29-01-2014, 06:29 PM
من از دوران مدرسه هميشه شاگرد ممتاز و درس خوني بودم.هميشه بيشتر از بقيه زحمت ميكشيدم.سال سوم راهنمايي خيلي تلاش كردم براي آزمون نمونه دولتي.خيلي زياد...يادمه تا دير وقت مطالعه ميكردم و حتي سر جلسه زودتر تموم كردم سوالارو و خيلي خوشحال بودم.بلاخره درصدام اومد.همش بالاي 90 و حتي 100 بود و من قبول نشدم.
اين شكست بزرگي تو اون سن بود.يه بي احترامي بزرگ و يه بي عدالتي.من با معدل 19.80 تو اين آزمون قبول نشدم و افرادي از روستاها با معدل 12 و مث اين قبول بودن.
خيلي خوشحالم كه از سن نوجووني از سيستم آموزشي ايران و به تدريج از همه چيزش متنفر شدم.
قبول نشدن من ترس زيادي از آينده واسم به وجود آورد ولي تلاش كردم تا يه دانشگاه دولتي و رشته ي مورد علاقم قبول شم و خدارو شكر الان ديگه نا اميد نيستم.
دوس دارم جايي زندگي و تحصيل كنم كه انسانيت وجود داشته باشه و به شخصيت آدم و به تلاشش ارزش داده بشه.
من از همون زمان به فكر رفتن افتادم.چون اينجا هيچ ارزشي براي تلاش آدم وجود نداره. هيچ آينده ي روشني در انتظار يه فرد تحصيل كرده نيس.
هيچ تعصبي نسبت به كشورم ندارم و به همه اعلام ميكنم كه تبديل به يه فرد غرب زده شدم و اگه موفق بشم پامو از ايران بذارم بيرون حتي به خاطر ديدن خونوادمم به اين كشور هرگز نميام.
تموم تلاشمو ميكنم تا بتونم تو يه كشور خوب عضو مفيدي براي جامعش باشم و تلاشاي هر چند كوچيكم باعث افتخار و پيشرفت همون كشور باشه.
به اميد آينده اي روشن براي همه
اين شكست بزرگي تو اون سن بود.يه بي احترامي بزرگ و يه بي عدالتي.من با معدل 19.80 تو اين آزمون قبول نشدم و افرادي از روستاها با معدل 12 و مث اين قبول بودن.
خيلي خوشحالم كه از سن نوجووني از سيستم آموزشي ايران و به تدريج از همه چيزش متنفر شدم.
قبول نشدن من ترس زيادي از آينده واسم به وجود آورد ولي تلاش كردم تا يه دانشگاه دولتي و رشته ي مورد علاقم قبول شم و خدارو شكر الان ديگه نا اميد نيستم.
دوس دارم جايي زندگي و تحصيل كنم كه انسانيت وجود داشته باشه و به شخصيت آدم و به تلاشش ارزش داده بشه.
من از همون زمان به فكر رفتن افتادم.چون اينجا هيچ ارزشي براي تلاش آدم وجود نداره. هيچ آينده ي روشني در انتظار يه فرد تحصيل كرده نيس.
هيچ تعصبي نسبت به كشورم ندارم و به همه اعلام ميكنم كه تبديل به يه فرد غرب زده شدم و اگه موفق بشم پامو از ايران بذارم بيرون حتي به خاطر ديدن خونوادمم به اين كشور هرگز نميام.
تموم تلاشمو ميكنم تا بتونم تو يه كشور خوب عضو مفيدي براي جامعش باشم و تلاشاي هر چند كوچيكم باعث افتخار و پيشرفت همون كشور باشه.
به اميد آينده اي روشن براي همه
پرنده اي كه به كوچ مي انديشد از ويراني لانه اش نمي هراسد
