29-07-2018, 04:39 PM
باید هدفتون رو مشخص کنید دوستان. گرفتن پذیرش کار راحتی نیست اما کاری نیست که نتونید انجامش بدید. فرآیند پذیرش از دانشگاه های عالی تا ضعیف همش یکسانه و واضح و عملا موسسات مذکور کاری که شما نتونید انجام بدید رو انجام نمیدن. هر چه دانشگاه معتبرتر باشه گرفتن پذیرش سخت تره چون هم استاد حساسیتش بیشتره و هم رقابت دانشجوهای خوب برای کسب اون موقعیت بیشتره. هر چه کیفیت دانشگاه کم میشه امکان پذیرش هم بیشتر میشه چون عملا رقابت کمتری برای اون دانشگاه ها هست و استاد گزینه های خیلی زیادی برای انتخاب (مثل دانشگاه های معتبرتر) نداره. کاری که موسسات انجام میدند اینه که با اون دانشگاه های با اعتبار پایینتر براتون پذیرش بگیرن. و اینجاست که میگم هدفتون رو مشخص کنید. اگر فقط میخوایید برید و تفریح کنید و پول هم زیاد دارید خو حال جست و جو و پیگیری اساتید در خارج رو ندارید خب بسپرید به موسسات، اما اگر به دنبال تحصیل و اشتغال پس از تحصیل در اون کشور و اعتبار مدرکتون هستید شک نکنید که سپردن کار به موسسات کار غلطیه. مطمئن باشید که هیچ کس دلش براتون به اندازه خودتون نمیسوزه و فرآیند پذیرش اونقدر ساده است که اساسا نگاه این موسسات به دانشجویانی که بهشون مراجعه میکنند اینه که اون دانشجو خیلی بیعرضه است و براحتی میشه با ماست مالی راضیش کرد.
خیلی ساده فرآیند پذیرش دانشجو رو میگم:
در سایت وزارت علوم دانشگاه های کشورهای مختلف رده بندی شدند از رده ی ممتاز تا ضعیف و اینکه مدرک دانشگاه های ضعیف مورد تایید ایران نیست. پیشنهاد من و خود وزارت علوم انتخاب فقط دانشگاه های ممتاز و خوبه. سال به سال هم این رده بندی عوض میشه. فعلا آخرین رده بندی در لینک زیر هست.
http://grad.saorg.ir/After-September2018
به سایت دانشگاه های مذکور سر بزنید و یا در گوگل سرچ کنید و ببینید چه کسانی در اون دانشگاه در حوزه ی کاری و تخصصی شما دارن کار میکنن. این یکم زمانبره و با حوصله انجام بدید. با توجه به اینکه امروزه مرز دانش برداشته شده و شاید یک حوزه ی کاری در چندین دانشکده کار بشه لذا اگر فکر میکنید که کار شما اگر در یک یا دو دانشکده فقط انجام میشه پس به خود دانشکده ها سر بزنید. اگر مثل من کارتون در ۵ تا ۸ دانشکده ی مختلف کار میشه بنابراین میتونید از سرچ گوگل کمک بگیرید. من یک نمونه سرچ در گوگل که خودم کار میکنم رو میگم.
به انگلیسی همش سرچ کنید. نام دانشگاه + کلید واژه مرتبط به حوزه کاریتون و تخصصتون و یه کلمه ی group در انتها
مثلا
Universität Hamburg+light diffusion group
یا
Universität Hamburg+light diffusion phd position
به صفحه ی اساتید که پیدا میکنید سر بزنید. (در سرچ با گوگل مطمئن باشید که استاد در همون دانشگاه مورد نظرتونه چون ممکنه موارد مشابه از دانشگاه های دیگه هم بیاره). حوزه ی علاقه ی استاد که عموما با عبارت interest مشخص میکنن رو بخونید. یا لیست مقالاتشون رو که عموما با publication مشخص میکنند رو بخونید. یا اگه سایت شخصی از آزمایشگاهشون مثلا دادن برین و سایت آزمایشگاهشون و ببینید. وقتی مطمئن شدید که استاد در حوزه ی کاری شما یا نزدیک به حوزه ی کاری شما یا مرتبط با اون هست، ایمیلش رو از همون صفحات شخصی بردارید. نیاز نیست دقیقا عین کار شما باشه چون اونها پروژه زیاد دارند و امکان داره اگرچه دقیقا کار شما رو انجام نداده ولی پروژه ای بزودی داشته باشه که با شما متناسب باشه لذا از دستش ندید.
