08-07-2017, 12:54 AM
اسپانسر متعهد میشه که مهاجر موردنظر در بازه زمانی تعهد، باری بر دوش دولت نخواهد شد. تمام کواسپانسرهایی که درآمد اونها هم برای برطرف کردن حداقل درآمد لازم مورد استفاده قرار گرفته (فرم I864 رو امضا کردن) هم از نظر قانونی در زمینه حمایت مالی مهاجر موردنظر مسوولیت دارند.
در آمریکا یک سری کمک هزینه های اجتماعی فدرال و ایالتی وجود داره که مهاجران جدید نمی تونند از اونها استفاده کنند (به این دلیل که دولت فدرال و ایالتی اینطور استدلال می کنند که مهاجر موردنظر به دلیل داشتن اسپانسر دارای درآمد هست). اگر مهاجر به مشکل مالی بخوره و بخواد از این کمک هزینه های فدرال یا ایالتی استفاده کنه ممکنه دولت اونها رو بهش پرداخت کنه ولی اسپانسر و کواسپانسر مسوول بازپرداخت اون کمک هزینه ها خواهند بود و اگر پرداخت نکنند دولت از اونها شکایت می کنه که در اونصورت هزینه وکیل و اینجور چیزها هم بهش اضافه میشه. همین طور در صورتی که دولت اون کمک هزینه ها رو در اختیار مهاجر نگذاره، مهاجر میتونه از اسپانسر و کواسپانسر شکایت کنه. بنابراین تا وقتی که مهاجر اصراری بر دریافت کمک هزینه های موردنظر نداشته باشه مشکلی برای اسپانسر و کواسپانسر بوجود نمیاد. دریافت خدمات درمانی اورژانسی جزو اون تعهدات نیستند و مهاجر میتونه از اونها استفاده کنه.
کمک هزینه های فدرال موردنظر که تازه مهاجر اسپانسر شده نمیتونه از اونها استفاده کنه شامل موارد زیر میشن:
- Food stamp (کمک هزینه های خوراکی)
- Medicaid (کمک های درمانی معمولی و غیراورژانسی مثل نگهداری و پرستاری سالمند در منزل و خدمات درمانی برای بهبود گفتار و ...)
- Supplemental Security Income یا SSI
- Temporary Assistance for Needy Families یا TANF
- State Child Health Insurance Program یا SCHIP
کمک هزینه های ایالتی بسته به ایالت متغییر هستند و می بایست از اداره کمک های اجتماعی ایالت موردنظر در مورد اونها سوال بشه.
کمک هزینه های فدرال و ایالتی زیر شامل محدودیت های بالا نیستند و تازه مهاجر میتونه از اونها استفاده کنه:
- Emergency Medicaid (کمک های درمانی اورژانسی شامل مواردی که جان بیمار رو تهدید جدی می کنند، صدمه جدی یا از کار افتادن یک عضو بدن که فرد رو معلول کنه یا درمان نکردنش جانش رو به خطر بیاندازه).
- Short-term non-cash emergency relief (کمک های کوتاه مدت غیرمالی اورژانسی)
- کمک ها و سرویس هایی که زیر عنوان National School Lunch and Child Nutrition Acts ارایه میشن.
- آزمایش ها و درمان های لازم برای بیماری های واگیردار
- یک سری خدمات خاص که زیر عنوان Social Security Act به خانواده هایی داده میشه که به تازگی بچه ای رو به فرزندخواندگی گرفتن.
- کمک هزینه های دانشجویی
- کمک هزینه های خاصی که به دانش آموزان داده میشه
- کمک هزینه های مربوط به آموزش کار زیر عنوان Job Training Partnership Act
اسپانسر و کواسپانسر تا چه زمانی متهد هستند که اسپانسر رو در صورت نیاز از نظر مالی حمایت کنند؟
- تا وقتی مهاجر شهروند بشه.
- به مدت حدود 10 سال کار کنه.
- اقامت مهاجر باطل بشه و آمریکا رو ترک کنه.
- اقامتش باطل بشه ولی در حین اخراج تغییر وضعیت بده (مثلا ویزای دانشجویی بگیره) و بمونه.
- مهاجر بمیره!
- اسپانسر بمیره! (در این صورت تعهد کواسپانسر هم از بین میره).
- کواسپانسر بمیره! (فقط تعهد کواسپانسر از بین میره).
