من برای جلوگیری از اطاله کلام و چون شوبیز عزیز تاکید داشتن که مختصر و مفید باشه طبق شماره مواردی که ایشون تو اولین پست این تاپیک بهشون اشاره کردن تجربیاتمو می گم و دست آخرم اگه احساس کردم مطلب بیشتری باید عرض کنم این کارو انجام خواهم داد.
درباره دکتر راهوریان کسی اینجا چیزی ننوشته و گویا من اولین نفرم.
ای میل مدیکال من بعد از ظهر روز جمعه 24 آوریل اومد و منم در اولین فرصت یعنی ساعت هشت و نیم فرداش زنگ زدم و در کمال تعجب ساعت 4:15 بعد از ظهر همون روز وقت گرفتم. دیشبشم چک کرده بودم که مدارکی که می خواد رو داشته باشم و همه رو هم داشتم پس بابت مدرک مشکلی نداشتم.
دکتر من دکتر محمدرضا راهوریان (مثل پلیس راهور تلفظ میشه، نه رهواریان و نه راهواریان) بودن، مطبشونم تو خیابون سرافراز کوچه دوم پلاک 16 هست.
هزینه پزشک: 360 هزار تومن، هزینه آزمایش خون و ادرار: حدودا 72 هزار تومن، عکس قفسه سینه: 75 هزار تومن
مدارکی که ازم خواستن: اصل پاسپورت، کپی از پاسپورت (صفحه اول)، فرم مدیکال، دو قطعه عکس (منشی گفت سایزش مهم نیست) برای اینکه هر کدوم از عکس ها روی یکی از فرم های معرفی به آزمایشگاه خون و ادرار (مجموعا یک فرم) و قفسه سینه (یک فرم) چسبونده می شه.
شرح مختصر: من تو مطب دکتر وقتم 4:15 بود ولی تقریبا بعد از حدود یک ربع رفتم داخل. بعد از سلام و علیک رو یه صندلی روبروی دکتر نشستم و یکی دو دقیقه با هم گپ زدیم. بعد پرسید کارت چیه و منم گفتم (بعدا منشیش گفت اینو برای بیماریهای مرتبط با شغل می پرسه و چیز مهمی نیست). پرسید سابقه عمل جراحی، خالکوبی، بستری شدن تو بیمارستان داشتی یا نه که جوابشو دادم. بعد کفشمو در آوردم و وزن و قدمو خودش اندازه گرفت. روی تخت نشستم و حلقمو نگاه کرد و دست زد و لباسمو تا بالای سینه بالا زدم و شکممو با دست زدن معاینه کرد. بعد به ضربان قلبم گوش داد. یه دفعه گیر کرد. چند دفعه از جاهای مختلف روی سینه و پشت ضربان قلبمو گرفت و انگار مشکوک شده بود گفت ضربانت تنده. گفتم شاید به خاطر استرسه (با اینکه استرس نداشتم) یا اینکه چون دیشب خوب نخوابیدم چون وقتی خوب نمی خوابم تپش پیدا می کنم. بعد گفت نفس عمیق بکش و در همون حالت انگار به صدای ریه گوش می داد و گفت خوبه ولی هنوز رو ضربان قلبم گیر داشت. کفشامو پوشیدم نشستم رو صندلی که گفت هیچ نوار قلبی چیزی تا حالا نگرفتی منم جوابشو دادم (یه بار 15 سال پیش به دلیلی که زیاد مهم نبود این کارو کرده بودم) و اعتماد به نفسم داشتم (البته هیچ مشکل قلبی نداشتم و ندارم و نمی دونم دلیل اصلی تپش قلبم چی بود. احتمالا همون کم خوابی یا هیجان بوده) و بنابرین دیگه گیر نداد ولی تو دلم گفتم الان یه فرمی چیزی برای قلبم می نویسه. ولی فقط فرم آزمایش خون و ادرار و فرم عکس قفسه رو داد.
ایشون برخوردش خوب بود و خشک نبود و البته زیادم اهل بگو بخند نبود ولی خوشرو بود و احترام می ذاشت.
