24-06-2015, 02:07 AM
دوستان سلام
بنده تجربه ی زیادی در زمینه زبان ایتالیایی ندارم اما نکته ای که به آن اشاره می کنم در مورد هر زبانی صادق است
به نظر من وقتی کودکی پس از تولد در عرض کمتر از دو سال می تواند زبانی را در حدی بیاموزد که به راحتی با والدینش مکالمه می کند پس ما که به نسبت هوش بیشتری از یک کودک داریم هم باید بتوانیم با روشی مشابه در مدتی زمان خیلی کمتری زبان جدیدی بیاموزیم، فقط کافی ست خود را جای کودکی بگذاریم و فرض کنیم حرف زدن بلد نیستیم شروع کنم اسم همه ی اشیا و همه ی کلمه ها را از نو بیاموزیم، بدون استفاده از زبان مادریمون، چرا که کودک هم بدون استفاده از هیچ زبان دیگری و تنها به یاری حافظه تصویری و کمی بعد گفتاری 1 (برای حفظ کردن جملاتی که شاید معنی آن را هم ندانیم اما از محل و زمان استفاده از آن آگاه باشیم)
حال با توجه به فرض ذکر شده، هر کسی می تواند روشی را به ابتکار خویش یا به کمک دیگران به کار بندد که زبان را همانند یک کودک بیاموزد تا تکلم به آن زبان به شکلی اصولی تر وهماهنگتر با عملکرد مغز و در عمق بیشتری از حافظه ثبت گردد و درونی شود. حتما شما هم قبول دارید که آموزگاران زبان باید تا حد امکان سر کلاس به زبان دیگری صحبت نکند تا ذهن دانش آموز درگیر و مجبور به فهم مکالمه شود،خصوصا در ترم های بالاتر.
یکی از روش های که به ظن من بر اساس این تئوری بنا شده استفاده از فلش کارت های تصویری است.و یا روش های دیگر برای درک معنی از طریق تصویر. مثل برنامه بسیار خوب رزتا استون که با تصاویر بسیار خوبش و بدون استفاده از هیچ کلمه از زبان دیگری و یا حتی توضیحات و ساختار های گرامری آموزش میده.
در مراحل بالاتر و پس از کمی پیشرفت در زبان از طریق تضاویر، اگر قصد داریم معنی کلمات جدید را بدانیم هم باید حتما از دیکشنری اختصاصی اون زبان استفاده کرد.
بنده شخصا گذشته از اینکه سر هیچ کلاس بر روی تدریس معلم هیچ درسی تمرکز نداشتم، در کل دوران تصیل در مدرسه هیچگاه حتی یک خط هم توضیحات گرامری در مورد روش ساخت جمله های مختلف مطالعه نکردم و تنها کاری می کردم استفاده از آموخته هایم در وبگردی و اینترنت بود، و نشون به اون نشون که با همین وضع زبان خوندن کنکور 81 ریاضی زبان صدردرصد و 89 هنر 89 درصد زدم.
حال در همه ی این دورانی که همیشه هم به واسطه وبگردی و فیلم دیدن از زبان جدا نبودم، اما هیچگاه در زمینه "گوش دادن" خصوصا در مکالمات انگلیسی زبان ها، به حد مطلوبی از تسلط نرسیدم و هنوز هم موقع فیلم دیدن اگر زیرنویس انگلیسی نباشه بیشترش رو نیفهمم.این اشکال بزرگی همیشه برای من در زبان آموزی بوده و هست.
بنده از نظر خودم و از روشم و ضعف و فدرتم صحبت کردم.دوست دارم تجربه موفق دوستان در زمینه "گوش دادن" رو بدونم.
بنده تجربه ی زیادی در زمینه زبان ایتالیایی ندارم اما نکته ای که به آن اشاره می کنم در مورد هر زبانی صادق است
به نظر من وقتی کودکی پس از تولد در عرض کمتر از دو سال می تواند زبانی را در حدی بیاموزد که به راحتی با والدینش مکالمه می کند پس ما که به نسبت هوش بیشتری از یک کودک داریم هم باید بتوانیم با روشی مشابه در مدتی زمان خیلی کمتری زبان جدیدی بیاموزیم، فقط کافی ست خود را جای کودکی بگذاریم و فرض کنیم حرف زدن بلد نیستیم شروع کنم اسم همه ی اشیا و همه ی کلمه ها را از نو بیاموزیم، بدون استفاده از زبان مادریمون، چرا که کودک هم بدون استفاده از هیچ زبان دیگری و تنها به یاری حافظه تصویری و کمی بعد گفتاری 1 (برای حفظ کردن جملاتی که شاید معنی آن را هم ندانیم اما از محل و زمان استفاده از آن آگاه باشیم)
حال با توجه به فرض ذکر شده، هر کسی می تواند روشی را به ابتکار خویش یا به کمک دیگران به کار بندد که زبان را همانند یک کودک بیاموزد تا تکلم به آن زبان به شکلی اصولی تر وهماهنگتر با عملکرد مغز و در عمق بیشتری از حافظه ثبت گردد و درونی شود. حتما شما هم قبول دارید که آموزگاران زبان باید تا حد امکان سر کلاس به زبان دیگری صحبت نکند تا ذهن دانش آموز درگیر و مجبور به فهم مکالمه شود،خصوصا در ترم های بالاتر.
یکی از روش های که به ظن من بر اساس این تئوری بنا شده استفاده از فلش کارت های تصویری است.و یا روش های دیگر برای درک معنی از طریق تصویر. مثل برنامه بسیار خوب رزتا استون که با تصاویر بسیار خوبش و بدون استفاده از هیچ کلمه از زبان دیگری و یا حتی توضیحات و ساختار های گرامری آموزش میده.
در مراحل بالاتر و پس از کمی پیشرفت در زبان از طریق تضاویر، اگر قصد داریم معنی کلمات جدید را بدانیم هم باید حتما از دیکشنری اختصاصی اون زبان استفاده کرد.
بنده شخصا گذشته از اینکه سر هیچ کلاس بر روی تدریس معلم هیچ درسی تمرکز نداشتم، در کل دوران تصیل در مدرسه هیچگاه حتی یک خط هم توضیحات گرامری در مورد روش ساخت جمله های مختلف مطالعه نکردم و تنها کاری می کردم استفاده از آموخته هایم در وبگردی و اینترنت بود، و نشون به اون نشون که با همین وضع زبان خوندن کنکور 81 ریاضی زبان صدردرصد و 89 هنر 89 درصد زدم.
حال در همه ی این دورانی که همیشه هم به واسطه وبگردی و فیلم دیدن از زبان جدا نبودم، اما هیچگاه در زمینه "گوش دادن" خصوصا در مکالمات انگلیسی زبان ها، به حد مطلوبی از تسلط نرسیدم و هنوز هم موقع فیلم دیدن اگر زیرنویس انگلیسی نباشه بیشترش رو نیفهمم.این اشکال بزرگی همیشه برای من در زبان آموزی بوده و هست.
بنده از نظر خودم و از روشم و ضعف و فدرتم صحبت کردم.دوست دارم تجربه موفق دوستان در زمینه "گوش دادن" رو بدونم.
