16-03-2014, 05:57 AM
دلیل غیر قابل پیش بینی و احتمالی شدن پذیرش برای عده ای متناسب نبودن توانمندی ها و شرایط تحصیلی اونها با دانشگاه هایی هست که برای اونها اقدام می کنند. مثلا معدل فرد 14 هست و نمره زبانش هم 6.5 شده ولی فقط برای 50 دانشگاه برتر دنیا اپلای می کنه. مشخص هست که به احتمال زیاد وقت و هزینه خودش رو هدر خواهد داد. اگر رتبه هایی که برای اون اقدام میشه متناسب با شرایط فرد باشه دیگه خیلی احتمالی و غیر قابل پیش بینی نخواهد بود یا دست کم احتمال اون معقول و قابل برنامه ریزی تر خواهد بود.
در وبسایت یکی از دانشگاه های کانادا (فکر کنم دانشگاه تورنتو بود) نگاه می کردم نوشته بود در هر سال حدود 10 برابر ظرفیت دانشگاهشون براشون اپلای میشه. در نتیجه از هر 10 نفر فقط به 1 نفر پذیرش داده میشه و طبق اصل لانه کبوتر بقیه رد می شوند. سوال اساسی اینجاست که وقتی ما برای دانشگاه X اپلای می کنیم جزو اون 10 درصدی که شرایط شون از بقیه بهتره هستیم یا اینکه جزو اون 90 درصدی که می بایست رد بشوند؟ طبیعتن هر چه شما شرایط خودتون رو بهبود بدین از نمره زبان گرفته تا مقاله و معدل و غیره و همین طور به سمت دانشگاه هایی با رتبه های بالاتر حرکت کنید احتمال اینکه جزو اون 10 درصد قرار بگیرید بیشتر میشه.
از دیدگاه رفت و آمد و بحث غربت و دلتنگی که به قضیه نگاه کنیم، دانشگاه های اروپا دارای این مزیت هستند که رفت و آمد به ایران از اونها راحت تر هست و برای کسانی که می خواهند با خانواده هاشون رفت و آمد بیشتری داشته باشند از یک جهاتی بهتره ولی دانشگاه های آمریکای شمالی اگرچه معمولن شرایط تحصیلی بهتری دارند ولی از دید مسائل ویزا ممکنه تک ورودی باشه یا هم که به دلیل مسافت زیاد در عمل سالی یک بار بیشتر امکان رفت و آمد فراهم نباشه. بنابراین به نظرم می بایست یک مقدار بلند مدت تر به اهداف تحصیلی نگاه کنید و ببینید دقیقا هدفتون از ادامه تحصیل چی هست؟ برای نمونه اینکه بعد از تحصیل می خواهید بمونید یا برگردید و مسائلی از این دست. در اونصورت راحت تر میشه تصمیم گرفت.
در وبسایت یکی از دانشگاه های کانادا (فکر کنم دانشگاه تورنتو بود) نگاه می کردم نوشته بود در هر سال حدود 10 برابر ظرفیت دانشگاهشون براشون اپلای میشه. در نتیجه از هر 10 نفر فقط به 1 نفر پذیرش داده میشه و طبق اصل لانه کبوتر بقیه رد می شوند. سوال اساسی اینجاست که وقتی ما برای دانشگاه X اپلای می کنیم جزو اون 10 درصدی که شرایط شون از بقیه بهتره هستیم یا اینکه جزو اون 90 درصدی که می بایست رد بشوند؟ طبیعتن هر چه شما شرایط خودتون رو بهبود بدین از نمره زبان گرفته تا مقاله و معدل و غیره و همین طور به سمت دانشگاه هایی با رتبه های بالاتر حرکت کنید احتمال اینکه جزو اون 10 درصد قرار بگیرید بیشتر میشه.
از دیدگاه رفت و آمد و بحث غربت و دلتنگی که به قضیه نگاه کنیم، دانشگاه های اروپا دارای این مزیت هستند که رفت و آمد به ایران از اونها راحت تر هست و برای کسانی که می خواهند با خانواده هاشون رفت و آمد بیشتری داشته باشند از یک جهاتی بهتره ولی دانشگاه های آمریکای شمالی اگرچه معمولن شرایط تحصیلی بهتری دارند ولی از دید مسائل ویزا ممکنه تک ورودی باشه یا هم که به دلیل مسافت زیاد در عمل سالی یک بار بیشتر امکان رفت و آمد فراهم نباشه. بنابراین به نظرم می بایست یک مقدار بلند مدت تر به اهداف تحصیلی نگاه کنید و ببینید دقیقا هدفتون از ادامه تحصیل چی هست؟ برای نمونه اینکه بعد از تحصیل می خواهید بمونید یا برگردید و مسائلی از این دست. در اونصورت راحت تر میشه تصمیم گرفت.
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -
