دل نوشته های یک دانشجو عاشق علم در دانشگاه ازاد

[over]

اسم نمیارم توی فروم چون بر خلاف مقررات، من برای زبان از یه استاد خوب که توی اصفهان  استفاده کردم و اونم وقتی رفته بودم انتشارات جنگل از فال گوش ایستادن در صحبت دو خانوم شنیدم اسم استاد رو، خدا رو شاهد می گیرم وقتی شب پدرم داشت می خوابید من داشتم می خوندم  تا صبح که دوباره برای نماز بلند می شد می دید که بازم چراغ اتاقم روشنه، خدا شاهده که به زور قهوه و قرص خودمو بیدار نگه میداشتم و زبان می خوندم، چه شب هایی که پشت میز و صندلی خوابم می برد! حتی یه بار دو روز تو بیمارستان بستری شدم!
( شاید پیش خودتون فکر کنید که شهرام یه الاغ به تمام معناست و البته دیونه، منم در جواب میگم همون اول گفتم که جنون علم دارم. مشکل این جا بودکه این علاقه به علم در سال دوم دانشگاه در من ایجاد شد)
در مورد نمرات زبان اگه خدا عمری بده مفصلا در موضوع خودش بحث می کنیم.
خدا رو شکر نمرات زبانم اومد و نمره ها واقعا علی بود.
حالا که پدر و مادرم می دیدند که جدی جدی پسرشون داره میره گارد گرفته بودند البته تا قبلش چیزی نمی گفتند
بقیش بمونه برای بعد فعلا دوست دارم نظر دوستان رو بدونم.
فقط این نکته رو از یه دوست کوچیک تر اگه می شه به یاد داشته باشید:
این دانشگاه ها اونقدر بزرگ نیستند که شما نتونی بری ولی خدا وکیلی هم اعصاب فولادی و هم عشق زیادی می خواد اگه ادمشی بسم ا...