ایشون رو تقریبا هر روز صبح بنده میدیدم! من با ایشون (آقای مشایخی) نزدیک ۴ سال در اون شرکت کار کردم! ۱ مقاله هم با ایشون دارم که البته به سختی قبول کرد که در ۱ کنفرانس اراش بدم! بماند! ایشون با وجود اینکه من باهاش رابطه خوبی‌ داشتم از من زیاد خوشش نمی‌‌اومد! دلیلشم این که من کار رو اونجور که خودم می‌خواستم انجام میدادم هرچند نتیجه رو اونی که می‌خواست تحویل میدادم و کلند هم ادمی‌ نبودم که زیر حرف زور وایسم! ایشون سواد خوبی‌ داره اما دلیل بر این نمی‌شه که مدیر خوبی‌ باشه! و اینکه فک می‌کنه میتونی‌ ساختاری رو که ما اینجا در آمریکا داریم در شرکت‌های ایرانی‌ پیاده کرد که این غیر ممکن هستش! به هر روی! پروژه سیاه بیشه ۱ کی‌ از ناموفق‌ترین پروژه‌های مملکت و کیسون هستش و به نوعی باتلاقی شد برای ما! این پروژه قرار بود ساله ۸۷ آب گیری بشه که تازه اخیرا در ۹۰ آبگیری شد و پولی‌ که کیسون از ونزوئلا در آورد رو توی این صد چال کردند تا بتوانند سرو تاشو هم بیارند و بگن که مام بلدیم صد بسازیم! موقعی که من کارامو تو کیسون شروع کردم ما ۱ تیم بودیم که تقریبند ظرف ۲-۳ سال امدیم آمریکا و تقریبند آخرین نفر اون تیم من بودم که بد از فارغو تحصیلیم اومدم آمریکا!در کیسون ما ۱ فرهنگی‌ داشتیم! ۲-۳ سال میموندیم بعدش ۱ پول خوبی‌ در میاوردیم و بعدش سریع آمریکا. جوّی که داشتیم اصلا همین بود! اصلا همین جو باعث شد که من ۱ هوو اون همه کار رو انجام بدم! من تمامی مواردی که بابک گفت رو تایید می‌کنم! این فیلم تا حدودی داستان زندگی‌ من هست!