اهمیت مقاله در اخذ پذیرش از دانشگاه ها

[Saeid]

سلام بچه ها..خودتون میدونید مقاله فارسی نوشتن خیلی راحتتره و مثلا شاید بشه حتی دوهفته ای هم مقاله داد..ولی بعضیها میگن اصلا ارزشی نداره و بعضیها میگن داره ولی ارزشش ب صفر میل میکنه!!
حالا نظر شما چیه؟
راستی من با همکاری دانشجوی دکتری مقاله دادم حالا ی بنده خدایی میگه با بازی کردن با کلمات و عنوان مقاله همون مطالبو بیاری در ی مقاله فارسی!! حالا این چجوریه؟ب نظرتون حتی نمیتونه تاثیر منفی م بذاره؟
سپاس

اکبر جون اگر مقاله داخلی میخای بدی-----توصیه میکنم انگلیسی بدی----چون حداقل بعد از یه مدت تو سایتایی مثل سیویلیکا آنلاین میشه و استاد میفهمه که مقاله دارین و مقاله واقعا وجود داره---اینجوری هم راحتتره و هم کمی اعتبار بیشتر

[Karim]

درود بر شما،
بعید میدونم بقیه همکارانتان با این پیشنهادت که به صرف نگارش یک مقاله اسم شما مولف اول باشه! اگه قبول بکنند که خیلی هم خوبه ولی این نکته رو در نظر داشته باش اصل یک کاره ریسرچ، نوشتن پروپوزال(یا ریسرچ پلن)،، انجام کاز آزمایشگاهی و آنالیز وتفسیر نتایج هست نه نگارش مقاله و نوشتن مقاله بخصوص قسمت بحث در حالت استاندارد کار کسی هست که ریسرچ پلن رو طراحی کرده چون خوب به موضوع وروند کار مسلط هست.

البته همانطور که بقیه بچه ها هم گفتند شما عمده وقتت رو اگه قصده اپلای داری بذار روی جی آریی ، زبان و. تا مقاله چون فصل اپلای هم کم کم داره فرا میرسه. دو سه ماه کار فشرده پس کی قصد آمادگی جی آریی دارید؟ مگر اینکه قبلا نمره جی آریی خوب داشته باشی یا امسال قصد آمریکا نداشته باشید.
اما من با این نظر هم که مطلقا کار ریسرچ کنار گذاشته بشه (حتی اگر هر تعداد زیادی مقاله هم داشته باشی) و فقط زبان جی آریی بخونیدموافق نیستم .چون بهر حال نهایتا این مقالات و کار های ریسرج هستند که جایگاه اکادمیک یک فرد رو مشخص می کنند( بخصوص در طول دوره تحصیل دکترا و بعد از اتمامه درس که همه با همین مقالات دنبال کار خواهند گشت)اما خب در اپلای در حقه وزن مقاله یک مقدار کم لطفی شده(توسط سیستم پذیرش آمریکا) و بنظره من باید سه چهارم وقت صرف زبان و معدل و جی آریی و.. شود و یک چهارم وقت صرف کاره ریسرچ یصورت همکاری در پروژه ها و به هیچ عنوان کاره ریسرچ مطلقا تعطیل نشود تنوعی هم هس.اگه هفت روزه هفته کسی بخواد جی آریی بخونه که هنگ میکنه.!!

شاد باشید

دوستان سلام
برا اینکه از کار پایان نامم یجورایی راضی نشده بودم و فک میکنم سبک بود و نیز چون معدلم وضعش متوسطه، با استاد صحبت کردم در ی پروژه ی وسیعی که قراره 3 دانشجو مشترک روش کار کنند منم باهاشون همکاری کنم و همه قبول کردن و یجورایی کارم یکی دو هفتس شروع شده
فک کنم با قراری که با دانشجوها و استاد گذاشتم،در ازای دو سه ماه کار فشرده، انشااله 2 - 3 مقاله isi من به عنوان مولف سوم یا چهارم در طولانی مدت سابمیت خواهد شد
این موضوع یه خورده از موضوع خودم فاصله داره و از گروه کاری قبلی فقط استاد درین گروه هستش
حالا فک میکنید من پیشنهاد بدم یک مقاله نگارشش ب من واگذار شه و مولف اول باشم بهتره یا اینکه مسئولیت نگارش و .. با اونها و من در 2 یا 3 تا نفر سوم یا چهارم؟
سپاس

[Babak]

یک مطلبی رو من بگم و اون این که به نظر من در سیستم پذیرش امریکا در حق مقاله کم لطفی نشده. وقتی هزاران کنفرانس و ژورنال وجود داره که خیلی‌هاشون تقریبا هر مطلبی رو چاپ می‌کنند، طبیعیه که اهمیت مقاله به خودی خود خیلی زیاد نباشه. حتی خیلی از ژورنال‌های ISI هم از این قضیه مستثنی نیستند.
اگر کسی یک مقاله در Nature داشته باشه و مولف اول باشه، به احتمال خیلی زیاد با هر معدلی و هر نمره GREای از بهترین دانشگاه‌های امریکا می‌تونه پذیرش بگیره، اما راستش با وضعیتی که من از چاپ مقالات خبر دارم، اگر من در کمیته پذیرش بودم هم اهمیت چندانی به مقالاتی که در کنفرانس‌ها یا ژورنال‌های غیرمعروف چاپ می‌شه نمی‌دادم.

[Mike]

ببخشید من ۱ سوال دارم:
از کجا به این نتیجه رسیدید؟ چند بار اپلای‌ کردید و چند سال در سیستم آمریکایی‌ درس خوندید که به این نتیجه رسیدید؟ چندتا از استادای در تحصیل شما گرانت NSF داشتند؟

اما خب در اپلای در حقه وزن مقاله یک مقدار کم لطفی شده(توسط سیستم پذیرش آمریکا) و بنظره من باید سه چهارم وقت صرف زبان و معدل و جی آریی و.. شود و یک چهارم وقت صرف کاره ریسرچ یصورت همکاری در پروژه ها

[Shahrouz]

یک مطلبی رو من بگم و اون این که به نظر من در سیستم پذیرش امریکا در حق مقاله کم لطفی نشده. وقتی هزاران کنفرانس و ژورنال وجود داره که خیلی‌هاشون تقریبا هر مطلبی رو چاپ می‌کنند، طبیعیه که اهمیت مقاله به خودی خود خیلی زیاد نباشه. حتی خیلی از ژورنال‌های ISI هم از این قضیه مستثنی نیستند.
اگر کسی یک مقاله در Nature داشته باشه و مولف اول باشه، به احتمال خیلی زیاد با هر معدلی و هر نمره GREای از بهترین دانشگاه‌های امریکا می‌تونه پذیرش بگیره، اما راستش با وضعیتی که من از چاپ مقالات خبر دارم، اگر من در کمیته پذیرش بودم هم اهمیت چندانی به مقالاتی که در کنفرانس‌ها یا ژورنال‌های غیرمعروف چاپ می‌شه نمی‌دادم.

درود

بابک جان من یک توضیح بدهم. بعید می دونم که 5% دانشجویان دکترا و یا پست دکترای آمریکا در دوره تحصیل خودشون یک مقاله nature یا در حد اون از کارشون استخراج بشه! واقعا مولف اول بودن مقاله در حد nature که بعضا تحولی عظیم در علم موجب می شه (مثل کشف ساختار دی ان ای و...) رو با معدل و جی ار ای بسیار بسیار عالی حتی، یکسان می شه گرفت؟! به نظر من نمی شه شان مقاله در nature رو که دو یا سه نفر گویا موفق به چاپ مقاله در این ژورنال در کل تاریخ علم ایران! شده اند رو اصلا با معدل فرضا 20 کارشناسی و ارشد! و جی ار ای 1500 مثلا یکی دونست.
چاپ مقاله nature گاهی اوقات تابلوی تبلیغاتی تحول علمی یکی کشور در حال توسعه مثل ایران محسوب می شه! بارها از طرف بی بی سی ، nbc و... با پروفسور استکی بابت چاپ این مقاله مصاحبه کردند! و افتخار کردند. این رو با معدل حتی عالی یا جی ار ای حتی کامل می شه یکی دونست؟! اصلا تو یک جایگاه نیستند.
http://www.bbc.co.uk/persian/science/sto...ists.shtml

ولی در مورد ژورنالهای غیرمعتبر و کنفرانسهای غیرمعروف حرف شما رو کاملا تائید می کنم. اکثر اونها اوپن اکسز هستند و یا به مدد گرفتن پول مقاله چاپ می کنند.

ولی صحبت من سر این هست که متاسفانه به هیچ عنوان یک مقاله ولو معتبر در یک ژورنال حتی بسیار معتبر( نه در حد nature البته) ارزش معدل خیلی خوب رو برای اساتید آمریکا نداره. من دانشگاه کلرادو دنور اپلای کردم. استادی که من برای اون اپلای کردم در ژورنالی مقاله داده بودند که رده دوم ژورنالهای معتبر فیلد مربوطه محسوب می شد در حالیکه خود من در ژورنال soft matter که رنک اول ژورنالهای فیلد مربوطه هست مقاله دارم.

من لیستی از بعضی ژورنالهایی که خودم در اونها مقاله دادند رو بهتون می گم

carbohydrate polymers( 2 مقاله نویسنده اول، یکی اکسپت دومی چاپ (ایمپکت فکتور 3.8)
(soft matter نویسنده مرجع
Soft Matter was launched in 2005 and has a high impact factor of 4.869 which makes it top of its field
http://en.wikipedia.org/wiki/Soft_Matter_%28journal%29

nanoscale (مینور ریویژن) نویسنده مرجع (ایمپکت فکتور 4.4)

و کنفرانس ها:
ANTEC ( کنفرانس مهندسی پلاستیک آمریکا)
http://www.4spe.org/

World congress( بزرگترین و معتبرترین کنفرانس مهندسی پزشکی جهان)
http://www.4spe.org/
IUPAC( یکی از معتبرترین کنفرانسهای شیمی جهان)


در همین ایران، رشته خود ما تا به حال هیچ استادی در ژورنالی بالاتر از ماکرومولکول ( ایمپکت فکتور 4.5 ) مقاله نداده اند! اولین نفر هم 4 سال قبل در این ژورنال یک مقاله دادند. قبل از اون از کل دانشگاههای ایران در رشته من کسی در این ژورنال مقاله نداده بود! اگر واقعا چاپ مقاله در این ژورنالها ساده هست چرا بسیاری از دوستان با معدل بسیار بالا تا به حال مقاله ای در این ژورنالها نداند.
اوضاع از این هم بدتره. برای اینکه بدونید در حق مقاله داره اجحاف می شه یکی از دوستان من در فیلد نانو مقاله ای در ژورنال nanoletter دادند که رنک دوم ژورنالهای معتبر در فیلد نانو هست با if:12 ایشون هم از دانشگاههای رنک زیر 50 ریجکت شدند!!! در این ژورنال افرادی مثل رابرت لنگر ( دانشمند اول نانوپزشکی جهان) بهترین مقالات خودشون رو چاپ می کنند!

دوست دیگری دارم که H index ایشون 10 هست! و 10 مقاله در ژورنالهای بسیار معتبر شیمی و فیزیک دادند. کاندیدای جایزه اتحادیه اروپا برای بهترین محقق دانشجوی جوان بودند.
حتی ادیتور یک ژورنال isi هم هستند. ولی از جئورجیا تک ریجکت شدند.

همه این حرفها برای این بود که بگم درست یا غلط، معدل 18 دانشگاه کاملا غیرمعتبر بسیار با ارزشتر از مقاله leading journal هایی مثل nanoletter، acs nano و... هستند. پس وقتتون رو روی مقاله تلف نکنید.

[Behnoush]

