06-08-2016, 10:13 AM
(06-08-2016, 03:08 AM)آبی نوشته: ممنونم Matinking
جوابهای شما واقعا دقیق و کامله
با فرمایش شما موافقم که شکل دهی هویت شغلی به طور عمده دست خود شخصه،
من رشته ارشدم مشاوره خانواده هست.
ما اگر کارورزی در حوزه ی مشخصی داشته باشیم (و روی خودمون هم کار کرده باشیم_ که در ایران این مسیر چندان طراحی اکادمیکی نداره) می تونیم فعالیت شغلی گسترده تر و با کیفیت تری داشته باشیم و حتی پژوهشگر بهتری باشیم (موضوعات به درد بخورتر، نوآوری، و جسارت در تأثیر بر علم و ...)
اما اگر محدود به پژوهش باشیم و نظریه ها، حتی اگه خیلی هم حرفه ای بشیم، نمی تونیم فراتر از سطح کاغذ حرفی برای گفتن داشته باشیم (البته جسارت نباشه به هم رشته هام).
این درباره هر رشته ای صادقه اما روان شناسی با روح و روان فرد و جمع سر و کار داره، و گاهی کتابها و تحقیقات راه به جایی نمی برند. قدرت روانی روانشناس مهمه. حتی برای انجام پژوهشهای مرغوب.
روالی که درباره اروپا برای رشته های فنی گفتید،به نظر پژوهشی تر میومد در رشته ی ما (البته هنوز سرچهام کمه برای اروپا) به هر حال، می تونه چشم انداز خوبی باشه. و چه بهتر که موضوع پژوهشی مطابق علاقه کسی فراهم باشه.
اما درباره دانشگاه های امریکای شمالی بیشتر نیازهای جامعه به گرایشهای دکتری ملاک هست در کل، نه پروژه، که باز هم جنبه مهارتی خوبی داره.
دانشگاه های کمی در امریکای شمالی به این شیوه ی پروژه ای یا هدفمند عمل می کنند. چطور می شه پیداشون کرد؟
و
آیا کنجکاوی درباره آینده شغلی رشته مون در بیرون دانشگاه، در مکاتبه با اساتید ما رو ممکنه بی علاقه به پژوهش نشون بده؟
از جوابتون (Matinking) به نظرم رسید که بهتره دقت کنم اطمینان بدم که به فعالیت در محیط دانشگاه علاقمندم (چون واقعا هستم)
سپاس
پیروز باشید
سلام
- با این نتیجه گیری چندان موافق نیستم:
نقل قول:درباره دانشگاه های امریکای شمالی بیشتر نیازهای جامعه به گرایشهای دکتری ملاک هست در کل، نه پروژه
در واقع پروژه ها اساسا براساس نیازهای جامعه تعریف میشن و این دو از هم به این شدت و حدت قابل انفکاک نیستند...
اصولا در زمان بررسی دانشگاه ها برای انتخاب، باید دقت کرد که گروه های تحقیقاتی دانشکده مورد نظر در حوزه مورد نظر شما فعالیت دارند یا خیر... اگر اصلا فعالیت نداشته باشند گزینه خوبی نیستند چون شما محتملا applicant مناسبی برای تحقیقات اونها به شمار نخواهید اومد و reject خواهید شد... در طرف مقابل هرچه اساتید بیشتری در حوزه مد نظر شما فعال باشند شانس پذیرش و جذبتون به یکی از گروه های تحقیقاتی اونها بالاتر خواهد بود...
- خیر... کنجکاوی در مورد اینده شغلی دقیقا از دیدگاه اینده نگری و هدفمندی منطقی هست... شما دنبال درس هستید تا متعاقب اون در اینده موقعیت شغلی مناسبی کسب کنید... این طرز فکر هیچ خللی در کیفیت مکاتبات شما با اساتید ایجاد نخواهد کرد...
براتون آرزوی موفقیت دارم
