1- با مدرک دانشگاه آزاد هم میشه از دانشگاه های آمریکا پذیرش گرفت و مشکلی در این زمینه وجود نداره ولی در کل به اسثنای 8-7 دانشگاه برتر سراسری بقیه زیاد در دنیا شناخته شده نیستن و به همه اونها تقریبا به یک چشم نگاه میشه. به همین دلیل مثلا اگر از دانشگاه آزاد با معدل 19-18 فارغ التحصیل بشین در خیلی از موارد شانس تون بیشتر از کسی هست که مثلا از دانشگاه سمنان یا مازندران با معدل 14 فارغ التحصیل شده. معدل زیر 15 در کل محدودیت هایی برای پذیرش ایجاد می کنه حتی اگر از دانشگاه های خیلی شناخته شده باشین.
2- یک سال ارزش اون رو داره که آدم در دانشگاه بهتر تحصیل کنه ولی در مورد کنکور باید واقع گرا بود اکثر کسانی که سال دوم دوباره کنکور میدن به طور متوسط 30-20 درصد رتبه شون بهتر میشه. اگر در سال اول مشکل خاصی نبوده و مطالعه نسبی داشتین و مثلا رتبه تون 1000 شده سال بعد ممکنه 800-700 بشه و خیلی بعیده که دو رقمی بشه. به همین دلیل باید واقع نگر باشین و بیشتر روی معدل کار کنید.
3- در مورد دکترای مستقیم قبلا زیاد صحبت شده تاپیکش رو مطالعه کنید:
پذیرش مستقیم از مقطع لیسانس به PhD - دکتری
4- فعلا به این موضوع فکر نکنید. اول پذیرش بگیرید بعد از تحصیل می تونید با پیدا کردن کار اقامت بگیرید.
5- وقتی پذیرش گرفتین بهتون با گذاشتن وثیقه بهتون معافیت موقت میدن. تاپیک های سربازی رو بخونید:
گذرنامه و خروج از کشور
6- اگر پول و وقتش رو داشته باشین منعی نداره که در صد تا رشته هم تحصیل کنید. منتهی معمولا انقدر وقت شما گرفته میشه که فرصت کار دیگه ای وجود نداره. به ویژه اگر استاد بهتون فاند داده باشه انتظار داره که دایم براش کار کنید و بهش سر بزنید ولی اگر خودتون هزینه های تحصیل رو بدین وقت آزاد بیشتری دارین که در کنارش تحصیلات جانبی بر اساس علایق تون انجام بدین.
7- فکر نمی کنم. بیشتر به این بستگی داره که شرایط اولیه مثل معدل و نمرات زبان و و هزینه لازم برای تحصیل رو داشته باشید.
8- چند درصد برای کجا؟ اگر همه چیز فراهم باشه تا رتبه های حدود 100 هم پذیرش می گرفت. اگر مثلا فوق رو در یک دانشگاه شناخته شده تر به خصوص در همون کشور بخونید شانس تون برای رتبه های بهتر بالاتر میره. مثلا از رتبه 300 پذیرش فوق لیسانس بگیرین بعدا شانس 40-30 هم ایجاد میشه که به عملکردتون در فوق بستگی داره.
پینوشت: در کل الان چون سنتون کمه ذهنیت تون نسبت به تحصیل و مدرک و کلا زندگی ناپخته هست. 7-6 سال دیگه ممکنه کلا طور دیگری فکر کنید. در یک رشته ای که علاقه دارین سعی کنید با معدل خوب فارغ التحصیل بشین و همزمان روی زبان هم کار کنید بقیه موارد خودش به تدریج درست میشه.
2- یک سال ارزش اون رو داره که آدم در دانشگاه بهتر تحصیل کنه ولی در مورد کنکور باید واقع گرا بود اکثر کسانی که سال دوم دوباره کنکور میدن به طور متوسط 30-20 درصد رتبه شون بهتر میشه. اگر در سال اول مشکل خاصی نبوده و مطالعه نسبی داشتین و مثلا رتبه تون 1000 شده سال بعد ممکنه 800-700 بشه و خیلی بعیده که دو رقمی بشه. به همین دلیل باید واقع نگر باشین و بیشتر روی معدل کار کنید.
3- در مورد دکترای مستقیم قبلا زیاد صحبت شده تاپیکش رو مطالعه کنید:
پذیرش مستقیم از مقطع لیسانس به PhD - دکتری
4- فعلا به این موضوع فکر نکنید. اول پذیرش بگیرید بعد از تحصیل می تونید با پیدا کردن کار اقامت بگیرید.
5- وقتی پذیرش گرفتین بهتون با گذاشتن وثیقه بهتون معافیت موقت میدن. تاپیک های سربازی رو بخونید:
گذرنامه و خروج از کشور
6- اگر پول و وقتش رو داشته باشین منعی نداره که در صد تا رشته هم تحصیل کنید. منتهی معمولا انقدر وقت شما گرفته میشه که فرصت کار دیگه ای وجود نداره. به ویژه اگر استاد بهتون فاند داده باشه انتظار داره که دایم براش کار کنید و بهش سر بزنید ولی اگر خودتون هزینه های تحصیل رو بدین وقت آزاد بیشتری دارین که در کنارش تحصیلات جانبی بر اساس علایق تون انجام بدین.
7- فکر نمی کنم. بیشتر به این بستگی داره که شرایط اولیه مثل معدل و نمرات زبان و و هزینه لازم برای تحصیل رو داشته باشید.
8- چند درصد برای کجا؟ اگر همه چیز فراهم باشه تا رتبه های حدود 100 هم پذیرش می گرفت. اگر مثلا فوق رو در یک دانشگاه شناخته شده تر به خصوص در همون کشور بخونید شانس تون برای رتبه های بهتر بالاتر میره. مثلا از رتبه 300 پذیرش فوق لیسانس بگیرین بعدا شانس 40-30 هم ایجاد میشه که به عملکردتون در فوق بستگی داره.
پینوشت: در کل الان چون سنتون کمه ذهنیت تون نسبت به تحصیل و مدرک و کلا زندگی ناپخته هست. 7-6 سال دیگه ممکنه کلا طور دیگری فکر کنید. در یک رشته ای که علاقه دارین سعی کنید با معدل خوب فارغ التحصیل بشین و همزمان روی زبان هم کار کنید بقیه موارد خودش به تدریج درست میشه.
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -
