همفکری برای حل مشکل گرفتن توصیه‌نامه از استادهایی که با دانشجویان همکاری نمی‌کنند

[Babak]

اخیرا از طریق بعضی از دوستان متوجه شدم که در بعضی از دانشگاه‌ها استادها به طور کلی از دادن توصیه‌نامه به دانشجویان خودداری می‌کنند و گاهی تصور می‌کنند که دادن توصیه‌نامه به دانشجویان ممکنه موقعیت شغلی اون‌ها رو در خطر قرار بده. این مساله باعث می‌شه که بعضی از دانشجویان نتونند راحت پذیرش بگیرند یا علیرغم میل باطنی مجبور به ایجاد توصیه‌نامه تقلبی بشن و ریسک این رو بپذیرند که دانشگاه مقصد متوجه این موضوع بشه و احیانا از دانشگاه اخراج بشن. به خاطر این مشکلات این تاپیک رو ایجاد کردم تا با شما همفکری کنیم ببینیم چه راه‌حلی برای این کار می‌شه پیدا کرد.

من از موقعی که این مشکل رو شنیدم به این فکر می‌کردم که چه راهی برای این مشکل می‌شه پیدا کرد و فکر کردم که شاید بد نباشه این استادها توسط دانشجویان معرفی بشن و ما براشون نامه‌ای ارسال کنیم و توضیح بدیم که ندادن توصیه‌نامه باعث موندن دانشجویی که قصدش ادامه تحصیل در خارج از کشور هست نخواهد شد و این کار فقط عواقب منفی داره و باعث می‌شه که عده‌ی بیشتری از دانشجویان به دنبال راه‌های غیراخلاقی برای ایجاد توصیه‌نامه برن و احیانا باعث بدنامی دانشجویان ایرانی در کشورهای خارجی بشه. بعد از این توضیحات می‌شه از استادها بخواهیم که در این تصمیم تجدید نظر کنند. من می‌تونم این نامه رو آماده کنم و با یک سری از استادهای شناخته شده و قدیمی در انجمن فارغ‌التحصیلان شریف هماهنگ کنم که این نامه از طرف این افراد برای استادها ارسال بشه تا شاید تاثیر بیشتری داشته باشه. اما از اونجا که شما بیشتر با این افراد سر و کار داشتید مایلم نظر شما رو بدونم و ببینم که نظرتون در مورد این کار چیه.
همچنین اگر راه‌حل‌های دیگه‌ای برای حل این مشکل به ذهن شما می‌رسه، لطفا این راه‌حل‌ها رو به اشتراک بگذارید تا بتونیم با کمک همدیگه این مشکل رو از پیش پا برداریم.

[spt]

خیلی خیلی متشکرم از این تاپیک بابک جان
به نظر من بهترین راه ممکن که البته کمی هم سخته استفاده از وزارت علوم هست... اگرچه الان مثل قبل نیست و به شدت به جای پرداختن به مسایل دانشجویان به مسایل سیاسی میپردازه اما هنوز هم آدم های داخل وزارت علوم خیلی باشعور و موجه هستن...
نمیدونم چطوری اما اگه بتونیم یه پروسه ی مدونی رو به وزارت علوم پیشنهاد بدیم که فقط وزارت علوم قبولش کنه و توی سایتش بیاره خیلی خوب میشه... اینطوری اکثر استادایی که از دادن توصیه نامه میترسن و فک میکنن کار غیر قانونی ای هست متوجه میشن که مشکل خاصی نداره و خیانت به کشور حساب نمیشه!!!
باز هم میگم نمیدونم چطوری میشه این کار رو انجام داد!! من خودم اما شاهد بودم که وقتی رفته بودم وزارت علوم یه بنده خدایی که مادر یه دانشجو بود توی یه دانشگاهی در شاهرود اومده بود و به اون مسئول در وزارت علوم میگفت که هرکاری میکنه به پسرش ریز نمیره نمیدن!! (ایشون اینطور که معلوم بود برای بار دوم یا سوم بود که میومدن اونجا) و اون خانوم مسئول در وزارت علوم اونقدر اعصابش خورد شده بود که زنگ زد همونجا جلوی ما به رئیس اون دانشگاهه!! و بعدش دوباره زنگ زد به معاون آموزشی اون دانشگاه...

مطمئنا این مورد خاص نیست و از این اتفاق ها زیاد می افته.. اگه یه بخش نامه یا حتی یه متن در سایت وزارت علوم وجود داشته باشه که این چیزا غیر قانونی نیست فک کنم بشه خیلی از مشکلات رو باهاش حل کرد... من دو سال پیش یادمه به یکی که همین مشکل رو داشت گفتم بره وزارت علوم بخش تایید مدارک و اونجا پیگیری کنه.. و از اونجایی که اون بنده خدا دیگه پیداش نشد حدس میزنم مشکلش حل شده باشه!!