به استاد مربوطه ایمیل بزنید. پیشنهاد میدم یه اکسل واسه لیستتون انتخاب کنید و مشخص کنید که به هر استادی چه زمانی ایمیل زدید و آیا او پاسخ داده یا نداده و اگر پاسخ داده در پاسخش شمارو رد کرده یا چیز دیگه ای گفته. خلاصه آمارش دستتون باشه خوبه و از سردرگمی در آینده نجاتتون میده. چون اغلب به اونها در طول روز ده ها ایمیل عین شما میزنن و اونها فرصت پاسخ ندارند لذا احتمال پاسخ کمع. بنظرم اگر به ۲۰ درصد ایمیل ها پاسخ دادند کلاتون و بندازین هوا. برای من که عموما از هر ۱۰۰ نفر فقط ۱۵ تا پاسخ دادند. لذا یک ماه بعد دوباره به اونها که پاسخ ندادن بهم ایمیل میزنم و اونهایی که گفتند جای خالی ندارند و ردم کردند رو تا حداقل ۳ ماه بیخیال میشم. اینجا اون فایل اکسل به درد میخوره و از طرفی باعث میشه دوباره مجبور نباشین سایت هر دانشگاه رو بگردین واسه پیدا کردن استاد چون لیست اساتید مرتبط رو در هر دانشگاه در اکسل دارید. خلاصه به استادا ایمیل بزنید و در ایمیل ازش درخوتست پذیرش میکنید. اینکه در ایمیل چه بنویسید رو در گوگل براحتی پیدا میکنید.
بعد هم منتظر پاسخ استاد باشید.
اگر انگلیسیتون خوبه که از اینجا به بعد اگه استاد خوشش بیاد ازتون خودش بهتون میگه چه کنید. اگرم انگلیسیتون خوب نیست اول خوبش کنید بعد به فکر پذیرش گرفتن بیافتید.
کلام پایانی: استادی که برای یه پروژه حداقل سالی ۱۰۰ هزار دلار میگیره و میخواد سالی ۳۰ هزارتاشو به عنوان فاند بده به یه دانشجو لنگ پول موسسات نیست که باهاشون لابی کنه. از طرفی استاد هیچ وقت دانشجویی نمیگیره که پولشو هدر بده. و از همه مهمتر هیچ وقت اعتبارشو خراب نمیکنه و اساسا اگر اهل زد و بند بود تو دانشگاه خوب استاد نمیشد. اون اونجاست چون باسواده و اونقدر پول در میاره که فقط به فکر جایگاه علمی خودش باشه. لذا گول موسسات رو نخورید که آشنا دارند در دانشگاه های خوب و معتبر.
خیلی ساده فرآیند پذیرش دانشجو رو میگم:
در سایت وزارت علوم دانشگاه های کشورهای مختلف رده بندی شدند از رده ی ممتاز تا ضعیف و اینکه مدرک دانشگاه های ضعیف مورد تایید ایران نیست. پیشنهاد من و خود وزارت علوم انتخاب فقط دانشگاه های ممتاز و خوبه. سال به سال هم این رده بندی عوض میشه. فعلا آخرین رده بندی در لینک زیر هست.
http://grad.saorg.ir/After-September2018
به سایت دانشگاه های مذکور سر بزنید و یا در گوگل سرچ کنید و ببینید چه کسانی در اون دانشگاه در حوزه ی کاری و تخصصی شما دارن کار میکنن. این یکم زمانبره و با حوصله انجام بدید. با توجه به اینکه امروزه مرز دانش برداشته شده و شاید یک حوزه ی کاری در چندین دانشکده کار بشه لذا اگر فکر میکنید که کار شما اگر در یک یا دو دانشکده فقط انجام میشه پس به خود دانشکده ها سر بزنید. اگر مثل من کارتون در ۵ تا ۸ دانشکده ی مختلف کار میشه بنابراین میتونید از سرچ گوگل کمک بگیرید. من یک نمونه سرچ در گوگل که خودم کار میکنم رو میگم.
