تاخیر در ازدواج به خاطر گرفتن پذیرش و راه‌حل‌ها آن

[spt]

والا من این یکی دو سال برای آشنا شدن و این چیزا رو درک نمیکنم!!!
با چی آشنا بشه آدم؟! با خارج؟ خوب دو نفری با هم آشنا میشن!!
من همینجا رسما اعلام میکنم اگه کسی میخاد ازدواج کنه به خاطر اینکه بره آشنا بشه با خارج تاخیر نندازتش....
مگه میشه آدم شرایطش رو داشته باشه، فرد مورد نظرشم داشته باشه بعد ازدواج نکنه که بره ببینه اوضاع خارج چطوریه بعد بیاد؟!!!! وا!!

[AVA]

با توجه به صحبت هایی که با دوستانم در خارج از کشور دارم فکر می کنم استرسهای زندگی مجردی در خارج از کشور بیشتر از زندگی متاهلی هست. چیزی که در مورد زندگی متاهلی ممکنه نگرانی ایجاد کنه بیشتر مربوط به مسائل مالی میشه و بعد از اون از دست دادن شبکه حمایت اجتماعی که در صورت وجود همسر تا حدی این استرس کمتر میشه.

ممکنه بعضی افراد تصور کنند که انتخاب همسر در محیط جدید بعد از انطباق با شرایط جدید، احتمال موفقیت اونها در ازدواج رو بیشتر می کنه. البته این عامل اثر گذار هست ولی تعیین کننده نیست. تداوم زندگی مشترک به عوامل متعددی مربوطه که یکیش همین محل ازدواج هست. علاوه بر این ، استرس ازدواج از استرس تغییر مکان زندگی شدید تره . از طرفی باید به این نکته توجه داشت که در خارج از کشور قدرت و تنوع در انتخاب کمتر میشه و گاه فرد مجبوره برای فرار از تنهایی همسری رو برای زندگی انتخاب کنند که سنخیت زیادی با او احساس نمی کنه که همین مساله به تدریج باعث نارضایتی اونها از زندگی مشترک شده که گاها به جدایی روانی یا طلاق رسمی افراد منجر میشه.

بعد از ازدواج رشد و تغییر افراد ادامه پیدا می کنه چه در خارج از کشور چه در داخل ، به هر حال عواملی پیش خواهد آمد که زندگی زناشویی رو تحت تاثیر خودش قرار خواهد داد و نمیشه به یقین گفت افرادی که خارج از کشور ازدواج می کنند زندگی موفق تری دارن تا افرادی که ایران ازدواج می کنند و بعد از اون مهاجرت می کنند.
ضمنا با افزایش سن، بیشتر افراد توان تغییر و انعطاف پذیری در برابر تغییرات زندگی رو از دست می دن پس اگه ازدواج با فردی که با شمادر زندگی هم مسیر هست زود تر انجام بشه حتی می تونه در رسیدن به هدف ( مشترک ) برای شما نقش یک کاتالیزور رو در زندگی ایفا کنه.

[m0h3n]

والا من این یکی دو سال برای آشنا شدن و این چیزا رو درک نمیکنم!!!
با چی آشنا بشه آدم؟! با خارج؟ خوب دو نفری با هم آشنا میشن!!
من همینجا رسما اعلام میکنم اگه کسی میخاد ازدواج کنه به خاطر اینکه بره آشنا بشه با خارج تاخیر نندازتش....
مگه میشه آدم شرایطش رو داشته باشه، فرد مورد نظرشم داشته باشه بعد ازدواج نکنه که بره ببینه اوضاع خارج چطوریه بعد بیاد؟!!!! وا!!

شاهین جان،

حرفت از "نقطه نظری که داری بهش نگاه می کنی" درسته.
ذهنیت افراد در طول دوران مجردی و روابط اونها و تجربه ها میتونه این مسئله رو بیشتر باز کنه و با دید بازتری این مسئله بررسی بشه.

