من هم نگاه کردم این مجله یک فصلنامه علمی-پژوهشی هست که برای دانشگاه علوم پزشکی ایران هست (لینک) و در این قسمت از سایت نوشته در کجاها نمایه شده که ISC هم جزوشون هست. اینها هم به نظر من در نوع خودشون ارزشمند هستند و از نظر سطح علمی میشه اونها رو بین مقاله های کنفرانس بین المللی و مقاله هایی که در مجله های ISI چاپ می شوند به حساب آورد. به نظر من مقاله هایی که در این سطح هستند رو میشه با اعمال یک سری تغییرات و بهبود دادن اونها در مجله های ISI هم انتشار داد (دست کم در اونهایی که Impact factor اونها پایینتر هست). ولی به هر حال در این حد هم چیزی از ارزش اونها کم نمیشه و به حتم بهتر از نداشتن مقاله هست. در رزومه که می گذارید به نظرم نیازی نیست به ISI بودن یا نبودن اونها اشاره کنید. تیتر اون قسمت رو بگذارید Journal Papers و بعد مقاله هاتون رو اشاره کنید.
البته شانس گرفتن پذیرش بر اساس همه شرایط فرد و به عنوان یک بسته جامع هست از معدل گرفته تا نمره زبان، نمره GRE، توصیه نامه ها و موضوعی که قراره روی اون کار کنید و همین سوابق پژوهشی یا کاری که دارید. در مورد سوابق پژوهشی به نظر من با همین ها هم در سطح خوبی هستید. اگر بقیه شرایط تون خوب هست و آماده هستند (نمره زبان در حدود آیلتس 7 یا تافل 100 و معدل بالای 15 و غیره) پیشنهاد من اینه که مقاله هاتون رو بهبود بدین و اگر تونستید به سطح مجله های ISI برسونید اگر هنوز در آزمون ها شرکت نکردید به نظرم بهتره اونها رو بهبود بدین و به سرانجام برسونید چون اونها هم نقش زیادی در شانس پذیرش دارند.
البته شانس گرفتن پذیرش بر اساس همه شرایط فرد و به عنوان یک بسته جامع هست از معدل گرفته تا نمره زبان، نمره GRE، توصیه نامه ها و موضوعی که قراره روی اون کار کنید و همین سوابق پژوهشی یا کاری که دارید. در مورد سوابق پژوهشی به نظر من با همین ها هم در سطح خوبی هستید. اگر بقیه شرایط تون خوب هست و آماده هستند (نمره زبان در حدود آیلتس 7 یا تافل 100 و معدل بالای 15 و غیره) پیشنهاد من اینه که مقاله هاتون رو بهبود بدین و اگر تونستید به سطح مجله های ISI برسونید اگر هنوز در آزمون ها شرکت نکردید به نظرم بهتره اونها رو بهبود بدین و به سرانجام برسونید چون اونها هم نقش زیادی در شانس پذیرش دارند.
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -