درود مجدد،
پژمان جان، منظور من ازنظر وجاهت قانونی برای خارج از کشور بود، وگرنه در داخل که اصلا نیازی به ترجمه و طبیعتا مهر دادگستری نمی باشد و همون ریز نمرات فارسی و دانشنامه هم ارزش و اعتبار قانونی دارد.
درواقع ، مهروزارت امور خارجه از این نظر مهم است که بالاترین اداره دیپلماسی مربوط به امور بین الملل یک کشور اسناد داخلی ( در اینجا همرون ریز نمرات و..) را تایید میکند بعبارتی وزرات امور خارجه مهر دادگستری و مترجم رسمی اون رو تایید می کنه ، یعنی با اون مهر به مخاطب اون سند در خارج از کشور می گوید که این سندیا مدرک از نظر وزارت امور خارجه ایران دارای اعتبار قانونی است زیرا همواره مخاطب مدارک در خارج از کشور این احتمال را میدهند که فردی نه تنها مدرک جعلی بلکه مهر دادگستری و مترجم را هم جعل کرده باشدو وزرات امور خارجه با این تایید این احتمال رو به حداقل میرسونه.
و همچنین مخاطب این اسناد در خارج فرضشون بر این است که اگه کسی آنقدر زرنگ باشد که همه مدارک رو جعل کنه به احتمال خیلی زیاد نمیتونه مهر و تایید وزرات امور خارجه رو جعل کنه واسه همین می خواهند که بالاترین اداره دیپلماسی بین المللی(وزارت امور خارجه) تایید کنه.
نکته دیگر اینکه دارالترجمه ها هم از وزارتین علوم و بهداشت ویا دیگر مراکز آموزش عالی کشور استعلام میکنند که آیا مدارکی که این فرد واسه ترجمه آورده واقعی هستند یا جعلی اما این استعلام آنها هرچند کافی بنظر میرسند از نظر ما ،اما خود این استعلام وزارت دادگستری ( یعنی مترجمین رسمی) باید به تایید وزارت خارجه هم برسند.
خلاصه کلام، وزرات امور خارجه مهرهای وزارت دادگستر و مترجمینش رو تایید می کنه. و اگه یه وقت مدارک تقلبی از آّب درآیند اون اداره خارجی میتونه ازطریق سفارت ایران در کشور مذکور پیگیری کنند ، سفارت هم به وزارت امور خارجه و وزارت امور خارجه به دادگستری ارجاع می دهند و دادگستری هم یقه مترجم معلوم الهویه رو می گیره که چرا مدرک تقلبی رو ترجمه رسمی کردی و آبروی یک کشور رو در خارج بردی و تا مشخص بشه مقصر اصلی در جعل چه کسی بوده و به سزای اعمالش برسه!!!!!!.
شاید گفتنش خالی از لطف نباشه که اگه فردی چنین جعل مدارک را انجام دهد با این کارش اعتبار تمام مدارکی رو که از اون کشور ارسال می شود را زیر سوال برده و باعث بی اعتمادی کشور مقصد به مدارک داخلی شده است و نتنها از خارج دیپورت میشه در داخل هم مجازات سنگینی (زندان های بیش از یک سال بسته به نوع جعل وجرایم نقدی) را در پی خواهد داشت
پ.ن :البته جایی که من ترجمه کردم خودش میبرد مهر وزارت خارجه هم میزد و گفتنی است که تقریبا همه استانداری های سراسر کشور یک واحد بهشون اضافه شده که مهر وزرات خارجه را میزند و درواقع نیاز به پایتخت رفتن جهت یک مهر مرتفع شده. شاید دانشگاه خارجی نخواهد مهر وزارت امور خارجه را ( شایدم فرضشون اینه که مهر و تایید روزارت خارجه یه چیز روتینی هستش وهمه خودشون بدون اینکه بهشون گفته بشه مهر می زنند و دیگه توی سایشتون قید نمی کنند که حتما مهر کنید !!)اما بنظر من اگه مهر وزارت خارجه زده شود دیگر جا برای هیچ حرف و حدیثی باقی نمیمونه و درو اقع با این مهر اسناد( نه فقط مدارک تحصیلی کلاهر مدرکی که در سطح بین الملل نیازند) خود را اعتبار بین المللی بدهیم چه بسا اگه دانشگاه یا هر اداره خارجی سابقه اسناد جعلی از دیگر کشورها را داشته باشند مدارک فاقد مهر وزارت خارجه را بی اعتبار تلقی کنند
شاد باشید
پژمان جان، منظور من ازنظر وجاهت قانونی برای خارج از کشور بود، وگرنه در داخل که اصلا نیازی به ترجمه و طبیعتا مهر دادگستری نمی باشد و همون ریز نمرات فارسی و دانشنامه هم ارزش و اعتبار قانونی دارد.
