رو شهای تدریس چگونه خواهد بود؟ اساتید از من چه انتظاراتی خواهند داشت؟
کلاس های مختلف در دانشگاه محل تحصیل شما ممکن است ساختارهای متفاوتی داشته باشند. برخی از کلاس ها، به ویژه کلاس های مربوط به دوره های آموزشی اولیه علوم، ممکن است بزرگ وعمدتاً مبتنی بر تدریس استاد باشد، حال آنکه سایر کلاس ها نوعی رویکرد «سمیناری» اتخاذ می کنند، با تعداد دانشجوی کمتر و با محوریت بحث میان استاد و دانشجویان راجع به مقاله تعیین شده یا سایر موضوعات مرتبط با درس و کلاس. دوره های آموزشی بزرگ مبتنی بر سخنرانی استاد غالباً تعداد «گروه های بحث» کمتری دارند و توسط دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی که به عنوان دستیار آموزشی فعالیت می کنند اداره می گردد. به ویژه در کلاس های علوم و زبان، جلسات «آزمایشگاه» فرصتی را برای تمرین عملی مهارت های تدریس شده، گفت و شنود یا انجام آزمایشات فراهم می سازد.
حتی در کلاس های بزرگ مبتنی بر سخنرانی استاد هم از شما انتظار می رود که به طور منظم در همه کلاس ها شرکت کنید. در سمینارها، «مشارکت کلاسی» معمولاً یکی از معیارهای مهم تعیین نمره است. این بدان معنا است که نه تنها حضور در کلاس ها بلکه مشارکت فعالانه در آنها—از جمله سؤال پرسیدن وشرکت کردن در بحث ها حائز اهمیت است.
ممکن است کلاس ها از آنچه شما انتظار دارید غیر رسمی تر باشد—دانشجویان می توانند استاد را با نام کوچک خطاب کنند؛ بعضی ها ممکن است خوراکی با خود به کلاس بیاورند و یا اینکه دیر سر کلاس حاضر شوند. اما امر بر شما مشتبه نشود، به هرحال—باز هم استاد مسئول اداره کلاس است و کلاس های مختلف ممکن است به شیوه متفاوتی اداره شوند. سعی کنید موقعیت خاص کلاسی که در آن شرکت می کنید را درک نمایید.
آموزش در ایالات متحده براندیشه و تحلیل مبتکرانه و انتقادی تأکید می کند تا اینکه فقط یادگیری یک سری ایده های اندیشمندان بزرگ و حفظ کردن فرمول ها و واژگان. غالباً از شما انتظار می رود که نظریات را در خصوص موقعیت های جدید به کار ببرید، نظر و تفسیر خود را بیان کنید، و حتی نظریه های خاص خود را ارائه دهید و آنها را بسنجید. تردید کردن یا مخالفت (مؤدبانه) با نظرات دیگران، حتی استاد، بی احترامی تلقی نمی شود.
وقتی از دیگران نقل قول می کنید و یا حتی خلاصه ای از دیدگاه های دیگران را ارائه می دهید، همیشه باید منبع را ذکر کنید. در غیر این صورت ممکن است به انتحال، «سرقت عقاید و نظرات دیگران»، متهم شوید که جرم بسیار بزرگی محسوب می شود و حتی می تواند به اخراج از دانشگاه بیانجامد. در برنامه های توجیهی و آشناسازی دانشگاه راجع به انتحال و نیز جزئیات ذکر منابع بحث خواهد شد.
کلاس های مختلف در دانشگاه محل تحصیل شما ممکن است ساختارهای متفاوتی داشته باشند. برخی از کلاس ها، به ویژه کلاس های مربوط به دوره های آموزشی اولیه علوم، ممکن است بزرگ وعمدتاً مبتنی بر تدریس استاد باشد، حال آنکه سایر کلاس ها نوعی رویکرد «سمیناری» اتخاذ می کنند، با تعداد دانشجوی کمتر و با محوریت بحث میان استاد و دانشجویان راجع به مقاله تعیین شده یا سایر موضوعات مرتبط با درس و کلاس. دوره های آموزشی بزرگ مبتنی بر سخنرانی استاد غالباً تعداد «گروه های بحث» کمتری دارند و توسط دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی که به عنوان دستیار آموزشی فعالیت می کنند اداره می گردد. به ویژه در کلاس های علوم و زبان، جلسات «آزمایشگاه» فرصتی را برای تمرین عملی مهارت های تدریس شده، گفت و شنود یا انجام آزمایشات فراهم می سازد.
حتی در کلاس های بزرگ مبتنی بر سخنرانی استاد هم از شما انتظار می رود که به طور منظم در همه کلاس ها شرکت کنید. در سمینارها، «مشارکت کلاسی» معمولاً یکی از معیارهای مهم تعیین نمره است. این بدان معنا است که نه تنها حضور در کلاس ها بلکه مشارکت فعالانه در آنها—از جمله سؤال پرسیدن وشرکت کردن در بحث ها حائز اهمیت است.
ممکن است کلاس ها از آنچه شما انتظار دارید غیر رسمی تر باشد—دانشجویان می توانند استاد را با نام کوچک خطاب کنند؛ بعضی ها ممکن است خوراکی با خود به کلاس بیاورند و یا اینکه دیر سر کلاس حاضر شوند. اما امر بر شما مشتبه نشود، به هرحال—باز هم استاد مسئول اداره کلاس است و کلاس های مختلف ممکن است به شیوه متفاوتی اداره شوند. سعی کنید موقعیت خاص کلاسی که در آن شرکت می کنید را درک نمایید.
آموزش در ایالات متحده براندیشه و تحلیل مبتکرانه و انتقادی تأکید می کند تا اینکه فقط یادگیری یک سری ایده های اندیشمندان بزرگ و حفظ کردن فرمول ها و واژگان. غالباً از شما انتظار می رود که نظریات را در خصوص موقعیت های جدید به کار ببرید، نظر و تفسیر خود را بیان کنید، و حتی نظریه های خاص خود را ارائه دهید و آنها را بسنجید. تردید کردن یا مخالفت (مؤدبانه) با نظرات دیگران، حتی استاد، بی احترامی تلقی نمی شود.
وقتی از دیگران نقل قول می کنید و یا حتی خلاصه ای از دیدگاه های دیگران را ارائه می دهید، همیشه باید منبع را ذکر کنید. در غیر این صورت ممکن است به انتحال، «سرقت عقاید و نظرات دیگران»، متهم شوید که جرم بسیار بزرگی محسوب می شود و حتی می تواند به اخراج از دانشگاه بیانجامد. در برنامه های توجیهی و آشناسازی دانشگاه راجع به انتحال و نیز جزئیات ذکر منابع بحث خواهد شد.
