اگر زمان به عقب برگردد چه کارهایی رو انجام میدید و از چه کارهایی دوری میکنید؟

[akbar_saeedi]

سلام دوستان ... اگه زمان چند سالی برمیگشت عقب،شما چه کارهایی رو تکرار میکردید و چه کارهایی را مربوط به پروسه پذیرش انجام نمیدادید؟

فکر میکنم اینجوری همه بتونیم از اشتباهات هم درس بگیریم و شاید اگه این تاپیک خوب جلو بره ببینید عده ای چند سال بزرگتر شدن

[Saeid]

من اگه زمان به عقب برگرده....این معدل و واقعا جدی میگیرفتم!!!

[amirhossein.gh]

زمان برگرده عقب:
من تمام کارهامو اولویت بندی میکردم !
اگه میدونستم معدل تاثیرش اینقدره ، خوب بیشتر تلاش میکردم
البته من این کارو نکردم ولی تجربه چند تا از دوستامه که میگن : دور جنس مخالف رو خط میکشیدن !!
یکی از دوستای من یه بلایی سرش اومد که کلی عقبش انداخت از برنامه

[bzz]

اگه زمان برگرده عقب من دیگه اینقدر درس نمیخوندم.و نمی گذاشتم زندگی ام اینقدر تک بعدی بشه. درس را جزئی از زندگی میکردم نه کل زندگی

[amin_mb]

اگه زندگیم برگرده عقب به فکر اپلای کردن برای لیسانس بودم تا برای فوق یا دکتری!
شرایط زندگی در آمریکا را هم داشتیم ولی هیچ وقت فکر نمی کردم اوضاع اینجوری بشه که الان شده!
همین سه ماه پیش هیچ وقت فکر نمی کردم کار به جایی برسه که برای بورس کامل من از کمبریج و امپریال کالج بهم معافیت تحصیلی ندهند!

[Torkan]

سلام دوستان
لطفا دوستانی که حالا دیگه درس رو تموم کردن و مسیر اپلای رو رفتن تجربیاتشون رو بگن تا سایر دوستان که تازه اول راه هستن و میخوان توشه ای برا خودشون جمع کنن گمراه نشن و یا از راه منحرف نشن یه موقع...
خواهشا مواردی که از انجام انها احساس غرور و مواردی که احساس پشیمانی میکنید رو بیان کنید...
بااحترام

[saaaaam]

سلام 

دوستان میخوام نتیجه تجربیات خودم که حاصل چند سال پیگیری و اقدام برای اپلای هست را برای شما بنویسم

دوستان که من را میشناسن از سال ... من پیگیر بودم و چیزی در حدود 100 تا دانشگاه اپلای کردم و تعداد بسیار زیادی مقاله چه فارسی و چه انگلیسی نوشتم و خلاصه کنم بجز معدل لیسانسم رزومم در حد نهایت عالی هست 

راستش بچه ها الان که منتظر جواب چند دانشگاه اخری که اپلای کردم هستم به چند نکته مهم رسیدم که فکر کنم بهتر هست برای کسانی که هنوز اول راه هستن بگم که اشتباهات من را تکرار نکنن

1 بچه ها اگر از دوره لیسانس معدل بالایی ندارید بنظر من معدل بالای فوق لیسانس خیلی نمی تونه رزومه شما را قوی کند و بورس شما را تضمین کند برای یکسال درس خوندن برای جی ار ای یا جیمت برنامه ریزی کنید و چند مقاله ای اس ای هم مد نظر قرار بدین

2 یادتون باشه فارغ التحصیل شدن از دانشگاه ازاد و دانشگاه تهران یا .. برای رشته های علوم انسانی خیلی تاثیر نداره چون کلا رشته های خانواده مدیریت و حسابداری زیاد اونور اب شناخته شده نیستن و احتمال ریجکت شدن را در نظر بگیرید 

3 یک نکته که خودم بهش رسیدم را میگم اگر پروپوزال درست حسابی نداشته باشید خصوصا در رشته های علوم انسانی اصلا به فکر بورس نباشید خدایش بیس روش تحیقی ما بسیار ضعیف هست این اش های شعله قلمکار که تحت عنوان پروپوزال مستر یا حتی دکتری در ایران تصویب و حتی دفاع هم می کنن را مد نظر قرار ندین قشنگ یک کتاب روش تحقیق درست حسابی خارجی بگیرید و بخونید اگر فهمیدین روشتحقیق یعنی چی بعد به فکر اپلای بیفتید حتی کتاب روش تحقیق دکتر خاکی هم هنوز خیلی جای حرف داره

4 اگر در این حین برای شما مورد ازدواج خوبی پیش امد به هیچ عنوان رد نکنید ارزش خارج رفتن در مقابل داشتن یک خانواده خوب هیچی نیست من این اشتباه را کردم و الان دارم همه تلاشم را می کنم تا جبران کنم کسی با همه وجودش من را دوست داشت دلش را شکاندم و الان  دارم همه تلاشم را دارم می کنم بدستش بیارم دوباره چون حالا فهمیدم داشتن کسی که همه جوره در کنار ادم هست با هزار تا دکتری و ... قابل مقایسه نیست البته هنوز موفق نشدم بهش برسم شما اشتباه من را نکنید اصلا خارج رفتن ارزش نداره

5 اگر شغل خوبی به شما پیشنهاد شد تحت هیچ شرایطی قربانی اپلای و رفتن به خارج نکنید هیچ کجای دنیا مثل ایران نمیشه پول در اورد و امکانات مناسب برای خانواده و خودتون فراهم کنید

6 یادتون باشه حداکثر تا 30 سال باید برین برای ادامه تحصیل بعد از 30 سال تا 35 سال مناسبه ولی من توصیه اکید میکنم زیر 30 اگر نیستید بیخیال رفتن بشید چون دیگه خیلی در ایران وابستگی پیدا کردین که خودتون ظاهرا متوجه نمیشید تا نرید از ایران متوجه نمیشید

7 اخیرا بدون داشتن مقاله میتونم بگم اصلا شانس برای بورس ندارین اگر شرایط شما همان بود که گفتم حتما مقاله ای اس ای یکی دو تا چاپ کنید

8 تا ایران هستید به اطرافیانتون محبت کنید چون خیلی زود دیر میشه خصوصا پدر و مادر هیچ چیز و هیچکس جای اونا را برای شما در دنیا نمی گیره یادتون باشه اگر ارتباط مناسبی با انها ندارید قبل رفتن روابط خود را بهبود ببخشید تا بعدها دلتون نسوزه

از همه شما دوستان التماس دعا دارم

[Karim]

سلام 

 

دوستان میخوام نتیجه تجربیات خودم که حاصل چند سال پیگیری و اقدام برای اپلای هست را برای شما بنویسم

 

دوستان که من را میشناسن از سال ... من پیگیر بودم و چیزی در حدود 100 تا دانشگاه اپلای کردم و تعداد بسیار زیادی مقاله چه فارسی و چه انگلیسی نوشتم و خلاصه کنم بجز معدل لیسانسم رزومم در حد نهایت عالی هست 

 

راستش بچه ها الان که منتظر جواب چند دانشگاه اخری که اپلای کردم هستم به چند نکته مهم رسیدم که فکر کنم بهتر هست برای کسانی که هنوز اول راه هستن بگم که اشتباهات من را تکرار نکنن

 

1 بچه ها اگر از دوره لیسانس معدل بالایی ندارید بنظر من معدل بالای فوق لیسانس خیلی نمی تونه رزومه شما را قوی کند و بورس شما را تضمین کند برای یکسال درس خوندن برای جی ار ای یا جیمت برنامه ریضی کنید و چند مقاله ای اس ای هم مد نظر قرار بدین

 

2 یادتون باشه فارغ التحصیل شدن از دانشگاه ازاد و دانشگاه تهران یا .. برای رشته های علوم انسانی خیلی تاثیر نداره چون کلا رشته های خانواده مدیریت و حسابداری زیاد اونور اب شناخته شده نیستن و احتمال ریجکت شدن را در نظر بگیرید 

 

