11-03-2012, 03:06 PM
(11-03-2012, 11:07 AM)Babak نوشته: عطا جاندقیقا همینطوره، تنها مساله ای که اینجا مطرحه هدف از برگشتن یا ماندن در خارج هست و بعد از اینکه مشخص کردیم که چه هدفی رو در زندگی دنبال می کنیم، می تونیم تصمیم بگیریم. در اینراه هم باید از تجربیات دیگران استفاده کنیم نه اینکه بگذاریم حرف مردم بر روی تصمیم ما اثر گذار باشه. چون مثلا برگشتن در نظر خیلی ها یک حماقت هست پس اصلا نباید حرفش رو بزنیم یا برعکس.
کسانی که در خارج از ایران ادامه تحصیلی می‌دن هم ایران و هم حداقل یک کشور خارجی رو تجربه کرده‌اند و با مزایا و معایب هر دو آشنا هستند و احتمالا باید بتونند خودشون از بین این دو یکی رو انتخاب کنند. البته قبول دارم که عده‌ی زیادی از بچه‌ها وقتی از ایران خارج می‌شن در ایران سابقه کار چندانی ندارند و معمولا یا بلافاصله بعد از فارغ‌التحصیلی از ایران خارج می‌شن یا کارهای موقت و کوتاه مدت انجام می‌دن و به اون شکل سابقه کار ندارند و با محیط‌های کاری ایران آشنا نیستند. اگر این افراد قصد بازگشت به ایران رو داشته باشند، خوبه که از تجربیات افرادی که در ایران کار کرده‌اند استفاده کنند و با دید باز در این زمینه تصمیم بگیرند.
در ضمن اکثرماها اونور ارتباط چندانی با داخل کشور نداریم که بیشتر ارتباط هم ارتباط با دوستان و خانواده هست. و خبرهامون در مورد مسایل اقتصادی، اجتماعی و علمی از طریق خبرگذاری های فعال است. و چون اکثر این خبرگذاری ها به نوعی دید سیاسی دارند و خبرها رو طوری که دوست دارند تغییر می دهند. در نتیجه تصویر ذهنی ساخته شده بعد از 4 سال مقدار زیادی با واقعیت جامعه ایران متفاوت هست. این مورد بیشتر برای دوستانی که در آمریکا ( به دلیل مشکلات ویزا) تحصیل می کنند صادق هست چون ممکن هست در طول 6 سال یکی دوبار از ایران دیدار کرده باشند که این مقدار نمی تونه کافی باشه.
به هر حال وجود همین تاپیک ، بحث و اشتراک گذاری و گسترده کردن دید واقعی از داخل ایران می تونه برای تصمیم گیری آینده مفید باشه.
