1. از کجا بدونیم که دانشگاهی بیشتر به کار و یادگیری حرفه ای اهمیت می ده یا به پژوهش؟ 
   
2. آیا در کل می تونیم دانشگاه های اروپایی رو پژوهش مدار بشمریم و امریکا رو مهارت مدار؟ (کانادا چطور؟) (البته اینها صرفا حدس من هست و نیازمند اصلاح توسط دوستانیست که از نزدیک دارند تجربه می کنند)
   
3. برای کسی که نخواد بعد از تحصیل باز در دانشگاه و پژوهشگاه کار کنه، کدوم کشورها رو در کل پیشنهاد می کنید؟ (از لحاظ سیاست کلی دانشگاه شون، طبعا ممکنه استثنا هم باشه) 
   

(05-08-2016, 11:16 PM)آبی نوشته: سلام و درود 

امیدوارم که همه در جهت هدفهای خوبتون در حال پیشرفت باشید


دوستان، 

1. از کجا بدونیم که دانشگاهی بیشتر به کار و یادگیری حرفه ای اهمیت می ده یا به پژوهش؟ 
   
2. آیا در کل می تونیم دانشگاه های اروپایی رو پژوهش مدار بشمریم و امریکا رو مهارت مدار؟ (کانادا چطور؟) (البته اینها صرفا حدس من هست و نیازمند اصلاح توسط دوستانیست که از نزدیک دارند تجربه می کنند)
   
3. برای کسی که نخواد بعد از تحصیل باز در دانشگاه و پژوهشگاه کار کنه، کدوم کشورها رو در کل پیشنهاد می کنید؟ (از لحاظ سیاست کلی دانشگاه شون، طبعا ممکنه استثنا هم باشه) 
   

سپاس بسیار

(05-08-2016, 11:33 PM)Matinking نوشته: سلام

1- همه دانشگاه ها اساسا به پژوهش اهمیت میدن.. منتهی تعیین theme این پژوهش عامل مهم هست.. در اروپا اکثر تز های دکترا منشعب از نیاز های صنعت هستند... مثلا نیاز به یک تکنیک جدید در flow control برای بازدهی بهتر موتورهای سوخت نیمه مایع منجر میشه به تعریف یک پروپوزال و recruitment دانشجو... در آمریکای شمالی نمود تحقیقات بنیادی تر و تئوری هم کم نیست... به هر حال همه چیز نهایتا در فاز "پژوهش" به هم همگرا میشن...

2- خیر... سطح مهارت اساسا به خود فرد و عملکردش بستگی داره... فرض کنید دارید روی یک موضوع خیلی تئوری مثل نرخ بیکاری و رابطه اون با جنسیت نحقیق می کنید... در بررسی مدل های آماری می تونید فقط برید سراغ excel ی که فرضا بلدید و تحلیل های خیلی کلی رو استخراج کنید... یا می تونید SPSS رو هم فرابگیرید و علی رغم وقت و انرژی که ازتون می گیره هم نتیجه تحقیق رو به شکل بهتری تحلیل و ارائه کنید و هم "مهارت" جدیدی روی به اندوخته هاتون اضافه کنید.. ایم مثال ساده به روشنی نشون میده ممکنه کسی بعد از 5 سال research دکترایی بگیره که مهارت لازم برای ورود به بازار کار رو براش تضمین نمی کنه...

3- طبق پاسخم به سوال اول، پروژه های اروپایی از بطن صنعت سر بر می آرن... ولی در کل تا به حال کم پیش اومده در رشته های فنی کسی فارق التحصیل اروپا یا امریکای شمالی باشه و علی رغم میل باطنی اش، نتونه کار پیدا کنه... در واقع سوال شما فاکتور خیلی کارآمدی برای انتخاب نیست... چون با مهارت اندوزی دوست و علاقه میشه در هر جایی کار حرفه ای مناسب پیدا کرد... در عوض توصیه می کنم اگر دنبال اینده تحقیقاتی و اکادمیک نیستید سعی کنید دوره master رو بگذرونید چون در غیر اینصورت PhD وقتتون رو بیهوده خواهد گذروند...

