(13-03-2016, 09:24 PM)iman7 نوشته: متین جان ضمن احترام ولی فکر می کنم اینکه دانشگاهه های آمریکایی از حالت کمیته پذیرش دارن به سمت استاد محوری پیش میرن درست نیست. مثال بزنم: دوستی دارم که Maryland College Park چند سال پیش دکترا خوند. ازش خواستم که رزومه منو به استادش نشون بده (اون زمان تجربه اپلی نداشتم و طبیعتا ارزیابی درستی از رزومم هم نداشتم و همین دوستان با گفتن اینکه تو تعدادی مقاله داری و نمره GRE خوب داری تشویقم می کردن به اپلی برای دانشگاه های خوبی مثل همینجا و ... - ارزیابی اونا هم با توجه به دوران خودشون یعنی 6-7 سال قبل درست بود و الان درست نیست)
استاد دوستم گفته بود که می تونه اپلی کنه ولی "جدیدا" که کمیته پذیرش نظر میده و اگه اپلیکیشنش برسه به دانشکده من می تونم نظر بدم.
همین که سالای قبل بچه ها با رزومه های به مراتب ضعیف تر پذیرش های بهتر می گرفتن هم مثالیه که قبلا استاد خیلی خوب نظر می داده و بنابراین با داشتن مثلا یه مقاله، استاد مجاب می شده به انتخاب دانشجو. تجربه دوستای من این بود که با معدل 15 و اندی در لیسانس و فوق با یه مقاله کنفرانس و GRE معمولی 1100 (معادل 305 فعلی) پذیرش فول فاند می گرفتن ولی الان اپلیکنت های خوب با تعداد مقاله بالا و معدل های مناسب هم ریجکت میشن. من فکر می کنم این هم نشونه ای هست از استاد محور بودن در قدیم و کمیته محور شدن در زمان حال.
ضمنا تعداد زیادی از بچه ها همین امسال و سال قبل با تماس با استاد نتیجه ریجکت گرفتن، که نشون میده کمیته پذیرش ردشون کرده. در حالیکه تعدادی از جمله خودم بدون تماس با استاد پذیرش و فاند گرفتن. خوب اگه استاد اینقدر تو امریکا نقش داشته حتما اپلیکنت هایی در حد من و حتی بهتر به استاد ایمیل زدن و ابراز علاقه کردن (استادا تو دانشگاه معمولی روزی 20 تا ایمیل از دانشجو می گیرن)، خوب به یکیشون جواب می داد.
سلام
شاید پاسخ من کمی بیش از حد خلاصه بود
مواردی که فرمودید به دو علت عمده اتفاق می افتادن:
- profile فرد به حدی با minimum های دانشگاه فاصله داره که دپارتمان درجا اون رو reject می کنه... فرض من در پست بالا این بود که هرکس با دید درست از رزومه خودش به نحوی apply کنه که دپارتمان روی profileش خط نکشه... مثلا طبیعی هست کسی نمی تونه typically با معدل 16 از harvard پذیرش بگیره... ولو اینکه یک استاد در اونجا کارش رو بپسنده...
- اساتید در خیلی از مواقع به applicant های زیادی وعده و وعید میدن و نهایتا یکی رو گزینش می کنند... مجددا در پاسخ من این فرض مستتر بود که applicant با علم به اینکه از استاد جواب solidی گرفته apply می کنه... وگرنه اینکه استاد فرد بهتر رو به اون ترجیح بده باعث نمیشه concept "نظ استاد در پذیرش" از اساس زیر سوال بره...
در کل تاکید من باب این هست که ارتباط با استاد معمولا بهتر از apply بدون جلب نظر اونهاست... طبیعتا case های زیادی رو میشه متصور بود که تماس با استاد راهگشا نبوده...
ارادت
متین
