12-05-2012, 11:51 AM
(آخرین تغییر در ارسال: 12-05-2012, 11:59 AM توسط akbar_saeedi.)
سلام دوست عزیز
فک کنم اول شما ب این فک کنید و یجورایی بتونید برا خودتون دلیل قانع کننده بیارید:
ب نظر من مهمترین موضوع در امر ادامه تحصیل در خارج ک باید همه برا خودمون حلش کنیم اینه ک خودمون رو به محقق بودن نزدیک کنیم ...یعنی از سختی نترسیم،منضبط و آینده نگر باشیم و از الان برا سال های بعدی ک خیلی هم معلوم نیس چی میشه برنامه ریزی و تلاش کنیم...چرا شما از ارشد ایران میترسید؟
برق خوندین،دانشجوی قوی هستید.......با افزایش ظرفیتها ک دادن شما میتونید تهران قبول شید،فوقش کلانشهرها..باز اشکالی نداره ک ...
و فک کنم بهترین گزینه میتونه محکم برا ارشد خوندن داخل باشه،اگه نشد 6 ماه بقیه سربازی و دوباره ارشد اینجا..فکرشو بکنید با برنامه چند ساله ی مدرک با معدل بالا،زبان انگلیسی قوی،حتی الامکان مقاله و ..بعدش برا دکترا میتونید ب بهترین جاها فک کنید
دلایل:
فک کنم الان زبان انگلیسیتون قوی نباشه،زبان خوندن وقت میبره و پذیرش گرفتن برا شما بسیار ب زبان ربط داره
فاند گرفتن در ارشد خیلی سخته،پولشو دارید؟اگه ک مشکل مالی ندارید،حتما ب فکر خارج باشید،حتما...
ی چیز دیگه...بعد از حدود 6 7 ماه ک جدی وارد این پروسه اپلای شدم ب این رسیدم...نباید نگران بالاتر رفتن سن بود
تصمیم ب این بزرگی و خوبی خب هزینه هایی هم داره،از هزینه ها نباید ترسید...ازدواج و شغل پیدا کردن و اینها بخشی از زندگیه و تحصیلات هم بخشیش
و جالبه روزگار معمولا بزرگترین جایزه هارو ب کسانی میده ک با آینده نگری معقول برا اینده ای دور برنامه ریزی و تلاش میکنند و چون ریسکش بالاس جایزه هاش هم ویژه س...برا همینه ک ما برا دکترها کلا احترام ویژه ای قائلیم
اونهایی ک زود ازدواج کردن مگه چیکار کردن ک ما باید ازین نگران باشیم!! ولی فکرشو بکن در سن حداکثر 30 32 ی مدرک دکترا از ی دانشگاه معتبر بگیری،اونموقع خیلی چیزا میتونه عالی بشه..ولی البته نه حتما!!
ی چیز دیگه.
در پروسه پذیرش هیچوقت تند و سریع تصمیم نگیر..تصمیمات بزرگ دیتاهای زیاد میخواد ک گاهی با گذشت زمان بدست میاد........
خلاصه
من بجای شما بودم برا ارشد ایران میخوندم،با برنامه ریزی مدون برا زبان و معدل بالا.
موفق باشید
فک کنم اول شما ب این فک کنید و یجورایی بتونید برا خودتون دلیل قانع کننده بیارید:
ب نظر من مهمترین موضوع در امر ادامه تحصیل در خارج ک باید همه برا خودمون حلش کنیم اینه ک خودمون رو به محقق بودن نزدیک کنیم ...یعنی از سختی نترسیم،منضبط و آینده نگر باشیم و از الان برا سال های بعدی ک خیلی هم معلوم نیس چی میشه برنامه ریزی و تلاش کنیم...چرا شما از ارشد ایران میترسید؟
برق خوندین،دانشجوی قوی هستید.......با افزایش ظرفیتها ک دادن شما میتونید تهران قبول شید،فوقش کلانشهرها..باز اشکالی نداره ک ...
و فک کنم بهترین گزینه میتونه محکم برا ارشد خوندن داخل باشه،اگه نشد 6 ماه بقیه سربازی و دوباره ارشد اینجا..فکرشو بکنید با برنامه چند ساله ی مدرک با معدل بالا،زبان انگلیسی قوی،حتی الامکان مقاله و ..بعدش برا دکترا میتونید ب بهترین جاها فک کنید
دلایل:
فک کنم الان زبان انگلیسیتون قوی نباشه،زبان خوندن وقت میبره و پذیرش گرفتن برا شما بسیار ب زبان ربط داره
فاند گرفتن در ارشد خیلی سخته،پولشو دارید؟اگه ک مشکل مالی ندارید،حتما ب فکر خارج باشید،حتما...
ی چیز دیگه...بعد از حدود 6 7 ماه ک جدی وارد این پروسه اپلای شدم ب این رسیدم...نباید نگران بالاتر رفتن سن بود
تصمیم ب این بزرگی و خوبی خب هزینه هایی هم داره،از هزینه ها نباید ترسید...ازدواج و شغل پیدا کردن و اینها بخشی از زندگیه و تحصیلات هم بخشیش
و جالبه روزگار معمولا بزرگترین جایزه هارو ب کسانی میده ک با آینده نگری معقول برا اینده ای دور برنامه ریزی و تلاش میکنند و چون ریسکش بالاس جایزه هاش هم ویژه س...برا همینه ک ما برا دکترها کلا احترام ویژه ای قائلیم
اونهایی ک زود ازدواج کردن مگه چیکار کردن ک ما باید ازین نگران باشیم!! ولی فکرشو بکن در سن حداکثر 30 32 ی مدرک دکترا از ی دانشگاه معتبر بگیری،اونموقع خیلی چیزا میتونه عالی بشه..ولی البته نه حتما!!
ی چیز دیگه.
در پروسه پذیرش هیچوقت تند و سریع تصمیم نگیر..تصمیمات بزرگ دیتاهای زیاد میخواد ک گاهی با گذشت زمان بدست میاد........
خلاصه
من بجای شما بودم برا ارشد ایران میخوندم،با برنامه ریزی مدون برا زبان و معدل بالا.
موفق باشید
جهان سوم جایی است که هر کسی بخواهد مملکتش را آباد کند، خانه‌اش خراب می‌شود و هر کسی بخواهد خانه‌اش آباد باشد باید در تخریب مملکتش بکوشد. دکتر حسابی