براتون آرزوی موفقیت دارم

(06-08-2016, 03:08 AM)آبی نوشته: ممنونم Matinking
جوابهای شما واقعا دقیق و کامله
 با فرمایش شما موافقم که شکل دهی هویت شغلی به طور عمده دست خود شخصه، 
من رشته ارشدم مشاوره خانواده هست. 
ما اگر کارورزی در حوزه ی مشخصی داشته باشیم (و روی خودمون هم کار کرده باشیم_ که در ایران این مسیر چندان طراحی اکادمیکی نداره) می تونیم فعالیت شغلی گسترده تر و با کیفیت تری داشته باشیم و حتی پژوهشگر بهتری باشیم (موضوعات به درد بخورتر، نوآوری، و جسارت در تأثیر بر علم و ...)
اما اگر محدود به پژوهش باشیم و نظریه ها، حتی اگه خیلی هم حرفه ای بشیم، نمی تونیم  فراتر از سطح کاغذ حرفی برای گفتن داشته باشیم (البته جسارت نباشه به هم رشته هام). 
این درباره هر رشته ای صادقه اما روان شناسی با روح و روان فرد و جمع سر و کار داره، و گاهی کتابها و تحقیقات راه به جایی نمی برند. قدرت روانی روانشناس مهمه. حتی برای انجام پژوهشهای مرغوب. 

روالی که درباره اروپا برای رشته های فنی گفتید،به نظر پژوهشی تر میومد در رشته ی ما (البته هنوز سرچهام کمه برای اروپا) به هر حال، می تونه چشم انداز خوبی باشه. و چه بهتر که موضوع پژوهشی مطابق علاقه کسی فراهم باشه. 
اما درباره دانشگاه های امریکای شمالی بیشتر نیازهای جامعه به گرایشهای دکتری ملاک هست در کل، نه پروژه، که باز هم جنبه مهارتی خوبی داره.
 دانشگاه های کمی در امریکای شمالی به این شیوه ی پروژه ای یا هدفمند عمل می کنند. چطور می شه پیداشون کرد؟  


و

آیا کنجکاوی درباره آینده شغلی رشته مون در بیرون دانشگاه، در مکاتبه با اساتید ما رو ممکنه بی علاقه به پژوهش نشون بده؟

از جوابتون (Matinking) به نظرم رسید که بهتره دقت کنم اطمینان بدم که به فعالیت در محیط دانشگاه علاقمندم (چون واقعا هستم)

سپاس 
پیروز باشید

نقل قول:درباره دانشگاه های امریکای شمالی بیشتر نیازهای جامعه به گرایشهای دکتری ملاک هست در کل، نه پروژه

(06-08-2016, 06:26 PM)new member نوشته: با سلام
از دوستان با تجربه راهنمایی و مشاوره میخوام.
من الان در حال حاضر دانشجوی دکترای ایرانم و چند ماهی تا دفاع تزم مونده. در حال نوشتن مقالاتم هستم. من قبل از پذیرش اینجا قصدم پذیرش در دانشگاه های امریکا بود. اما با توجه به نداشتن نمره جی ار ای فرصت اپلای از دستم رفت و همون سال دکترای ایران قبول شدم و مجبور به ادامه. اما همچنان علاقه مند به تحصیل و مهاجرت به امریکا هستم. لازم به ذکر است رشتم از رشته های توانبخشی (rehabilitation) بوده و در امریکا مورد نیاز است. من عنوان تزم و ترجمه ها و مقالاتم همگی در مورد موضوعی هست که در امریکا هم مورد توجه می باشد و امکان پذیرش هست. حالا که درسم در حال تموم شدنه، امکان هیئت علمی شدنم در دانشگاه های دولتی در تهران زیاده. اما من میخوام قبل از فارغ التحصیل شدنم و هیئت علمی شدن، مجددا برای دکترا در امریکا با فاند کامل اقدام کنم. دانشگاه کارولینای شمالی.
اما نمره تافلم اکسپایرد شده و هم تافل هم ج ار ای باید بدم و الان امادگیم پایینه.نمیدونم سه ماهه تا چه حد میتونم خودمو برسونم.اما مثلا تافل 80-85 و جی ار ای هم در همون سطح. دانشگاه جی ار ای حدود 155میخواد.
از طرف دیگربرای پاییز 2017 برای فاند و ... باید تا اول دسامبر 2016 مدارکو بفرستیم.و زمان ارسال بعدی جون 2017 بدون بررسی برای فاند. اینجوری که من متوجه شدم
 الان سوالم از دوستان اینه اگه من با نمرات نسبتا پایین تافل و جی ار ای اپلای کنم در اول دسامبر و همزمان با استاد و دایرکتور دکترا ایمیل بدم و خواهش کنم که نمرات بهتر زبان را بعدا میفرستم، با توجه به رقابتی بودن فاند،امکان فاند دادن هست؟
اگه من همه این مطالبو برای دایرکتور و استادان مربوطه بگم، خوبه؟
اگه نه چجوری این موضوع نمراتم را عنوان کنم؟
ممنونم

(06-08-2016, 10:51 PM)new member نوشته: آخه من مدرکم ازاد نمیشه تا چند سال که بشه برای پست داک اقدام کرد.
اگه دانشنامه نداشته باشم و نگم پی اچ دی دارم و با ارشدم اقدام کنم چی؟
ممنون