04-06-2013, 01:13 PM
با سلام به دوستان عزیز. لطفا با توجه به این تاپیک ایجاد شده، ممنون میشم راهنمایی کنید.
فوق مجدد در ایران و سپس پذیرش برای دکترای خارج از کشور:
خوبیهایش:1- بالابردن معدل 2-امکان چاپ مقاله های جدیدتر و البته بیشتر 3- وارد شدن دوباره به محیط دانشگاه و ارتباط بیشتر با استادها و دانشجویان 4- همزمان با تحصیل دادن آزمونهای IELTS, GRE General,GRE Subject
بدیهایش: 1- بالا رفتن سن 2-پیش بینی نبودن اوضاع اقتصادی کشورهای بعد این دو سال
خواندن دکترا در ایران و سپس اقدام برای Post doctora:
خوبیهایش: مشابه بالا
بدیهایش: بالا رفتن حسابی سن(4 یا 5 سال گذشت) 2-احتمال پذیرش بهمراه فاند کمتر شدن(من شنیدم مقاطع بالاتر پذیرش سختتره)
من فوق شیمی دارم اما به دلایلی نتونستم مقاله ام رو بنویسم و معدلم هم 16.66(پایین) هست. الان 31 ساله ام و حالا دو تا راه دارم. بنظر شما کدامیک بهتر است و دلایلتون رو هم بفرمایید.
فوق مجدد در ایران و سپس پذیرش برای دکترای خارج از کشور:
خوبیهایش:1- بالابردن معدل 2-امکان چاپ مقاله های جدیدتر و البته بیشتر 3- وارد شدن دوباره به محیط دانشگاه و ارتباط بیشتر با استادها و دانشجویان 4- همزمان با تحصیل دادن آزمونهای IELTS, GRE General,GRE Subject
بدیهایش: 1- بالا رفتن سن 2-پیش بینی نبودن اوضاع اقتصادی کشورهای بعد این دو سال
خواندن دکترا در ایران و سپس اقدام برای Post doctora:
خوبیهایش: مشابه بالا
بدیهایش: بالا رفتن حسابی سن(4 یا 5 سال گذشت) 2-احتمال پذیرش بهمراه فاند کمتر شدن(من شنیدم مقاطع بالاتر پذیرش سختتره)
من فوق شیمی دارم اما به دلایلی نتونستم مقاله ام رو بنویسم و معدلم هم 16.66(پایین) هست. الان 31 ساله ام و حالا دو تا راه دارم. بنظر شما کدامیک بهتر است و دلایلتون رو هم بفرمایید.