شهروز
ارزش مقالات شما مسلما خیلی بالاست و بعید هم میدونم بابک منظورشون به مقالات شما بوده باشه و یه صحبت کلی هست چون الان تعداد ژورنال ها خیلی زیاد شده و همه جور کیفیتی پیدا میشه و صرفا کلمه ISI تضمین کننده کیفیت یا تازه بودن کار فرد نمیشه ولی قطعا در مورد شما اینطور نیست . نا امید هم نباشید و مسلما اینقدر نقاط قوت توی رزومه شما هست که بتونه معدل کارشناسیتون رو بپوشونه. من اگه جای شما باشم حتما برای جی آر ای وقت میذارم و مطمئن باشید ارزشش رو داره. مثلا همین دانشگاه کنکتیکت که بهش اشاره کردید اپلای کردید من امسال برای بار دوم اونجا اپلای کردم چون دپارتمان داروسازیش کارایی انجام میده که من واقعا دوست داشتم . سال اول با اینکه حمایت استاد رو داشتم ریجکت شدم و خود استاد تشویقم کرد دوباره جی آر ای بدم و اپلای کنم و هیمنکارو کردم امسال خوشبختانه پذیرش با فاند گرفتم و همونجا رو دارم میرم و واقعا احساس میکنم خوندن مجدد جی آر ای ارزشش رو داشت. و مطمئنم شما هم اگه یه نمره جی آر ای خوب بیارید و مجددا برای پیدا کردن استاد وقت بذارید امسال نتیجه ش رو میبینید. شما که یه بار جی آر ای دادید و همین چهارماه باقیمونده تا امتحان مهر فرصت خوبیه که بخونید و دوباره امتحان بدید. از کجا معلوم شاید این ریجکت ها به این علته که جای خیلی خیلی بهتر با شرایط ایده آل در انتظار شماست جوریکه در کنار تحصیل از زندگیتون هم لذت ببرید

[Karim]

ببخشید من ۱ سوال دارم:
از کجا به این نتیجه رسیدید؟ چند بار اپلای‌ کردید و چند سال در سیستم آمریکایی‌ درس خوندید که به این نتیجه رسیدید؟ چندتا از استادای در تحصیل شما گرانت NSF داشتند؟

سیستم پذیرش آمریکا مقاله محور نیست و همه چیز حوله جی آریی ، زبان و معدل میچرخه!فک کنم دیگه واسه همه معلوم شده که اهمیت مقاله در پذیرش آمریکا کم رنگتر از بقیه گزینه ها است

[Shahrouz]

شهروز
ارزش مقالات شما مسلما خیلی بالاست و بعید هم میدونم بابک منظورشون به مقالات شما بوده باشه و یه صحبت کلی هست چون الان تعداد ژورنال ها خیلی زیاد شده و همه جور کیفیتی پیدا میشه و صرفا کلمه ISI تضمین کننده کیفیت یا تازه بودن کار فرد نمیشه ولی قطعا در مورد شما اینطور نیست . نا امید هم نباشید و مسلما اینقدر نقاط قوت توی رزومه شما هست که بتونه معدل کارشناسیتون رو بپوشونه. من اگه جای شما باشم حتما برای جی آر ای وقت میذارم و مطمئن باشید ارزشش رو داره. مثلا همین دانشگاه کنکتیکت که بهش اشاره کردید اپلای کردید من امسال برای بار دوم اونجا اپلای کردم چون دپارتمان داروسازیش کارایی انجام میده که من واقعا دوست داشتم . سال اول با اینکه حمایت استاد رو داشتم ریجکت شدم و خود استاد تشویقم کرد دوباره جی آر ای بدم و اپلای کنم و هیمنکارو کردم امسال خوشبختانه پذیرش با فاند گرفتم و همونجا رو دارم میرم و واقعا احساس میکنم خوندن مجدد جی آر ای ارزشش رو داشت. و مطمئنم شما هم اگه یه نمره جی آر ای خوب بیارید و مجددا برای پیدا کردن استاد وقت بذارید امسال نتیجه ش رو میبینید. شما که یه بار جی آر ای دادید و همین چهارماه باقیمونده تا امتحان مهر فرصت خوبیه که بخونید و دوباره امتحان بدید. از کجا معلوم شاید این ریجکت ها به این علته که جای خیلی خیلی بهتر با شرایط ایده آل در انتظار شماست جوریکه در کنار تحصیل از زندگیتون هم لذت ببرید

من می دونم این رو بهنوش گرامی. به آقا بابک ارادت ویژه ای دارم.
فقط خواستم بگم که واقعا در آمریکا حتی برای مقالات بسیار معتبر (خیلی خیلی حتی معتبرتر از مقالات من) ارزشی قائل نیستند. کسایی رو دیدم ریجکت می شن که تنها کلمه ای که می شه بهشون اطلاق کرد نابغه هست!
خودم هم دیگه به این نتیجه رسیدم که جی ار ای بخونم. فقط اینها رو برای کسایی گفتم که خیلی در تب مقاله هستند. با یک مقاله کنفرانسی نسبتا معتبر و جی ار ای و معدل خوب قطعا می تونند فاند بگیرند ولی عکسش غیر ممکنه تقریبا. چون درست یا نادرست، سیستم آمریکا و کانادا و شاید هم استرالیا برای کار پژوهشی و رزومه تحقیقاتی طرف ارزش چندانی قائل نیستند مگر اینکه معجزه ای در حد nature باشه!
حرف کریم رو اصلاح می کنم"اهمیت مقاله _ حتی در برترین ژورنالها و رنک 1 کنفرانسهای جهان_ در پذیرش آمریکا کم رنگتر از بقیه گزینه ها است."

