با توجه به اینکه در آیین نامه با جزئیات بیشتری به اینها اشاره نکرده نمی شود دقیق گفت چه تصمیمی در این مورد خواهند گرفت. ولی روی کاغذ به نظر می رسد با آن توضیحاتی که در بند 7 در مورد فشار خون داده بود و در بالا به آن اشاره کردم (همان که گفته بود لااقل بيمار 72 ساعت در بيمارستان بستري و فشار خون در ساعات مختلف شب و روز ثبت گردد) به نظر می رسد عوارض و مشکلات آن باید خیلی حادتر از اینها باشد تا شامل حال معاف دائم شود.
در مورد افسردگی هم تا حد زیادی به همین شکل هست. مثلا در ماده 33 که مربوط به بیماری های روانپزشکی است در مورد افسردگی ها اشاره کرده که:
بند 2- اختلالات خلقي.
الف) شديد در فاز مانيك يا فاز افسردگي اعم از حاد و يا مزمن معاف دائم.
ب) اختلال افسردگي اساسي معاف دائم.
ج) انواع اختلال خلقي افسردگي خفيف ( ديس تايمي و سايكلوتايمي) ، اختلال خلقي نوع دوم ( هيپومانيا) در صورتيكه با دارو تحت كنترل بوده و يا تهديد كننده خود و اطرافيان نباشد معاف از رزم.
همانطور که می بینید در قسمت ج اشاره کرده در صورتی که تهدید کننده خود و اطرافیان نباشد معاف از رزم می شود. پس شاید بشود اینطور برداشت کرد که در صورتی وارد فاز الف و ب (و در نتیجه معاف دائم) می شود که فرد تهدیدی برای خود و اطرافیانش باشد! من که شخصا علاقه ای ندارم از این روش ها معاف دائم شده باشم مگر اینکه واقعا مشکل تا این حد حاد بوده باشد! به هر حال معیار کمی ارائه نکرده که چه مدت و چه داروهایی استفاده می کرده که بشود دقیق روی آن نظر داد ولی اینطور به نظر می رسد که مرز بین معاف دائم شدن یا معاف از رزم شدن در این مورد همان بحث تهدید کننده بودن یا نبودن برای خود و اطرافیان است. اگر برایتان اهمیتی ندارد که از این روش معاف شوید می توانید به همان جایی که قبلا در آن پرونده داشته اید و دارو تجویز کرده بوده مراجعه کنید و بندهای دیگر ماده 33 که به مواردی مثل اختلالات شحصیتی و اختلالات رفتاری (عدم تعادل عصبي و رواني) اشاره کرده را هم نشان دهید ببینید در این حد مشکل هست یا خیر که بعید می دانم.
در مجموع فکر می کنم پیگیری همان مشکل واریس پا از همه راحت تر باشد و در درجه دوم هم همان مشکل فشار خون بالا که هر دوی اینها احتمالا به معافیت از رزم منجر شوند. باز خودتان تحقیق کنید و اگر نتیجه را هم بعد از پیگیری اینجا بنویسید شاید به درد افراد مشابه بخورد.
در مورد افسردگی هم تا حد زیادی به همین شکل هست. مثلا در ماده 33 که مربوط به بیماری های روانپزشکی است در مورد افسردگی ها اشاره کرده که:
بند 2- اختلالات خلقي.
الف) شديد در فاز مانيك يا فاز افسردگي اعم از حاد و يا مزمن معاف دائم.
ب) اختلال افسردگي اساسي معاف دائم.
ج) انواع اختلال خلقي افسردگي خفيف ( ديس تايمي و سايكلوتايمي) ، اختلال خلقي نوع دوم ( هيپومانيا) در صورتيكه با دارو تحت كنترل بوده و يا تهديد كننده خود و اطرافيان نباشد معاف از رزم.
همانطور که می بینید در قسمت ج اشاره کرده در صورتی که تهدید کننده خود و اطرافیان نباشد معاف از رزم می شود. پس شاید بشود اینطور برداشت کرد که در صورتی وارد فاز الف و ب (و در نتیجه معاف دائم) می شود که فرد تهدیدی برای خود و اطرافیانش باشد! من که شخصا علاقه ای ندارم از این روش ها معاف دائم شده باشم مگر اینکه واقعا مشکل تا این حد حاد بوده باشد! به هر حال معیار کمی ارائه نکرده که چه مدت و چه داروهایی استفاده می کرده که بشود دقیق روی آن نظر داد ولی اینطور به نظر می رسد که مرز بین معاف دائم شدن یا معاف از رزم شدن در این مورد همان بحث تهدید کننده بودن یا نبودن برای خود و اطرافیان است. اگر برایتان اهمیتی ندارد که از این روش معاف شوید می توانید به همان جایی که قبلا در آن پرونده داشته اید و دارو تجویز کرده بوده مراجعه کنید و بندهای دیگر ماده 33 که به مواردی مثل اختلالات شحصیتی و اختلالات رفتاری (عدم تعادل عصبي و رواني) اشاره کرده را هم نشان دهید ببینید در این حد مشکل هست یا خیر که بعید می دانم.
در مجموع فکر می کنم پیگیری همان مشکل واریس پا از همه راحت تر باشد و در درجه دوم هم همان مشکل فشار خون بالا که هر دوی اینها احتمالا به معافیت از رزم منجر شوند. باز خودتان تحقیق کنید و اگر نتیجه را هم بعد از پیگیری اینجا بنویسید شاید به درد افراد مشابه بخورد.
(26-09-2013, 08:04 PM)'مهدی67' نوشته: ممنون از کمکتون
برای افسردگیم بله پرونده دارم البته داخل مطب و بیش از شش ماه نیز دارو مصرف کردم.البته دوسال پیش اما هنوز هم همان مشکل رو دارم
و در مورد فشار خونم متخصص قلب بهم گفت دلیلش اینه که رگ های قلبم باریک تر از یک فرد معمولیه با اکو تشخیص داد.البته جنبه ارثی هم داره
نظرتون چیه؟
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -
