05-04-2012, 11:46 AM
با سلام خدمت اساتید عزیز
پروسه ی پذیرش و عوامل موثر در 4 نقطه ی پر تقاضای دنیا یعنی امریکا، کانادا، اروپا و استرالیا تا حدود زیادی متفاوت هست. تجربه ی دوستان و همکلاسی هایی که سال 2012 موفق به اخذ پذیرش و فاند از دانشگاههای خوب امریکا شدن نشون داده که معدل (و رنک کلاسی!) و GRE از اصلی ترین شرایط اکثر دانشگاهها هستن. به عنوان مثال بچه هایی بودن که با معدل 17-18 لیسانس و فوق و جی ار ای حدود 1200 بدون داشتن حتی یک مقاله و سابقه کاری و ریسرچ معتبر، موفق به دریافت Fellowship و RA از دانشگاههای خوب شدن. لازم به ذکره این عزیزان بدون برقراری ارتباط با اساتید مبادرت به اپلای کرده بودن. از طرف دیگر مقاله برای افرادی که از طریق ارتباط با اساتید قبل از اپلای اقدام میکنن میتونه تاثیر زیادی برای پذیرش داشته باشه. واضح هست که تاثیر استاد برای پذیرش در دانشگاههایی با رنک متوسط رو به ضعیف مشهوده و در مورد دانشگاههای تاپ ممکنه عمومیت نداشته باشه. در مورد مقالات هم، ایمپکت فکتور "یکی" از عوامل اعتبار یک ژورنال هست و برخلاف تصور عموم به هیچ وجه "تنها" ملاک برتری یک ژورنال نسبت به ژورنال های دیگه نیست. همونطور که هممون (و همینطور اساتید دانشگاهها!) میدونیم یه سری ژورنالها تو رشته تخصصی خودمون هستن که بسیار معروف و معتبرن ولی لزوما ایمپکت بالایی ندارن. مثلا تو رشته ی نفت ژورنالایی که تو SPE ایندکس میشن همه ایمپکت زیر 1 دارن ولی از ژورنالای ایندکس شده مهندسی شیمی مرتبط با نفت با امیپکت بالای 2 تاثیر گزاری بیشتری دارن. همینطور بعضی از ژورنالایی که در رشته عمران تو ASCE ایندکس میشن و...
به طور کلی معدل و جی ار ای بالا موفقیت رو تا حدود زیادی تضمین میکنه ولی در نبود این شرایط، عوامل دیگر مثل مقاله، سابقه ریسرچ و... میتونه تو جلب نظر اساتید برای گرفتن پذیرش موثر باشه.
پروسه ی پذیرش و عوامل موثر در 4 نقطه ی پر تقاضای دنیا یعنی امریکا، کانادا، اروپا و استرالیا تا حدود زیادی متفاوت هست. تجربه ی دوستان و همکلاسی هایی که سال 2012 موفق به اخذ پذیرش و فاند از دانشگاههای خوب امریکا شدن نشون داده که معدل (و رنک کلاسی!) و GRE از اصلی ترین شرایط اکثر دانشگاهها هستن. به عنوان مثال بچه هایی بودن که با معدل 17-18 لیسانس و فوق و جی ار ای حدود 1200 بدون داشتن حتی یک مقاله و سابقه کاری و ریسرچ معتبر، موفق به دریافت Fellowship و RA از دانشگاههای خوب شدن. لازم به ذکره این عزیزان بدون برقراری ارتباط با اساتید مبادرت به اپلای کرده بودن. از طرف دیگر مقاله برای افرادی که از طریق ارتباط با اساتید قبل از اپلای اقدام میکنن میتونه تاثیر زیادی برای پذیرش داشته باشه. واضح هست که تاثیر استاد برای پذیرش در دانشگاههایی با رنک متوسط رو به ضعیف مشهوده و در مورد دانشگاههای تاپ ممکنه عمومیت نداشته باشه. در مورد مقالات هم، ایمپکت فکتور "یکی" از عوامل اعتبار یک ژورنال هست و برخلاف تصور عموم به هیچ وجه "تنها" ملاک برتری یک ژورنال نسبت به ژورنال های دیگه نیست. همونطور که هممون (و همینطور اساتید دانشگاهها!) میدونیم یه سری ژورنالها تو رشته تخصصی خودمون هستن که بسیار معروف و معتبرن ولی لزوما ایمپکت بالایی ندارن. مثلا تو رشته ی نفت ژورنالایی که تو SPE ایندکس میشن همه ایمپکت زیر 1 دارن ولی از ژورنالای ایندکس شده مهندسی شیمی مرتبط با نفت با امیپکت بالای 2 تاثیر گزاری بیشتری دارن. همینطور بعضی از ژورنالایی که در رشته عمران تو ASCE ایندکس میشن و...
به طور کلی معدل و جی ار ای بالا موفقیت رو تا حدود زیادی تضمین میکنه ولی در نبود این شرایط، عوامل دیگر مثل مقاله، سابقه ریسرچ و... میتونه تو جلب نظر اساتید برای گرفتن پذیرش موثر باشه.