امیدوارم دوستان هم نظرشون رو بگن... این مشکل کوچیکی نیست..
مرسی

[Karim]

بابک جان حرفه دل مار رو زدید!
راستش منم چند وقت قبل یک تاپیکی ایجاد کردم ولی دوستان گفتند که نشر تقلب است و حذف شد.
قبل از هر چیز سراغ اینگونه اساتید نروید و وقت واعصاب خود را هدر ندهید.

برخی اساتید فک می کنند که اگه مثلا یک نفر بره از یک دانشگاه معتبر اروپایی و آمریکایی و .. مدرک بگیره در آینده اگه برگردند موقعیت ما به خطر میافتد! و خیلی ساده بگم حسودند‍ من خودم می ترسم ایمیل برخی رو بدم که واسم ریکام بنویسند چون میترسم کلا یه چیزه نادرست و ناحق بنویسه و کلا زیر آب بزنند!
از طرفی برخی اساتید اونقدر از نظر علمی قوی نیستند وحتی برخی هاشون ایمیل آکادمیک ندارند و اصلا وقت نمی ذارن واسه ریکام نوشتن! و یه جورایی سمبل کاری می کنند!
مشکلات در گرفتن توصیه نامه زیاده و واقعا یک دانشجو باخودش فک می کنه که خوب این استاد ایمیل درست وحسابی که نداره، اعتبار علمی و جهانی هم که نداره واسه ریکام هم که وقت نمیذاره! احتمالا حسود هم هست وممکنه زیر آب بزنه خوب چکار باید بکنه؟؟؟! از طرفی اونقدر اپلای وقت گیر هست که دیگه راضی کردن یک چنین آدمی ها واقعا سخته!بناچار
تقلب می کنه دیگه تازه تقلب هم نیست حل مشکله وگرنه اگه استاد ریکام بده کسی که اینکارو نمی کنه

تازه ما در ایران علاوه بر وزارت علوم ،وزارت بهداشت، دانشگاه آزاد و.. هم داریم که هرکدام مشکلات خاص و کاملا پروسه های متفاوتی دارند.
پیشنهاد بنده: بهتر مشکل در سطح دانشگاهها حل بشه یعنی معاونت پژوهشی دانشگاهها که نسیتا ادم های علمی تر از بقیه هستند اساتید را ملزم کنند که نوشتن ریکام وظیفه آنهاست و یه جورایی توجیه کند اعضای هییت علمی را . حتی بنظره من اساتید ایرانی در زمینه نوشتن ریکام ضعیفند و واسه اعضا هییت علمی هم کارگاها و دوره آموزشی ریکام نویسی بگذارند. تا یواش یواش فرهنگ ریکام نویسی در دانشگاههای سراسر ایران جا بیافتد.

بچه ها تحصیلات تکمیلی باید این کار را در دانشکده خودشون شروع کنند.
در سطح وزارت خیلی سخته بشه این کار را پیگیری نمود چون چندتا وزارت! همین الان بر سر تعیین ریس دانشگاه آزاد داستانی را ه افتاده که بیا و ببین که دیگه مشکله ریکام نویسه جای نداره در بین مسایل موجود

مرسی

[soilman]

بابک جان
بحث خوبی راه انداختی

راه حل شما فکر کنم برای دانشچویان دانشگاه شریف و چند دانشگاه صنعتی دیگه گزینه ی خوبی باشه(البته فکر نکنم بچه های اونجا مشکلی داشته باشن به اون حد)

در مورد راه حل شاهین و وزارت علوم کریم درست میگه..مشکل الانشونو ببین...بعد هم باید از پایه درست بشه...کلی بخشنامه و اینا هست و کلی قانون هست که تو مملکت اجرا نمیشه...

کریم جان خوب از دید من و افراد دیگه و در نهایت دانشگاه های خارجی این کار مصداق بارز تقلب هست

در نهایت بگم که مشکل فقط مخصوص ایران نیست...اساتید اینجا هم زیاد رابطه ی خوبی با نوشتن توصیه نامه ندارن...حالا اسمشو بگذارن کمبود وقت و اینها!یعنی میخام بگم فکر نکنید فقط مشکل در ایران هست و بس...مشکل بزرگتر از اینهاست و اینجا دانشجو متاسفانه باید تلاش زیاد کنه که حالا دو-سه تا ریکام بگیره و امیدش به خدا یا هر کسی که بهش اعتقاد داره باشه....

شب خوش

[Babak]

اجازه بدید که اول بگم بحث ما در مورد استادهایی که به نوشتن توصیه‌نامه علاقه نشون نمی‌دهند نیست، چون طبیعتا هیچ استادی علاقمند به نوشتن توصیه‌نامه نیست و معمولا باید با اصرار و پشتکار از خیلی از استادها توصیه‌نامه گرفت. بحث ما در اینجا در مورد استادهایی هست که به هیچ وجه به دانشجویان توصیه‌نامه نمی‌دهند و به نوعی نگران این هستند که دادن توصیه‌نامه به دانشجو ممکنه غیرقانونی باشه و برای استادها گرون تموم بشه.