درواقع ، مهروزارت امور خارجه از این نظر مهم است که بالاترین اداره دیپلماسی مربوط به امور بین الملل یک کشور اسناد داخلی ( در اینجا همرون ریز نمرات و..) را تایید میکند بعبارتی وزرات امور خارجه مهر دادگستری و مترجم رسمی اون رو تایید می کنه ، یعنی با اون مهر به مخاطب اون سند در خارج از کشور می گوید که این سندیا مدرک از نظر وزارت امور خارجه ایران دارای اعتبار قانونی است زیرا همواره مخاطب مدارک در خارج از کشور این احتمال را میدهند که فردی نه تنها مدرک جعلی بلکه مهر دادگستری و مترجم را هم جعل کرده باشدو وزرات امور خارجه با این تایید این احتمال رو به حداقل میرسونه.
و همچنین مخاطب این اسناد در خارج فرضشون بر این است که اگه کسی آنقدر زرنگ باشد که همه مدارک رو جعل کنه به احتمال خیلی زیاد نمیتونه مهر و تایید وزرات امور خارجه رو جعل کنه واسه همین می خواهند که بالاترین اداره دیپلماسی بین المللی(وزارت امور خارجه) تایید کنه.
نکته دیگر اینکه دارالترجمه ها هم از وزارتین علوم و بهداشت ویا دیگر مراکز آموزش عالی کشور استعلام میکنند که آیا مدارکی که این فرد واسه ترجمه آورده واقعی هستند یا جعلی اما این استعلام آنها هرچند کافی بنظر میرسند از نظر ما ،اما خود این استعلام وزارت دادگستری ( یعنی مترجمین رسمی) باید به تایید وزارت خارجه هم برسند.
خلاصه کلام، وزرات امور خارجه مهرهای وزارت دادگستر و مترجمینش رو تایید می کنه. و اگه یه وقت مدارک تقلبی از آّب درآیند اون اداره خارجی میتونه ازطریق سفارت ایران در کشور مذکور پیگیری کنند ، سفارت هم به وزارت امور خارجه و وزارت امور خارجه به دادگستری ارجاع می دهند و دادگستری هم یقه مترجم معلوم الهویه رو می گیره که چرا مدرک تقلبی رو ترجمه رسمی کردی و آبروی یک کشور رو در خارج بردی و تا مشخص بشه مقصر اصلی در جعل چه کسی بوده و به سزای اعمالش برسه!!!!!!.
شاید گفتنش خالی از لطف نباشه که اگه فردی چنین جعل مدارک را انجام دهد با این کارش اعتبار تمام مدارکی رو که از اون کشور ارسال می شود را زیر سوال برده و باعث بی اعتمادی کشور مقصد به مدارک داخلی شده است و نتنها از خارج دیپورت میشه در داخل هم مجازات سنگینی (زندان های بیش از یک سال بسته به نوع جعل وجرایم نقدی) را در پی خواهد داشت
پ.ن :البته جایی که من ترجمه کردم خودش میبرد مهر وزارت خارجه هم میزد و گفتنی است که تقریبا همه استانداری های سراسر کشور یک واحد بهشون اضافه شده که مهر وزرات خارجه را میزند و درواقع نیاز به پایتخت رفتن جهت یک مهر مرتفع شده. شاید دانشگاه خارجی نخواهد مهر وزارت امور خارجه را ( شایدم فرضشون اینه که مهر و تایید روزارت خارجه یه چیز روتینی هستش وهمه خودشون بدون اینکه بهشون گفته بشه مهر می زنند و دیگه توی سایشتون قید نمی کنند که حتما مهر کنید !!)اما بنظر من اگه مهر وزارت خارجه زده شود دیگر جا برای هیچ حرف و حدیثی باقی نمیمونه و درو اقع با این مهر اسناد( نه فقط مدارک تحصیلی کلاهر مدرکی که در سطح بین الملل نیازند) خود را اعتبار بین المللی بدهیم چه بسا اگه دانشگاه یا هر اداره خارجی سابقه اسناد جعلی از دیگر کشورها را داشته باشند مدارک فاقد مهر وزارت خارجه را بی اعتبار تلقی کنند
شاد باشید
ما فراموش شده گانیم جز نعره صدایی نیست...
ما زنده کفن شده گانیم جز دریدن راهی نیست..
ما زنده کفن شده گانیم جز دریدن راهی نیست..