به انگلیسی همش سرچ کنید. نام دانشگاه + کلید واژه مرتبط به حوزه کاریتون و تخصصتون و یه کلمه ی group در انتها
مثلا
Universität Hamburg+light diffusion group
یا
Universität Hamburg+light diffusion phd position
به صفحه ی اساتید که پیدا میکنید سر بزنید. (در سرچ با گوگل مطمئن باشید که استاد در همون دانشگاه مورد نظرتونه چون ممکنه موارد مشابه از دانشگاه های دیگه هم بیاره). حوزه ی علاقه ی استاد که عموما با عبارت interest مشخص میکنن رو بخونید. یا لیست مقالاتشون رو که عموما با publication مشخص میکنند رو بخونید. یا اگه سایت شخصی از آزمایشگاهشون مثلا دادن برین و سایت آزمایشگاهشون و ببینید. وقتی مطمئن شدید که استاد در حوزه ی کاری شما یا نزدیک به حوزه ی کاری شما یا مرتبط با اون هست، ایمیلش رو از همون صفحات شخصی بردارید. نیاز نیست دقیقا عین کار شما باشه چون اونها پروژه زیاد دارند و امکان داره اگرچه دقیقا کار شما رو انجام نداده ولی پروژه ای بزودی داشته باشه که با شما متناسب باشه لذا از دستش ندید.
به استاد مربوطه ایمیل بزنید. پیشنهاد میدم یه اکسل واسه لیستتون انتخاب کنید و مشخص کنید که به هر استادی چه زمانی ایمیل زدید و آیا او پاسخ داده یا نداده و اگر پاسخ داده در پاسخش شمارو رد کرده یا چیز دیگه ای گفته. خلاصه آمارش دستتون باشه خوبه و از سردرگمی در آینده نجاتتون میده. چون اغلب به اونها در طول روز ده ها ایمیل عین شما میزنن و اونها فرصت پاسخ ندارند لذا احتمال پاسخ کمع. بنظرم اگر به ۲۰ درصد ایمیل ها پاسخ دادند کلاتون و بندازین هوا. برای من که عموما از هر ۱۰۰ نفر فقط ۱۵ تا پاسخ دادند. لذا یک ماه بعد دوباره به اونها که پاسخ ندادن بهم ایمیل میزنم و اونهایی که گفتند جای خالی ندارند و ردم کردند رو تا حداقل ۳ ماه بیخیال میشم. اینجا اون فایل اکسل به درد میخوره و از طرفی باعث میشه دوباره مجبور نباشین سایت هر دانشگاه رو بگردین واسه پیدا کردن استاد چون لیست اساتید مرتبط رو در هر دانشگاه در اکسل دارید. خلاصه به استادا ایمیل بزنید و در ایمیل ازش درخوتست پذیرش میکنید. اینکه در ایمیل چه بنویسید رو در گوگل براحتی پیدا میکنید.
بعد هم منتظر پاسخ استاد باشید.
اگر انگلیسیتون خوبه که از اینجا به بعد اگه استاد خوشش بیاد ازتون خودش بهتون میگه چه کنید. اگرم انگلیسیتون خوب نیست اول خوبش کنید بعد به فکر پذیرش گرفتن بیافتید.
کلام پایانی: استادی که برای یه پروژه حداقل سالی ۱۰۰ هزار دلار میگیره و میخواد سالی ۳۰ هزارتاشو به عنوان فاند بده به یه دانشجو لنگ پول موسسات نیست که باهاشون لابی کنه. از طرفی استاد هیچ وقت دانشجویی نمیگیره که پولشو هدر بده. و از همه مهمتر هیچ وقت اعتبارشو خراب نمیکنه و اساسا اگر اهل زد و بند بود تو دانشگاه خوب استاد نمیشد. اون اونجاست چون باسواده و اونقدر پول در میاره که فقط به فکر جایگاه علمی خودش باشه. لذا گول موسسات رو نخورید که آشنا دارند در دانشگاه های خوب و معتبر.
