11-07-2016, 10:09 PM
(11-07-2016, 02:37 PM)ashkan.g90 نوشته: ممنون راستش یه چند تا سوال دیگه هم داشتم:
1- یکی اینکه به دلیل ندونستن زبان ایتالیایی زندگی آدم صرفا به دانشگاه محدود نمیشه؟ یعنی این اقلیت بودن قرار نیست خیلی روی زندگی آدم تاثیر بذاره و احیانا آدمو به انزوا بکشونه؟
2- من خودم دراز مدت دوس دارم ایران زندگی کنم و می خوام صرفا برای تحصیل چند سال برم. آیا منطقیه؟! منظورم اینه آدم می تونه با این مدرک و تخصصی که کسب می کنه یه آینده شغلی نه ایده آل (چون اینجا ایرانه!) ولی مناسب رو داشته باشه؟ حالا چه آکادمیک چه صنعتی. منظورم اینه با این شرایط دکترا گرفتن تو ایران مثلا خیلی منطقی تره یا نه میشه خارج از ایران درس خوندن رو هم تجربه کرد و نهایتا برگشت ایران؟ هرچند سوالم خیلی کلیه و به چیزهای زیادی بستگی داره اما صرفا نظرتونو می خوام.
3- من کلا نمیتونم صرفا صبح تا شب درس بخونم و زندگیم بعد های خیلی بیشتری داره. شرایط تحصیلی اونجا مناسب من هست؟!
ببخشید که سوالام یه جورین. خیلی خیلی ممنون
1- ببین تو ایتالیا اینقدر ایرانی هست که نیاز به ندانستن زبان ایتالیایی هم شما رو به انزوا نمیکشونه، ضمناً ممکنه در بار اول سخت باشه اما اینکه خودتم با کمک کتاب یا فایلهای اموزشی خودت رو اماده کنی هم مناسب خواهد بود والا در دانشگاه مشکلی که نیست.
2- این مورد برای هر فرد جنبه شخصی داره. یکی با ایران بودن راحته یکی خارج از ایران. (نمیشه توصیح داد)
3- اطلاعاتی ندارم.
" If your heart is a volcano, how shall you expect flowers to bloom "
Dear Educated, I am not able to respond to your private Messages please ask these in Public
Dear Educated, I am not able to respond to your private Messages please ask these in Public