در مورد راه‌حل، به نظرم پیشنهاد کریم پیشنهاد خوبیه و اگر بچه‌ها بتونند با معاونت پژوهشی یا حتی رئیس دانشکده‌هاشون صحبت کنند که به استادها بگن که نوشتن توصیه‌نامه مشکلی نداره و در این زمینه با دانشجویان همکاری کنند خیلی خوبه. البته این رو در نظر داشته باشید که توصیه‌نامه نوشتن وظیفه استاد نیست و به همین خاطر هم هست که شاید وزارت علوم حاضر نباشه بخشنامه‌ای در این زمینه صادر کنه. به نظر من حتما مشکلات ندادن توصیه‌نامه و این که آمار تقلب و ایجاد مشکلات برای دانشجویان ایرانی رو بالا می‌بره باید برای مسؤولین دانشگاه توضیح داده بشه و سعی بشه که این افراد قانع بشن و با استادها صحبت کنند که خیال اون‌ها هم راحت باشه که مشکلی براشون ایجاد نمی‌شه.
ضمنا وقتی با استادها صحبت می‌کنید بهشون بگید که خودتون می‌تونید پیش‌نویس توصیه‌نامه رو آماده کنید و برای ویرایش نهایی به اون‌ها بدید که استادهایی که شاید زبان‌شون خیلی خوب نباشه یا با نوشتن توصیه‌نامه آشنا نباشند مخالفت نکنند.

[Karim]

بابک در مورد اون قسمت از پیشنهادتون که به استاد گفته بشه پیش نویسه توصیه نامه را خودشون آماده می کنند من خیلی موافق نیستم زیرا من خودم دوتا تجربه دارم و بهشون برخورد و به محضی که گفتم پیش نویس را خودم آماده می کنم واکنش نشون دادند و گفتند که خودمون یه چیزای داریم!
البته اگرهم دانشجو می خواهد چنین پیشنهادی به استاد مربوطه بدهد به او بگوید استاد من چون میدونم شما سرتون شلوغه خودم یک پیش نویش آماده کردم وبرای شما ایمیل می کنم و هر طور که خودتون صلاح دونستید اصلاحش کنید. درواقع او را در مقابل کار انجام شده قرار دهید.


مرسی

[Babak]

بله کریم جان، همیشه این مساله باید به عنوان یک گزینه اختیاری به استاد پیشنهاد بشه. اگر استاد خودش می‌خواد بنویسه که مشکلی نیست.

[spt]

در مورد وزارت علوم یکم انگار من بد توضیح دادم!!
همون طور که گفتم متاسفانه در ایران راس یک دستگاه یا سازمان با بدنه اش فرق داره و این کاملا محسوس هست.. در مورد وزارت علوم هم همین مسئله صادق هست و برای همین گفتم که یه سری کارمنداش خیلی خوب و دلسوز هستن...
مطمئنا برای این موضوع از خود وزیر سوال نمیشه!!
در مورد دانشگاه ها متاسفانه فضای دانشگاه ها خیلی خراب تر شده از اون چیزی که حدس زده میشه و چون معاون های دانشگاه ها زود به زود عوض میشن پس معاون های جدید اکثرا در 6 سال گذشته عوض شدن و انتظار همکاری خیلی ازشون نمیشه داشت!!! این رو هم در نظر بگیرید که فضای دانشگاه ها به شدت امنیتی و سیاسی شده که این کار رو برای دانشجو ها خیلی خیلی سخت تر میکنه که بخان یه موضوعی رو پیش ببرن....

اما در کل باید بگم که هر کاری صورت بگیره (یعنی به مرحله ی عمل برسه) خیلی خوبه... و امیدوارم بتونیم یه همچین فرهنگ سازی ای بکنیم..

[Babak]

طبیعتا صحبت کردن هم با وزارت علوم و هم با مسؤولین دانشگاه ضرر خاصی نداره و می‌شه هر دو راه رو پیش گرفت. دوستانی که در ایران هستند اگر این راه‌ها رو امتحان کنند و نتایجش رو اینجا بنویسند بسیار خوب خواهد بود.
دوستان دیگه اگر پیشنهادهای دیگه‌ای هم دارند، لطفا مطرح کنند.

[spt]

من فک میکردم میشه نامه زد به این افراد و ازشون خواهش کرد که بیان تو سایت ما عضو بشن!!
ما در دوره ی دانشجویی وقتی یه برنامه ی خیلی خیلی کوچیک هم میگرفتیم نامه میزدیم و از همه دعوت میکردیم...
اگرچه معمولا کسی نمی اومد اما بعضی وقت ها هم فایده داشت!!

راستش مدت هاست تو فکر اینم که چطوری میشه یه سری کارمند های دانشگاه و کارمند های وزارت علوم رو بیاریم اینجا و راهی جز ایجاد یک تیم مذاکره کننده و فرستادن نامه به ذهنم نرسید...
حالا ایجاد تیم یکم به نظر سخت میاد!! اما نامه نگاری...

نمیدونم!!