تحریم مقالات ایرانی توسط مجموعه انتشاراتی Taylor and Francis

[Andre]

ببینید من اخیراً با چنیدن استاد از دانشگاهای تهران راجع به این موضوع صبحت کردم. چیزی که عموماً توافق داشتن این بود که به دلیل داده‌سازی و سعی در به چاپ رساندن مطالب، به هر نحوی، باعث شده که دید بدی نسبت به جامعه ای علمی ایران داشته باشن. نمونه های بارزی از سوء استفاده از فرصت علمی چاپ مقالات رو در میدان انقلاب می توانید مشاهده کنید. در این میان افراد با تجربه همواره جایگاه خودشون رو دارن، به عبارت دیگر اساتیدی که فعالیت پیوسته دارند و سابقه علمی خوبی دارند از این بدبینی در امان هستند. تنها راه برای محققان و اساتید جوان که به تنهایی و با تلاش زیاد کار علمی ای رو آماده می کنند سخت شده. از طرفی دیگر بعضی از دوستان چون از مزایا چاپ مقاله با خبرند، تحت هر حالتی (حالا از تجربه کم و یا عمد) داده ها و مسائلی که صحت آنها خیلی شفاف نیست را سابمیت می کنند. به عنوان مثال فرض کنید که شما در آزمون تستی ای شرکت کردید و پاسخ ها را بر اساس شانص انتخاب می کنید و چون این آزمون هیچ هزینه ای برایتان ندارد این کار را تا زمانی ادامه می دهید که امکانش وجود دارد.