محل آزمایشامم بیمارستان پارس بود که من مشکل خاصی توش ندیدم. فقط بگم با توجه به تجربه آزمایش ادرار برای گواهینامه رانندگی فک می کردم اولا کلی بگیر و ببند داره و از آب و این حرفا هم خبری نیست و باید بعدش لباسامو بشورم ولی در کمال تعجب بدون اینکه کسی سراغمو بگیره با ظرف مخصوص رفتم توالت معمولی و نمونه آزمایش رو تهیه کردم. یه خاطره جالب اینکه از دو تا خانم پرسیدم این ظرفو کجا باید پر کنم که دو تاشون با تعجب آدرس توالت مردونه رو دادن. قفسه هم که مشکلی نبود و آقای رحمانی هم آدم بسیار کار راه اندازی بودن. مخصوصا وقتی بهم گفت چند وقته کار می کنی (بدنسازی) دیدم نه آدم فهمیده ایه و کلی ازش خوشم اومد.
بیشتر معطلی برای آزمایش خون و ادراره که برای من حدود شاید بیست بیست و پنج دقیقه طول کشید. قفسه سریع انجام شد. حدودا پنج تا ده دقیقه. در ضمن باید نفری دو تا هفتاد پنج تومن بدین که پوز ندارن و باید پول نقد بدین ولی دستگاه خودپرداز تو بیمارستان هست و خلوتم هست.
در ضمن مطب دکتر تا بیمارستان پارس فاصله زیادی نداره. قائم مقامو بیاین پایین تا تقاطع کریم خان. بعدشم برین سمت بلوار کشاورز و بیمارستان پارس پیاده شین. در ضمن یادتون باشه مطب دکتر تو محدوده زوج و فرد و بیمارستان تو محدوده اصلی طرح ترافیکه.
در ضمن درباره دیدن بدن از زیر لباسم خب من مردم و ابایی از گفتنش ندارم. لباسمو تا بالای سینه بالا زدم و چشم دکتر به اندام ورزشکاری من روشن شد و معایناتشو انجام داد.
دکتر راهوریانو به همتون پیشنهاد می کنم. آمارشم تو اسپردشیت خوبه و کاراشم منظم و دقیقه.
اگه کسی سوالی داشت در خدمتم.
برای تک تکتون آرزوی موفقیت می کنم.
شاد باشید دوستان.
درباره دکتر راهوریان کسی اینجا چیزی ننوشته و گویا من اولین نفرم.
ای میل مدیکال من بعد از ظهر روز جمعه 24 آوریل اومد و منم در اولین فرصت یعنی ساعت هشت و نیم فرداش زنگ زدم و در کمال تعجب ساعت 4:15 بعد از ظهر همون روز وقت گرفتم. دیشبشم چک کرده بودم که مدارکی که می خواد رو داشته باشم و همه رو هم داشتم پس بابت مدرک مشکلی نداشتم.
دکتر من دکتر محمدرضا راهوریان (مثل پلیس راهور تلفظ میشه، نه رهواریان و نه راهواریان) بودن، مطبشونم تو خیابون سرافراز کوچه دوم پلاک 16 هست.
هزینه پزشک: 360 هزار تومن، هزینه آزمایش خون و ادرار: حدودا 72 هزار تومن، عکس قفسه سینه: 75 هزار تومن
مدارکی که ازم خواستن: اصل پاسپورت، کپی از پاسپورت (صفحه اول)، فرم مدیکال، دو قطعه عکس (منشی گفت سایزش مهم نیست) برای اینکه هر کدوم از عکس ها روی یکی از فرم های معرفی به آزمایشگاه خون و ادرار (مجموعا یک فرم) و قفسه سینه (یک فرم) چسبونده می شه.
