برخورد خانواده ها با فکر رفتن شما به خارج از کشور

[ForeverBlue]

زمانی میتوان دلیل این نگاه پدر و مادر را درک کرد که از دیدگاه آنها موضوع را بررسی کنیم. از یک سو نگرانی واقعی نسبت به محیطی ناشناخته (خارج از کشور) وجود دارد و از سویی حرف و حدیثهای فراوان و ضد و نقیضی که از دیگران میشوند دیدگاه شان را منفی تر میکند. متاسفانه زمانی که پای نگرانی به میان بیاید معمولا شنیده های منفی پررنگ تر میشوند.
این موضوع صرفا برای خانم ها هم نیست. برای آقایان هم کمابیش وجود دارد ولی مسلما نه در این حد. عموما هم خانواده ها دربرابر اصرار فرزندان کوتاه می آیند و پس از مدتی با موضوع کنار می آیند. اگر خانواده بتوانند به مقصد شما سفری داشته باشند و از نزدیک شرایط آنجا را درک کنند شاید موثر باشد. کاری که متاسفانه در 90% شرایط ممکن نیست. در غیر این صورت چاره ای نیست جز تماسهای تلفنی و اینترنتی فراوان و تلاش برای نشان دادن وضعیت واقعی.

به هر حال در پاسخ خانواده میتوان گفت: پس این همه دانشجوی ایرانی در خارج از کشور چه میکنند؟  این که از 1000 نفر دونفرشان به مشکل میخورد که دلیل بر سیاه بینی نمیشود.

در این راه جنگیدن فایده ندارد. چاره کار صحبت کردن فراوان و نشان دادن موفقیتهای فراوانی است که دانشجویان ایرانی کسب کرده اند. تغییر تفکر و دیدگاه کار سختی است که نیاز به تلاش فراوان دارد.