15-02-2012, 11:14 PM
اینم یکی مونده به اخری که حدودا دو هفته پیش بود :
دانشگاه تنسی داشتم برای رشته Genome Science and Technology. مصاحبه م تقریبا 50 دقیقه طول کشید . من اولش خیلی جا خوردم. چون من علاوه بر کار پایان نامه م ( انتقال ژن )که خیلی به کار این استاده میخورد یه پروژه دومی هم داشتم( استفاده از ترکیبات گیاهان دارویی برای مهار تومورهای سرطانی) که به کار این استاد و گروه نزدیک نبود و اصلا خودمو امادش نکرده بودم . همش کار پایان نامم رو مرور کرده بودم و براش اماده بودم ولی شروع به صحبت که کرد همش درباره اون کار دومی می پرسید منم اصلا براش اماده نبودم . بعد خودش گفت میدونم پایان نامت این نبود ولی این کاره برای من خیلی جالب بوده و خودم خیلی اشنایی ندارم و دوست دارم دربارش بدونم شاید بخوام در اینده وارد این فیلد بشم. من اولش واقعا به تته پته افتادم ولی کم کم خودمو جمع کردم![[عکس: smile.png]](http://www.وبسایت%20قبلی.org/forum/images/smilies/smile.png)
بیشترش داشت درباره همون کارم میپرسید . بعد میگفت مثلا میشه فلان کارم کرد؟ نظرت چیه ؟ کلا خیلی براش جالب بود که این ترکیبات واقعا چقدر پتانسیل درمانی دارن . منم این کارو سه سال پیش انجام داده بودم سعی کردم تا میتونم از اعماق ذهنم اطلاعات بکشم بیرون. حتی پرسید ترکیب موثرمون با چه غلظتی بهترین جوابو داده . کلا اولش خوب شروع نکردم ولی بعد بهتر شد. دیگه پرسید چر این program رو انتخاب کردی ولی بیشتر میخواست بدونه من اگه پذیرفته بشم چه پروژه های احتمالی آینده در ذهنم دارم و فکر میکنم روی چی میتونم کار کنم. پرسید توی ایران دسترسیتون به فول تکست مقالات چطوره؟ گفتم دوران لیسانس که دانشگاه شیراز بودم دسترسیمون خیلی خوب بود ولی سال های اخیر بخاطر هزینه ها دسترسی کمتر شده . بعد گفت سوال داری بپرس . منم یکی دوتا سال از کاراش پرسیدم . گفت میدونی که سیستم اینجوری نیست که ما برای ازمایشگامون مستقیم دانشجو بگیریم وباید روتیشن رو بگذرونید و بعد معلوم نیست کدوم ازمایشگاه جور بشه براتون. گفتم به نظرتون شانس دارم برای ادمیشن؟ گفت آره فایلت خوبه کلا و اگه شانس نداشتی بهت زنگ نمیزدم . گفتم اخه من از دوستام که اونجا هستن میشنوم که اخیرا پذیرش برای اینترنشنالها خیلی سخت شده و نگران بودم.. گفت نه گروه ما فرقی قایل نیمشه و بحث همون رقابتی بودن هست . هرکی بهتر بود حالا دامستیک یا اینترنشنال. گفت اگه مشکلی باشه مربوط به وقتیه که بخواید ویزا بگیرید نه برای پذیرش ویزا هم ما اینجا یه تعداد ایرانی داریم و با اینکه خیلی اشنا نیستم به پرسوه ولی فکر نمیکنم براتون مشکل پیش بیاد. منم با پررویی گفتم ویزا گرفتن مخصوصا اگه پذیرش با فاند باشه مشکلی نیست و خیلی از دوستای من رفتن. کلا اخیرا همشون ازم درباره ویزا پرسیدن منم به همه همینو گفتم . به نظرم اینجوری در لفافه میرسونید که فاند میخواید و دیگه لازم نیست درباره فاند بپرسید چون اگه مشکلی داشته باشه اینو که بگید خودش میگه که مثلا فاند ندارم.
کلا سوالاتش بیشتر علمی و خیلی چالش برانگیز بود هیچ کدوم از سوالایی که اماده کرده بودم و تو مصاحبه های قبلیم داشتم نپرسید مثل چرا میخوای دکترا بخونی و این حرفا. خیلی هم ادم خوش اخلاقی بود و همش می خندید . فقط همون اولش خیلی بد شروع شد من با اعتماد به نفس کامل گوشیو برداشتم و خودمو معرفی کردم یهو شروع کرد از جایی که اصلا امادگی نداشتم پرسید. نتیجه میگیریم کلا هرچی کار کردید همشو امدگی داشته باشید حتی با اینکه کاراستاده هیچ ربطی بهش نداره
دانشگاه تنسی داشتم برای رشته Genome Science and Technology. مصاحبه م تقریبا 50 دقیقه طول کشید . من اولش خیلی جا خوردم. چون من علاوه بر کار پایان نامه م ( انتقال ژن )که خیلی به کار این استاده میخورد یه پروژه دومی هم داشتم( استفاده از ترکیبات گیاهان دارویی برای مهار تومورهای سرطانی) که به کار این استاد و گروه نزدیک نبود و اصلا خودمو امادش نکرده بودم . همش کار پایان نامم رو مرور کرده بودم و براش اماده بودم ولی شروع به صحبت که کرد همش درباره اون کار دومی می پرسید منم اصلا براش اماده نبودم . بعد خودش گفت میدونم پایان نامت این نبود ولی این کاره برای من خیلی جالب بوده و خودم خیلی اشنایی ندارم و دوست دارم دربارش بدونم شاید بخوام در اینده وارد این فیلد بشم. من اولش واقعا به تته پته افتادم ولی کم کم خودمو جمع کردم
بیشترش داشت درباره همون کارم میپرسید . بعد میگفت مثلا میشه فلان کارم کرد؟ نظرت چیه ؟ کلا خیلی براش جالب بود که این ترکیبات واقعا چقدر پتانسیل درمانی دارن . منم این کارو سه سال پیش انجام داده بودم سعی کردم تا میتونم از اعماق ذهنم اطلاعات بکشم بیرون. حتی پرسید ترکیب موثرمون با چه غلظتی بهترین جوابو داده . کلا اولش خوب شروع نکردم ولی بعد بهتر شد. دیگه پرسید چر این program رو انتخاب کردی ولی بیشتر میخواست بدونه من اگه پذیرفته بشم چه پروژه های احتمالی آینده در ذهنم دارم و فکر میکنم روی چی میتونم کار کنم. پرسید توی ایران دسترسیتون به فول تکست مقالات چطوره؟ گفتم دوران لیسانس که دانشگاه شیراز بودم دسترسیمون خیلی خوب بود ولی سال های اخیر بخاطر هزینه ها دسترسی کمتر شده . بعد گفت سوال داری بپرس . منم یکی دوتا سال از کاراش پرسیدم . گفت میدونی که سیستم اینجوری نیست که ما برای ازمایشگامون مستقیم دانشجو بگیریم وباید روتیشن رو بگذرونید و بعد معلوم نیست کدوم ازمایشگاه جور بشه براتون. گفتم به نظرتون شانس دارم برای ادمیشن؟ گفت آره فایلت خوبه کلا و اگه شانس نداشتی بهت زنگ نمیزدم . گفتم اخه من از دوستام که اونجا هستن میشنوم که اخیرا پذیرش برای اینترنشنالها خیلی سخت شده و نگران بودم.. گفت نه گروه ما فرقی قایل نیمشه و بحث همون رقابتی بودن هست . هرکی بهتر بود حالا دامستیک یا اینترنشنال. گفت اگه مشکلی باشه مربوط به وقتیه که بخواید ویزا بگیرید نه برای پذیرش ویزا هم ما اینجا یه تعداد ایرانی داریم و با اینکه خیلی اشنا نیستم به پرسوه ولی فکر نمیکنم براتون مشکل پیش بیاد. منم با پررویی گفتم ویزا گرفتن مخصوصا اگه پذیرش با فاند باشه مشکلی نیست و خیلی از دوستای من رفتن. کلا اخیرا همشون ازم درباره ویزا پرسیدن منم به همه همینو گفتم . به نظرم اینجوری در لفافه میرسونید که فاند میخواید و دیگه لازم نیست درباره فاند بپرسید چون اگه مشکلی داشته باشه اینو که بگید خودش میگه که مثلا فاند ندارم. کلا سوالاتش بیشتر علمی و خیلی چالش برانگیز بود
هیچ کدوم از سوالایی که اماده کرده بودم و تو مصاحبه های قبلیم داشتم نپرسید مثل چرا میخوای دکترا بخونی و این حرفا. خیلی هم ادم خوش اخلاقی بود و همش می خندید . فقط همون اولش خیلی بد شروع شد من با اعتماد به نفس کامل گوشیو برداشتم و خودمو معرفی کردم یهو شروع کرد از جایی که اصلا امادگی نداشتم پرسید. نتیجه میگیریم کلا هرچی کار کردید همشو امدگی داشته باشید حتی با اینکه کاراستاده هیچ ربطی بهش نداره 