[ahmadpashaei]

من می دونم این رو بهنوش گرامی. به آقا بابک ارادت ویژه ای دارم.
فقط خواستم بگم که واقعا در آمریکا حتی برای مقالات بسیار معتبر (خیلی خیلی حتی معتبرتر از مقالات من) ارزشی قائل نیستند. کسایی رو دیدم ریجکت می شن که تنها کلمه ای که می شه بهشون اطلاق کرد نابغه هست!
خودم هم دیگه به این نتیجه رسیدم که جی ار ای بخونم. فقط اینها رو برای کسایی گفتم که خیلی در تب مقاله هستند. با یک مقاله کنفرانسی نسبتا معتبر و جی ار ای و معدل خوب قطعا می تونند فاند بگیرند ولی عکسش غیر ممکنه تقریبا. چون درست یا نادرست، سیستم آمریکا و کانادا و شاید هم استرالیا برای کار پژوهشی و رزومه تحقیقاتی طرف ارزش چندانی قائل نیستند مگر اینکه معجزه ای در حد nature باشه!
حرف کریم رو اصلاح می کنم"اهمیت مقاله _ حتی در برترین ژورنالها و رنک 1 کنفرانسهای جهان_ در پذیرش آمریکا کم رنگتر از بقیه گزینه ها است."

شهروز جان احساس می کنم دلت خیلی پر هست و حس می کنی به چیزی که حقت بود نرسیدی و البته همینطوره. در پستهای قبلی گفته بودی حوصله خوندن GRE نداری!! من توصیه می کنم روش وقت بذاری و این کار کسالت آور لغت خوندن رو انجام بدی چون میبینی که چقدر مهمه! این حرفت اصلا قابل قبول نیست که چون حوصله نداری بذاریش کنار،آدم با موارد مختلفی باید روبرو بشه که همیشه دلپذیر نیستن و همچنین نتایج نهایی کارها معمولا طبق خیالها و نقشه های آدم ظاهر نمیشن،این حقیقت زندگی هست.شما استعداد هر کاری رو دارید و فقط باید همت کنید و با پشتکار برای گرفتن نمره خوب GRE آماده بشید.دانشگاه های شمام شناخته شده هستن،پس نگران نباشید.
موفق باشید.

[Mike]

سیستم پذیرش آمریکا مقاله محور نیست و همه چیز حوله جی آریی ، زبان و معدل میچرخه!فک کنم دیگه واسه همه معلوم شده که اهمیت مقاله در پذیرش آمریکا کم رنگتر از بقیه گزینه ها است

البته کاملا حق با شماست. من الان ۱ ایمیل به کمیته پذیرش دانشکده مون و ادمیشین آفیس هم زدم و بهم گفتند که برای تحقیق و مقالات شما همون قوانینیو که شما گفتید اجرا میکنند. بعدشم چون قانع نشدم رفتم پیش استادم و ازش پرسیدم که چرا به من فاند RA دادید؟ اونم به سادگی جوابم رو داد که چون تو هیچ مقاله و سابقه تحقیقاتی‌ نداشتی‌ و من هم دلم برای شما سوخت این کمک هزینه رو به شما دادم. لذا بعد از شنیدن این موضوع کاملا برام ثابت شد که شما کاملا راست میگید و من با وجود اینکه آمریکا هستم و دارم اینجا تحصیل می‌کنم اطلاعات نداشتم.

ببخشید من اشتباه کردم. همین جا از مدیره محترم می‌خوام که پست‌هایی من رو که در بار اهمیّت مقالات بود پاک بکنه چون تمامش بر اساس اطلاعات غلط بودند و من باعث گمراهی بقیه بچه‌ها شدم.