شرح مختصر: من تو مطب دکتر وقتم 4:15 بود ولی تقریبا بعد از حدود یک ربع رفتم داخل. بعد از سلام و علیک رو یه صندلی روبروی دکتر نشستم و یکی دو دقیقه با هم گپ زدیم. بعد پرسید کارت چیه و منم گفتم (بعدا منشیش گفت اینو برای بیماریهای مرتبط با شغل می پرسه و چیز مهمی نیست). پرسید سابقه عمل جراحی، خالکوبی، بستری شدن تو بیمارستان داشتی یا نه که جوابشو دادم. بعد کفشمو در آوردم و وزن و قدمو خودش اندازه گرفت. روی تخت نشستم و حلقمو نگاه کرد و دست زد و لباسمو تا بالای سینه بالا زدم و شکممو با دست زدن معاینه کرد. بعد به ضربان قلبم گوش داد. یه دفعه گیر کرد. چند دفعه از جاهای مختلف روی سینه و پشت ضربان قلبمو گرفت و انگار مشکوک شده بود گفت ضربانت تنده. گفتم شاید به خاطر استرسه (با اینکه استرس نداشتم) یا اینکه چون دیشب خوب نخوابیدم چون وقتی خوب نمی خوابم تپش پیدا می کنم. بعد گفت نفس عمیق بکش و در همون حالت انگار به صدای ریه گوش می داد و گفت خوبه ولی هنوز رو ضربان قلبم گیر داشت. کفشامو پوشیدم نشستم رو صندلی که گفت هیچ نوار قلبی چیزی تا حالا نگرفتی منم جوابشو دادم (یه بار 15 سال پیش به دلیلی که زیاد مهم نبود این کارو کرده بودم) و اعتماد به نفسم داشتم (البته هیچ مشکل قلبی نداشتم و ندارم و نمی دونم دلیل اصلی تپش قلبم چی بود. احتمالا همون کم خوابی یا هیجان بوده) و بنابرین دیگه گیر نداد ولی تو دلم گفتم الان یه فرمی چیزی برای قلبم می نویسه. ولی فقط فرم آزمایش خون و ادرار و فرم عکس قفسه رو داد.
ایشون برخوردش خوب بود و خشک نبود و البته زیادم اهل بگو بخند نبود ولی خوشرو بود و احترام می ذاشت.
محل آزمایشامم بیمارستان پارس بود که من مشکل خاصی توش ندیدم. فقط بگم با توجه به تجربه آزمایش ادرار برای گواهینامه رانندگی فک می کردم اولا کلی بگیر و ببند داره و از آب و این حرفا هم خبری نیست و باید بعدش لباسامو بشورم ولی در کمال تعجب بدون اینکه کسی سراغمو بگیره با ظرف مخصوص رفتم توالت معمولی و نمونه آزمایش رو تهیه کردم. یه خاطره جالب اینکه از دو تا خانم پرسیدم این ظرفو کجا باید پر کنم که دو تاشون با تعجب آدرس توالت مردونه رو دادن. قفسه هم که مشکلی نبود و آقای رحمانی هم آدم بسیار کار راه اندازی بودن. مخصوصا وقتی بهم گفت چند وقته کار می کنی (بدنسازی) دیدم نه آدم فهمیده ایه و کلی ازش خوشم اومد.
بیشتر معطلی برای آزمایش خون و ادراره که برای من حدود شاید بیست بیست و پنج دقیقه طول کشید. قفسه سریع انجام شد. حدودا پنج تا ده دقیقه. در ضمن باید نفری دو تا هفتاد پنج تومن بدین که پوز ندارن و باید پول نقد بدین ولی دستگاه خودپرداز تو بیمارستان هست و خلوتم هست.
در ضمن مطب دکتر تا بیمارستان پارس فاصله زیادی نداره. قائم مقامو بیاین پایین تا تقاطع کریم خان. بعدشم برین سمت بلوار کشاورز و بیمارستان پارس پیاده شین. در ضمن یادتون باشه مطب دکتر تو محدوده زوج و فرد و بیمارستان تو محدوده اصلی طرح ترافیکه.
در ضمن درباره دیدن بدن از زیر لباسم خب من مردم و ابایی از گفتنش ندارم. لباسمو تا بالای سینه بالا زدم و چشم دکتر به اندام ورزشکاری من روشن شد و معایناتشو انجام داد.
دکتر راهوریانو به همتون پیشنهاد می کنم. آمارشم تو اسپردشیت خوبه و کاراشم منظم و دقیقه.
اگه کسی سوالی داشت در خدمتم.
برای تک تکتون آرزوی موفقیت می کنم.
شاد باشید دوستان.