توجه: طلاق باعث از بین رفتن تعهد اسپانسر در قبال همسر قبلی اش نمیشه و تا زمانی که یکی از موارد بالا رخ نده تعهد موردنظر همچنان برقراره.
در آمریکا یک سری کمک هزینه های اجتماعی فدرال و ایالتی وجود داره که مهاجران جدید نمی تونند از اونها استفاده کنند (به این دلیل که دولت فدرال و ایالتی اینطور استدلال می کنند که مهاجر موردنظر به دلیل داشتن اسپانسر دارای درآمد هست). اگر مهاجر به مشکل مالی بخوره و بخواد از این کمک هزینه های فدرال یا ایالتی استفاده کنه ممکنه دولت اونها رو بهش پرداخت کنه ولی اسپانسر و کواسپانسر مسوول بازپرداخت اون کمک هزینه ها خواهند بود و اگر پرداخت نکنند دولت از اونها شکایت می کنه که در اونصورت هزینه وکیل و اینجور چیزها هم بهش اضافه میشه. همین طور در صورتی که دولت اون کمک هزینه ها رو در اختیار مهاجر نگذاره، مهاجر میتونه از اسپانسر و کواسپانسر شکایت کنه. بنابراین تا وقتی که مهاجر اصراری بر دریافت کمک هزینه های موردنظر نداشته باشه مشکلی برای اسپانسر و کواسپانسر بوجود نمیاد. دریافت خدمات درمانی اورژانسی جزو اون تعهدات نیستند و مهاجر میتونه از اونها استفاده کنه.
کمک هزینه های فدرال موردنظر که تازه مهاجر اسپانسر شده نمیتونه از اونها استفاده کنه شامل موارد زیر میشن:
- Food stamp (کمک هزینه های خوراکی)
- Medicaid (کمک های درمانی معمولی و غیراورژانسی مثل نگهداری و پرستاری سالمند در منزل و خدمات درمانی برای بهبود گفتار و ...)
- Supplemental Security Income یا SSI
- Temporary Assistance for Needy Families یا TANF
- State Child Health Insurance Program یا SCHIP
کمک هزینه های ایالتی بسته به ایالت متغییر هستند و می بایست از اداره کمک های اجتماعی ایالت موردنظر در مورد اونها سوال بشه.
کمک هزینه های فدرال و ایالتی زیر شامل محدودیت های بالا نیستند و تازه مهاجر میتونه از اونها استفاده کنه:
- Emergency Medicaid (کمک های درمانی اورژانسی شامل مواردی که جان بیمار رو تهدید جدی می کنند، صدمه جدی یا از کار افتادن یک عضو بدن که فرد رو معلول کنه یا درمان نکردنش جانش رو به خطر بیاندازه).
- Short-term non-cash emergency relief (کمک های کوتاه مدت غیرمالی اورژانسی)
- کمک ها و سرویس هایی که زیر عنوان National School Lunch and Child Nutrition Acts ارایه میشن.
- آزمایش ها و درمان های لازم برای بیماری های واگیردار
- یک سری خدمات خاص که زیر عنوان Social Security Act به خانواده هایی داده میشه که به تازگی بچه ای رو به فرزندخواندگی گرفتن.
- کمک هزینه های دانشجویی
- کمک هزینه های خاصی که به دانش آموزان داده میشه
- کمک هزینه های مربوط به آموزش کار زیر عنوان Job Training Partnership Act
اسپانسر و کواسپانسر تا چه زمانی متهد هستند که اسپانسر رو در صورت نیاز از نظر مالی حمایت کنند؟
- تا وقتی مهاجر شهروند بشه.
- به مدت حدود 10 سال کار کنه.
- اقامت مهاجر باطل بشه و آمریکا رو ترک کنه.
- اقامتش باطل بشه ولی در حین اخراج تغییر وضعیت بده (مثلا ویزای دانشجویی بگیره) و بمونه.
- مهاجر بمیره!
- اسپانسر بمیره! (در این صورت تعهد کواسپانسر هم از بین میره).
- کواسپانسر بمیره! (فقط تعهد کواسپانسر از بین میره).
توجه: طلاق باعث از بین رفتن تعهد اسپانسر در قبال همسر قبلی اش نمیشه و تا زمانی که یکی از موارد بالا رخ نده تعهد موردنظر همچنان برقراره.
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -
