در مسیر اپلای، چگونه انگیزه پیدا میکنید؟

[akbar_saeedi]

نگران این موضوع نباشید. اول این که زندگی‌تون رو براساس نظر دیگران پایه گذاری نکنید و از حرف مردم نترسید. اگر به درست بودن چیزی اعتقاد دارید و به نظرتون حرف مردم منطقی نیست، کار خودتون رو پیش ببرید. دوم این که هیچ کس از یک دانشجو انتظار استقلال مالی نداره و اگر داشته باشه، نظرش برای شما خیلی اهمیتی نباید داشته باشه. سوم این که شما اگر شرایط خودتون رو خوب کنید می‌تونید فاند کامل بگیرید و در زمان دانشجویی استقلال مالی هم داشته باشید.

ببخشید این رو این جوری می‌نویسم، ولی از بحث‌های شما بیشتر این به ذهن من می‌رسه که شما به دنبال بهانه‌ای می‌گردید که خودتون رو راضی کنید که ادامه تحصیل و گرفتن پذیرش راه مناسبی نیست، در حالی که منطق و اصول اعتقادی شما بهتون داره می‌گه که باید ادامه تحصیل بدید. نظر من اینه که با خودتون خلوت کنید و بشینید مزایا و معایب واقعی گرفتن پذیرش رو برای خودتون لیست کنید و یک تصمیم منطقی بگیرید. در این راه بقیه ممکنه بتونند کمک کنند، اما در نهایت فقط خود شما هستید که باید تصمیم نهایی رو بگیرید.

سلام اینجوری نیست!! من چند ماه پیش در این مسیر تصمیم خودم رو گرفتم،یکی از هزینه های اولیه ک در این مسیر دادم چشم پوشی از قبولی 99% دکترای داخل بود..طبق شرایط و اهدافم دکترای خارج الان مهم ترین هدفمه و تردیدی در این ندارم..

و اما این پست های اخیر من.......اگر من در مورد نکات منفی و سختیهای پذیرش سوال میکنم دلیل نمیشه مزایایی براش قائل نیستم! اصولا فکر میکنم همه اینجا سوالات و ابهاماتشونو میپرسن نه اون مسائلی رو که براش قبلا جواب پیدا کردن.
با جرات میگم برای من مزایای رفتن شاید 10 برابر نرفتن باشه،ولی خیلی دوست دارم ببینم دوستان جوابشون برا اون معایب چی هستش،و این اطلاعاتی ک ب دست میارم برا تصمیم گیری نیست برا برنامه ریزی چجور رفتنه.

[amin_mb]

با سلام خدمت بر و بچه های گل!

یک هفته است درگیر کارهای نظام وظیفه هستم! یک روز برق نبوده! یک روز اینترنت ملی بوده! یک روز مسئولش نبوده! یک روز شبکه بانک سپه قطع بوده! بعد 4 روز که هم آب بوده، هم گاز بوده، هم برق بوده و هم مسئولش بوده، دفترچه ام را بردم پلیس +10، بعد از عبور از صف طویل، خانم محترم در پلیس +10 فرمودند که حاجی برای فوق لیسانس شما معافیت تحصیلی صادر نشده، هه هه هه! گفتم یعنی چی؟ گفته یعنی همین! گفتم، چه خاکی به سرم کنم؟ گفته باید پاشی بری مشهد! گفتم مشکل دانشگاه بوده یا نظام وظیفه مشهد! فرمودند هر دو! زنگ زدم دانشگاه هر چی حرف زشت بلد بودم به اون آقاهه بداخلاق در امور نظام وظیفه در دانشگاه گفتم! ایشون هم پاسخ دادند که مشکل نظام وظیفه هست، مشکل ما نیست! بعد رفتم دوباره پلیس +10 به اون خانم محترم گفتم خانم یک کاریش بکن، من باید 1300 کیلومتر برم مشهد؟! ایشون زحمت کشیدند که مرهمت نمودند یک نامه از طریق ایمیل ارسال نموده اند فرمانده نظام وظیفه تهران که آقا جان این بچه نامه فارغ التحصیلی از دانشگاه داره ولی معافی براش صادر نشده! بعد از 48 ساعت تهران هیچ پاسخی نداده! رفتم نظام وظیفه کل اصفهان، گفتم چی کار کنم؟ گفتند که مشکل نظام وظیفه مشهده و به احتمال زیاد نامه معافی شما تو نظام وظیفه گم شده، باید پاشی بری مشهد! با کلی حرص و جوش رفتم بلیط مشهد بگیرم مچ پای مبارک پیچید و شیکست! امروز هم رفتیم دکتر! از ساعت 7 تا 12 شب منتظر گچ گرفتن بودم!
مشهد که تا اطلاع ثانوی پیچیده شد! پروژه کسری خدمت که باید این هفته می رفتم تهران گزارش می دادم پیچیده شد!
بازم خداراشکر که زنده ام! دشمنان فکر کردند که من کوتاه میام! کور خوندند!

رفتم واکسن سربازیمو بزنم! می گویند باید بروید یک کارت گروه خونی بگیرید؟؟؟؟؟؟؟؟؟ گفتم حاجی، من از 4 سالگی گروه خونی باباجونمم بلد بودم چه برسه به خودم!گفتند نه نمیشه باید بری کارت بگیری؟ رفتم به یک آزمایشگاه کاملا تمیز و بهداشتی 5000 تومان هزینه تعیین گروه خونی دادم؟ خانم متصدی آزمایشگاه زحمت کشیدند یک قطره از خون بنده را گرفتند و بعد از حدود 5 دقیقه با اضطراب برگشتند، می گند (از اینجا به بعدش اصفهانی میشه) آآآآقققاااا، گوروه خوونی شومما چیی چییس؟ منم گفتم حچ خانووم ما اوومدیم شما بشمون بگید! از من میپرسید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/ فرمودند: آآآآخههه ، من شک دارم بین دوتاش! منم گفتم: حج خانوم خسته نباشید! خودم بهش گروه خونیمو گفتم نوشته تو یک کارت، بهم داده! بعد برگشتم واکسن بزنم: ساعت 11:59 دقیقه رسیدم دم بهداری! دیدیم هیچ کس نیست! در زدم یارو اومده در و باز کرده می گه آقا چدس؟ ما تعطیلیم! ساعت کاریه ما تا 12 هست! می گم الان که 12 نشده! جواب دادند که 12 هم میشد! شوما نگران نباش!

بفرمایید انگیزه از این بالاتر که در راه اپلای مستحکم تر باشم!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟چند تا انگیزه دیگه بگم که کافی باشه!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[Babak]

دوستان لطفا در راستای تاپیک ارسال کنید و از نوشتن خاطراتی که مشکلی از کار دیگران حل نخواهد کرد خودداری کنید.

[rise]

آقا بابک اتفاقا این خاطرات که میمونه!!
هر کسی با یه انگیزه ای می خواد بره و همین کارهای کوچیک که باعث عوض شدن مسیر سرنوشت هر کسی میشه.

[Pejman]

دوست عزیز rise جان، اصولاً بحث های هر تاپیک باید مرتبط با عنوان تاپیک باشه. وقتی خاطره ای عنوان بشه که به بحث انگیزه گرفتن برای اپلای مرتبط باشه در تاپیک باقی می مونه، چون می تونه انگیزه به فرد دیگه ای هم بده. ولی پست هایی که هیچ ربطی به پیدا کردن انگیزه برای اپلای نداشته باشه مسلماً جایی در این تاپیک ندارند. دوست عزیزی پست دیگری زده بودند و تجربه واکسن زدن خودشون رو گفته بودند. این خاطره ارتباطی با انگیزه ای که ایشون برای اپلای پیدا کردن یا می کنن نداشت، بیشتر ادامه خاطره امین جان بود... شما یا سایر دوستان اگر خاطره، تجربه یا روشی دارید که به شما در پروسه اپلای انگیزه می ده می تونید اینجا مطرح کنید.

اگر باز هم نظر دیگه ای در این مورد دارید لطفاً تو بخش نظرها و پیشنهادها مطرح کنید تا از بحث اصلی این تاپیک دور نشیم. ممنون.

[akbar_saeedi]

سلام
یکی از دوستان قبلا پیشنهاد جالبی به من داده بود و این بود که داشتن یک دوست هم سطح که مقصدش، رشته ش، زبانش و ..قرابت زیادی با شرایط ما داره و اون هم خیلی جدیه در امر پذیرش و حفظ ارتباط نزدیک با اون مخصوصا مواقعی که آدم کم میاره، خیلی میتونه کمک کننده باشه

[MaMi]

خوب شاید یکم دیر باشه! از انگیزه های اپلای کردن و قدم گذاشتن در این راه بگم ولی یکی از بزرگترین انگیزه ها رو یکی از استاد های عزیزم در دوران کارشناسی ارشد داد به من که شرحش رو در زیر میارم برای شما وعبرت آیندگان:
ترم 3 ارشد بودیم و امتحان دکتری دادیم (اون موقع هنوز امتحان دکتری مثل الان متمرکز نبود و هر دانشگاه کار خودش رو میکرد!)...خدا خواست و برای مصاحبه دعوت شدم...وقت مصاحبه، استادها سوال های معمول و کاملا بی ربط رو پرسیدند (مثل اینکه اگر فرصت ادامه تحصیل در خارج پیدا کنی میری یا نه که جواب من هم نه بود و از این جور سوال ها) نوبت یکی از استادها (که رهبر یکی از جناح های حاکم بر دپارتمان ما در دانشکده است!) شد، با نگاهی از بالا پرسید آقای ... شما به نظر خودت، تا همینجا هم که ادامه دادی کافی نیست؟!؟ و با لبخند ادامه داد، بسه دیگه، خسته شدی هر چقدر خوندی!
من هم برای اینکه نشون بدم که همچنان خسته نشدم، تصمیم گرفتم که ادامه بدم...البته چند تا دلیله دیگر هم بود و هست و چند تایی هم جدیدا اضافه شده که من رو مصمم تر از قبل کرده برای این کار...

[akbar_saeedi]

دوستان سلام
ی موردی که یکم ذهنمو درگیر میکنه اینه که مشکلات سیاسی ایران اصلا چشم انداز خوبی نداره و وضعیت ویزا دادن در چند سال بعد فک کنم یجورایی به سوی ابهام میره و ارزش دلار هم همچنین
من که از الان دارم برا چند سال دیگه آماده میشم راستش یخورده میترسم یهو با تغییر قوانین داخلی و خارجی ماهایی که وضعیت اقتصادی متوسطی داریم خیلی تحت تاثیر قضایای سیاسی و اقتصادی قرار بگیریم

نظر شما چیه؟

سپاس

[spt]

دوستان سلام
ی موردی که یکم ذهنمو درگیر میکنه اینه که مشکلات سیاسی ایران اصلا چشم انداز خوبی نداره و وضعیت ویزا دادن در چند سال بعد فک کنم یجورایی به سوی ابهام میره و ارزش دلار هم همچنین
من که از الان دارم برا چند سال دیگه آماده میشم راستش یخورده میترسم یهو با تغییر قوانین داخلی و خارجی ماهایی که وضعیت اقتصادی متوسطی داریم خیلی تحت تاثیر قضایای سیاسی و اقتصادی قرار بگیریم

نظر شما چیه؟

سپاس

دوست من!!
این پروسه به طور کلی همیشه خیلی مشکل و پیچیده بوده و هرگز نمیشد گفت که آسونه...
به هر حال راهی هست که خیلیا تونستن برن و در آینده هم خیلی ها خواهند رفت پس خیلی هم سخت نیست.. در مورد ویزا فک نمیکنم ازین بد تر بشه... در مورد اقتصادی اما فک میکنم مشکلات زیادی یه چند سالی خواهیم داشت... اما پذیرش گرفتن بحثش جداست و اگه کسی واقعا تنها مشکلش اقتصادی باشه یکم باید بیشتر زحمت بکشه و بورس بگیره...
به نظرم بهتره که فکر اصل قضیه باشیم و فک کردن به این چیزا فقط وقت و انرژی آدم رو میگیره...

موفق باشی

[mana]

با سلام و تشکر از مدیران و همه اعضا.
گرچه من هنوز اول راهم و خیلی خسته نشدم و برای گفتن این تجربه خیلی کوچیکم اما باید بگم وقتی آدم تو فکر بورسیه میفته تغییر خیلی محسوسی تو زندگیش ایجاد میشه و زندگیش خیلی پویاتر میشه در کل ناخودآگاه یه سمت یه سازندگی وسیع برای شخصیت خودش پیش میره و سعی میکنه روح بزرگتری رو برای خودش پرورش بده برای من این تفکر و هدف اینجوری بوده و باعث سازندگیم داره میشه و به نظرم این تاثیر خیلی مهمیه که میتونه به انسان انگیزه بده البته مشکلاتی که هرروز به توان هزار میرسه و رفاه اجتمایی که اون طرف هست هر روز تشویق که نه دارن واسم کف میزنن
البته بازم میگم من خیلی کوچیکم و این فقط یه نظره