همونطور که احمد عزیز هم اشاره کردن رتبه این دانشگاه ها به نسبت خوبه. شانس ویزا برای دانشگاه های نسبتا ناشناخته ای که رتبه های چهار رقمی دارند کم میشه که میشه اونها رو ضعیف به حساب آورد. رتبه تقریبی دانشگاه های کانادا رو می تونید در اینجا ببینید. رتبه بندی دیگه ای هم هست که تا رتبه های حدود 500 رو پوشش دادن که شاید زیاد کار شما رو راه نیاندازند. دانشگاه هایی مثل کارلتون، رایرسون، بروک و ویندسور در بازه حدود 450 تا 790 قرار دارند که البته تفاوت ها در این محدوده ها به اون صورت قابل توجه نیست و میشه اونها رو دانشگاه های خوب تلقی کرد. دانشگاه هایی که بین 200 تا 450 قرار دارند مثل کویینز، مک مستر و وسترن رو میشه خیلی خوب در نظر گرفت. اونهایی که در محدوده کمتر هستند مثل دانشگاه تورنتو رو میشه عالی در نظر گرفت.
به نظرم آینده پژوهشی یا کاری افراد هم بیشتر از اونکه تحت تاثیر این رتبه ها باشه تحت تاثیر توانمندی های فردی اونها قرار داره (به ویژه در مورد آینده کاری). برای نمونه، با توجه به اینکه در مورد دانشگاه ویندسور سوال کردین، این استاد رو در نظر بگیرید. ایشون کارشناسی اش رو در یکی از دانشگاه های بنگلادش که رتبه حدود 3000 داره خونده، بعد ارشدش رو در همین ویندسور که حدود 800 هست ادامه داده و برای دکترا به دانشگاه آلبرتا که جزو عالی ها (حدود 70) هست رفته. در حال حاضر هم استاد دانشگاه کنکوردیا با رتبه حدود 350 شده (یعنی حد وسط رتبه هایی که درش دکترا و ارشد خونده).
طبیعتا اگر شما از این دانشگاه دکترا بگیرید سخت میشه در دانشگاه هایی که زیر 500 هستند به عنوان استاد پذیرفته بشین ولی برای ارشد می تونه مثل همین استاد به عنوان واسط عمل کنه و مسیر دکترا در یک دانشگاه عالی (حدود کمتر از 200) رو فراهم کنه که در اونصورت میشه به موقعیت های آکادمیک در دانشگاه های حدود 200 تا 500 امید داشت. بخشی زیادی از این شانس به میزان فعالیت های پژوهشی شخص شما (و نه دانشگاه) در دوران ارشد و دکتراتون بر می گرده. اگر هم قصدتون از مدرک گرفتن کار کردن باشه که به اون صورت به این رتبه ها توجهی نمیشه و وزن سوابق کاری خیلی بیشتر هست.
ترجیحا هم بتونید برای همون رشته خودتون اقدام کنید شانس تون بیشتر هست مگر اینکه واقعا به اقتصاد یا مدیریت علاقه مند باشید و درشون تجربه داشته باشید.
به نظرم آینده پژوهشی یا کاری افراد هم بیشتر از اونکه تحت تاثیر این رتبه ها باشه تحت تاثیر توانمندی های فردی اونها قرار داره (به ویژه در مورد آینده کاری). برای نمونه، با توجه به اینکه در مورد دانشگاه ویندسور سوال کردین، این استاد رو در نظر بگیرید. ایشون کارشناسی اش رو در یکی از دانشگاه های بنگلادش که رتبه حدود 3000 داره خونده، بعد ارشدش رو در همین ویندسور که حدود 800 هست ادامه داده و برای دکترا به دانشگاه آلبرتا که جزو عالی ها (حدود 70) هست رفته. در حال حاضر هم استاد دانشگاه کنکوردیا با رتبه حدود 350 شده (یعنی حد وسط رتبه هایی که درش دکترا و ارشد خونده).
طبیعتا اگر شما از این دانشگاه دکترا بگیرید سخت میشه در دانشگاه هایی که زیر 500 هستند به عنوان استاد پذیرفته بشین ولی برای ارشد می تونه مثل همین استاد به عنوان واسط عمل کنه و مسیر دکترا در یک دانشگاه عالی (حدود کمتر از 200) رو فراهم کنه که در اونصورت میشه به موقعیت های آکادمیک در دانشگاه های حدود 200 تا 500 امید داشت. بخشی زیادی از این شانس به میزان فعالیت های پژوهشی شخص شما (و نه دانشگاه) در دوران ارشد و دکتراتون بر می گرده. اگر هم قصدتون از مدرک گرفتن کار کردن باشه که به اون صورت به این رتبه ها توجهی نمیشه و وزن سوابق کاری خیلی بیشتر هست.
ترجیحا هم بتونید برای همون رشته خودتون اقدام کنید شانس تون بیشتر هست مگر اینکه واقعا به اقتصاد یا مدیریت علاقه مند باشید و درشون تجربه داشته باشید.
(15-07-2014, 10:27 AM)'neo1992' نوشته: ممنون مایک عزیز ، من رشتم مهندسی صنایع است ولی اقتصاد و بعضی رشته های مدیریتی هم میزنم فقط اینکه به فرض مثال از ویندسور و کارلتون پذیرش بگیه کسی سفارت بهش گیر نمیده که بگه دانشگاه خیلی ضعیفیه و .... ؟ ویزا نده ؟
ای دگرگون کننده ی دل ها و چشم ها / ای گرداننده ی روزها و شب ها / ای تغییر دهنده ی روزگار و انسان ها / حال ما را به بهترین حال دگرگون فرما
.We are all visitors to this time, this place. We are just passing through. Our purpose here is to observe, to learn, to grow, to love... and then we return home
Aboriginal Proverb -