به طبع نظرات ثبت شده در این تاپیک فقط نظر شخصی افراد هست و تصمیم نهایی بعهده خواننده هست.
پرواضح هست که نظرات داده شده بر اساس تجربه افراد در طول دوره مجردی هست و اگر متفاوت نباشه جای تعجب داره !!

من فکر می کنم نه در اکثر موارد، ولی همیشه این احتمال مخالف صفر وجود داره که دو نفر که قبل از خارج شدن از ایران ازدواج کردند، در طی سالهای اولیه زندگی مشترک خارج از کشور به تناقضاتی برسند. اینکه این تناقضات چی میتونه باشه جای بحث شیرینی رو می طلبه که در این مقال نمی گنجه

[spt]

شاهین جان،

حرفت از "نقطه نظری که داری بهش نگاه می کنی" درسته.
ذهنیت افراد در طول دوران مجردی و روابط اونها و تجربه ها میتونه این مسئله رو بیشتر باز کنه و با دید بازتری این مسئله بررسی بشه.

به طبع نظرات ثبت شده در این تاپیک فقط نظر شخصی افراد هست و تصمیم نهایی بعهده خواننده هست.
پرواضح هست که نظرات داده شده بر اساس تجربه افراد در طول دوره مجردی هست و اگر متفاوت نباشه جای تعجب داره !!

من فکر می کنم نه در اکثر موارد، ولی همیشه این احتمال مخالف صفر وجود داره که دو نفر که قبل از خارج شدن از ایران ازدواج کردند، در طی سالهای اولیه زندگی مشترک خارج از کشور به تناقضاتی برسند. اینکه این تناقضات چی میتونه باشه جای بحث شیرینی رو می طلبه که در این مقال نمی گنجه

محسن جان!!
اینکه اختلاف نظر وجود داشته باشه که کاملا درسته و منم تایید میکنم...
احتیاج نبود این رو بگی عزیزم من کاملا حرفت رو قبول دارم در مورد نظر های شخصی و این چیزا... من منظورم مخالفت با تو نبود که داداش محسن

در مورد تناقض والا من هم خیلی تجربه ندارم اما بچه های متاهلی که دیدم به تازگی از ایران خارج شدن خداییش مشکل نداشتن....

راستش من کلا نظرم راجع به خارج اینه که ما یکم تحت تاثیر قدیمی های ایرانی هست افکارمون!! مثلا زوج هایی که 20 سال پیش میرفتن خارج خیلی به مشکل بر میخوردن اما الان به نظر من ایرانی ها اونقدر همراه با بقیه ی دنیا شدن از نظر های مختلف که خیلی به مشکل نمیخورن...
تازه یکی از بهترین چیز های خارج بودن هم دور بودن فامیل های عروس و داماد هست که خیلی کشنده هستن
فک کنم یه سر باید بیای اینجا بشینیم با هم بحث کنیم و دود

[ahmadpashaei]

منم خیلی راجع به این مساله استرس دارم و تا حالا فکرم این بود که بعد از گرفتن اپلای اقدام به ازدواج کنم و با یک مراسم خیلی ساده عرئسی بگیریم و بریم ولی با نظرخواهی هام دیدم زمان بین گرفتن پذیرش و رفتن خیلی کوتاهه و اگر کسی مد نظر نباشه واقعا عاقلانه نیست و اگر کسی مد نظر باشه هم نمیشه خانواده طرف رو راضی کرد به این زودی دخترشون رو بدن به ما که ببریم اونور دنیا !!! سن من همین الانم 30 هست و باید برای سال دیگه تازه اقدام کنم و بدون فاندم اصلا توان رفتن ندارم.فکر می کنم برای آدمایی با شرایط من بهتره که اینجا رابطه ای رو شروع نکنیم و بعد از رفتن به فکر بیفتیم.نظر شما چیه؟

[Saeid]

