20-12-2015, 10:36 PM
(02-11-2015, 11:24 AM)Torkan نوشته: درود
دوستان سوالی در مورد اقامت بعد تحصیل دارم. اولا اینکه میگن باید زبان کشور رو بدونی رو میدونم ولی کسی که دکتری تموم کنه و بتونه هیات علمی بشه در دانشگاه باز هم ضرورت داره آموختن زبان اون کشور؟ میدونم بلاخره در جامعه به مشکل میخوری اما در حالت کلی میگم امورات خیلی سخت میشه؟!
یکی از دوستانم این جمله را میگفت ولی خودش هم نتونست توضیح بده؛ تا چه حد درسته:
شما حین درس مالیات میدید و میشه اقامت گرفت...
ایندو چه ربطی به هم دارند!؟
بااحترام،
ترکان
سلام
1- در هر کشوری، دانشگاه های موجود تا حد بسیار زیادی پذیرای دانشجویان کشور میزبان هستند، حتی اگر آن دانشگاه ها دانشجویان international زیادی رو هم بپذیرند... مثلا در کشوری مثل سوئیس که تعداد دانشجویان international نسبت به native ها قابل توجه هست، دوره های undergraduate و بعضی از رشته های graduate به زبان های رایج در اون ناحیه تدریس میشن... در وهله اول از یک استاد انتظار میره که بتونه با دانشجویان undergraduate هم تعامل موثر و سازنده داشته باشه... طبیعتا تسلط به زبان رایج اون کشور شرط اول برای تحقق این موضوع هست... به علاوه برای یک مهاجر شاید مهمترین هدف حل شدن سریع و موثر در فرهنگ جامعه جدید و adapted شدن با اخلاق و رفتار اعضای اون جامعه باشه... هرقدر هم که اعضای اون جامعه به زبان بین المللی مسلط باشند (مثل مردمان اسکاندیناوی و غیره) باز هم با تسلط بر زبان اون کشور، شانس جایابی کارا در اون جامعه چندین برابر خواهد شد... بنابراین بهتر هست اگر تسلط اولیه بر زبان هدف وجود نداره، تمرین و اکتساب اون زبان در برنامه چنین فردی گنجونده بشه...
2- اینکه برای ارائه تابعیت یک کشور به یک مهاجر شروط حضور چند ساله و اشتغال رو مطرح می کنند، دو دلیل عمده وجود داره:
دلیل لزوم اشتغال این هست که ببینید فرد به لحاظ تسلط فنی در چه سطحی هست و اصولا بازدهی خاصی رو به دنبال خودش برای اون جامعه به همراه می یاره یا نه... به علاوه اینکه فردی چند سال در یک جامعه بمونه می تونه عامل مهمی برای تبیین علاقه اش به اون کشور برای اقامت باشه...
داستان مالیات هم در همین راستا هست... در غرب مهمترین عامل در مشارکت فرد برای ساختن جامعه ای که در اون زندگی می کنه، پرداخت مالیات هست... وقتی کسی به عنوان مهاجر چند سال به کشور جدیدی که در اون ساکن هست مالیات پرداخت می کنه، به طرز قانع کننده ای نشون میده که دوست داره در پیشرفت اون جامعه سهیم باشه و خودش رو "عملا" جزوی از اون می دونه... تردیدی نیست که این عملکرد، مثبت ارزیابی میشه و در کنار بازدهی شغلی (که از ارکان پیشرفت هر جامعه ای هست)، اون فرد رو به عنوان یک کاندید جدی برای حق شهروندی در جامعه هدف بدل می کنه...
بنابراین وقتی کسی از دریافتی دوره تحصیلش خودش مالیات پرداخت می کنه، در واقع قبل از اتمام درسش وارد این مسیر شده...
براتون آرزوی موفقیت دارم
