12-08-2014, 10:39 PM
(12-08-2014, 04:27 PM)'saaaaam' نوشته:جالب هست این موضوع را تازه در فروم کشف کردم!در حال حاضر برای اکثر ماهایی که فوق لیسانس گرفتیم و فهمیدیم که متاسفانه در این کشور ان بهایی که باید به تحصیلات داده نمی شود چه از نظر کاری و چه از نظر دانشگاهی بهترین راه اقدام به ادامه تحصیل در دانشگاه های مطرح دنیا می باشد که بتوانیم در اینده کار هایی درسطح بین المللی و یا حتی دانشگاه های متوسط دنیا بگیریم و به این طریق هم به هدف تحصیلی و هم زندگی در شرایط بهتر چه از نظر موقعیت اجتماعی و چه فرهنگی برسیم.
البته این واقعیت هم وجود دارد که تفاوت فرهنگی و زبانی مانع بسیار بزرگی برای ما هست و باید حسابی تلاش کنیم تا بتوانیم به حداقلی از خواسته های خود برسیم! امیدوارم تا 5 سال اینده اینجا یک پست بگذارم و بگم موفق شدم کار خوبی بگیرم و به ارامش برسم!
(12-08-2014, 04:50 PM)'saaaaam' نوشته:من دلایل زیادی برای موندن دارم ولی دلایل زیادی هم برای رفتن دارم
مهمترینش اینه که می بینم من که 5 سال دانشگاه تدریس کردم و چندین کتاب تالیف کردم و جندین مقاله ای اس ای دارم و... هیچ امیدی به هیات علمی شدن ندارم و وقتی میبینم مدیر گروه دانشگاه ... که الف را از به تشخیص نمی دهد و ماهی حدود 3 تومن از دانشگاه برای 3 روز در هفته مثلا کار می گیره ولی به من حق التدریس ترمی 1500 می دن بدون بیمه و هیچ مزایایی چه امیدی می مونه برام!
یا وقتی با هزار امید و ارزو ازمون استخدامی وزارت نفت - خارجه - شرکت اب و ... شرکت کردم ولی چون بند پ نداشتم حذف شدم انگار من شهروند نبودم ! پس این چه فرقی داره با خارج! اونجام که همین را میگن! حداقل دلم نمی سوزه یک ادمی که دوزار سواد نداره شده فلان مدیر یا بهمان !
رفيق اون وره اب خودتيو خودت تلاش مهمه فكر نكنم به اندازه ي ايران بند پ لازم شه
اون ور حتما ميتوني زندگي بهتري داشته باشي
اون ور حتما ميتوني زندگي بهتري داشته باشي