منم خیلی راجع به این مساله استرس دارم و تا حالا فکرم این بود که بعد از گرفتن اپلای اقدام به ازدواج کنم و با یک مراسم خیلی ساده عرئسی بگیریم و بریم ولی با نظرخواهی هام دیدم زمان بین گرفتن پذیرش و رفتن خیلی کوتاهه و اگر کسی مد نظر نباشه واقعا عاقلانه نیست و اگر کسی مد نظر باشه هم نمیشه خانواده طرف رو راضی کرد به این زودی دخترشون رو بدن به ما که ببریم اونور دنیا !!! سن من همین الانم 30 هست و باید برای سال دیگه تازه اقدام کنم و بدون فاندم اصلا توان رفتن ندارم.فکر می کنم برای آدمایی با شرایط من بهتره که اینجا رابطه ای رو شروع نکنیم و بعد از رفتن به فکر بیفتیم.نظر شما چیه؟

احمد آقا شما خودت دیگه استادی---شما اگه انرژیتو بزاری رو تافل و GRE شاید بهتر باشه---منم موافقم با شما

[Babak]

احمد جان
من هم با سعید و شما موافقم و فکر می‌کنم در این شرایط شروع رابطه بیشتر از منفعتش دردسر خواهد داشت و به خاطر فرصت محدودی که وجود داره، ممکنه ریسک‌های خاص خودش رو هم داشته باشه. بعلاوه سال اول زندگی در خارج از کشور خیلی دردسر داره و به نظرم فکر خوبی نیست که این سال رو با سال اول زندگی مشترک‌تون یکی کنید. من پیشنهاد می‌کنم که یک سالی بعد از شروع تحصیل به فکر ازدواج باشید.

[ahmadpashaei]

با تشکر از نظرات شما
فکر می کنید بعد از رفتن بشه کسی رو که بتونه پا به پای من که قسم خوردم تا دکترا یکسره برم پیدا کرد؟ آخه می دونید که یا نمیشه به این زودی ها برگشت ایران و یا هزینه برداره و برای دانشجوها سخته.تازه وقتی آدم میره جند سال دیگه کسی رو نمیشناسه معمولا.اینم مشکل دیگه ای هست که اونجا چجوری میشه ازدواج کرد؟با ایرانی ها یا خارجی ها ...

[akbar_saeedi]

به نظر من طبق تجربیات و نظرات بچه ها در سایت های دیگه ازدواج با غیر ایرانی بخاطر مسائل اختلاف فرهنگی و ..شدنی ولی بسیار کم اتفاق میفته،پس میمونه ایرانی های مقیم ک مشخصا ب احتمال زیاد اونها هم نگاهشون ب زندگی مشترک و مسائل فرهنگی با افکار ما فاصله داره و شاید چند سالی هم لازم باشه ک ماها نگاهمون ب اونها نزذیک بشه(درست و غلطشو کار ندارم)،در نتیجه گزینه های انتخابی ممکن عملا خیلی کمه برا ازدواج حین تحصیل...ی راه حل هم اینه ک در سفرها ب ایران دنبال مورد گشت و یبار برداری ببری!!!! خب این هم ب نظر من ب دلایل دوری از ایران و شرایط سخت درسی و ..و سختگیر شدن آدمها با افزایش سن،کمی سخت ب نظر میرسه..جدای از کار دل ک گاهی منطق رو هم پیاده میکنه،من فکر میکنم تا قبل اتمام تحصیلات موانع ازدواج زیاده...
من خواهشم اینه بچه هایی ک تونستند در حین تحصیلات در خارج ازدواج کنند بیان اینجا نظر بدن تا طبق تجاربشون یکم مزایا و معایبش آشکارتر بشه...
بدرود

[Pejman]

دوستان عزیز با توجه به اینکه بحث ازدواج با ایرانی و خارجی تا حدودی متفاوت از بحث اصلی تاپیک هست، و اینکه خودش بحث های مفصلی رو می طلبه، من ارسال های مرتبط با ازدواج با غیر ایرانی ها رو به این تاپیک منتقل کردم. لطفاً بحث در اون رابطه رو در اون تاپیک پیگیری کنید و در تاپیک فعلی به بحث اصلی خودش بپردازید.
ممنون.