3 یک نکته که خودم بهش رسیدم را میگم اگر پروپوزال درست حسابی نداشته باشید خصوصا در رشته های علوم انسانی اصلا به فکر بورس نباشید خدایش بیس روش تحیقی ما بسیار ضعیف هست این اش های شعله قلمکار که تحت عنوان پروپوزال مستر یا حتی دکتری در ایران تصویب و حتی دفاع هم می کنن را مد نظر قرار ندین قشنگ یک کتاب روش تحقیق درست حسابی خارجی بگیرید و بخونید اگر فهمیدین روشتحقیق یعنی چی بعد به فکر اپلای بیفتید حتی کتاب روش تحقیق دکتر خاکی هم هنوز خیلی جای حرف داره

 

4 اگر در این حین برای شما مورد ازدواج خوبی پیش امد به هیچ عنوان رد نکنید ارزش خارج رفتن در مقابل داشتن یک خانواده خوب هیچی نیست من این اشتباه را کردم و الان دارم همه تلاشم را می کنم تا جبران کنم کسی با همه وجودش من را دوست داشت دلش را شکاندم و الان  دارم همه تلاشم را دارم می کنم بدستش بیارم دوباره چون حالا فهمیدم داشتن کسی که همه جوره در کنار ادم هست با هزار تا دکتری و ... قابل مقایسه نیست البته هنوز موفق نشدم بهش برسم شما اشتباه من را نکنید اصلا خارج رفتن ارزش نداره

 

5 اگر شغل خوبی به شما پیشنهاد شد تحت هیچ شرایطی قربانی اپلای و رفتن به خارج نکنید هیچ کجای دنیا مثل ایران نمیشه پول در اورد و امکانات مناسب برای خانواده و خودتون فراهم کنید

 

6 یادتون باشه حداکثر تا 30 سال باید برین برای ادامه تحصیل بعد از 30 سال تا 35 سال مناسبه ولی من توصیه اکید میکنم زیر 30 اگر نیستید بیخیال رفتن بشید چون دیگه خیلی در ایران وابستگی پیدا کردین که خودتون ظاهرا متوجه نمیشید تا نرید از ایران متوجه نمیشید

 

7 اخیرا بدون داشتن مقاله میتونم بگم اصلا شانس برای بورس ندارین اگر شرایط شما همان بود که گفتم حتما مقاله ای اس ای یکی دو تا چاپ کنید

 

8 تا ایران هستید به اطرافیانتون محبت کنید چون خیلی زود دیر میشه خصوصا پدر و مادر هیچ چیز و هیچکس جای اونا را برای شما در دنیا نمی گیره یادتون باشه اگر ارتباط مناسبی با انها ندارید قبل رفتن روابط خود را بهبود ببخشید تا بعدها دلتون نسوزه

 

از همه شما دوستان التماس دعا دارم

 

سلام سام عزیز و همه دوستان،
واقعا به موضوعات خیلی مهمی اشاره کردی. من هم 20-30 جا تا حالا اپلای کردم و هنوز پذیرش نگرفتم. دو سال از زندگیم رو تا الان گذاشتم و در این پروسه اپلای که هنوز به ثمر ننشسته درس های عجیبی گرفتم و این تجربیات که بیان می شود تعریف کردن خاطره نیست.. بلکه دوستانی که در مسیر اپلای هستند بدونند که زندگی فقط اپلای نیست و حواسشون به بقیه قسمت هایی دیگر زندگی هم باشه.. و امیدوارم مدیران  عزیز پست ها رو پاک نکنند
در مورد اینکه گفتی:
کسی با همه وجودش من را دوست داشت دلش را شکاندم و الان  دارم همه تلاشم را دارم می کنم بدستش بیارم دوباره چون حالا فهمیدم داشتن کسی که همه جوره در کنار ادم هست با هزار تا دکتری و ... قابل مقایسه نیست البته هنوز موفق نشدم بهش برسم شما اشتباه من را نکنید اصلا خارج رفتن ارزش نداره
منم همچین موردی برام اتفاق افتاد دل کسی رو شکوندم با تمام وجود منو می پرستید. ***** و میدونم که قطعا اینکارش از شدت دوست داشتن من بود ولی من توی خواب بودم همه فکر و ذکرم اپلای بود و اون رفته بود حاشیه و بارها دلش رو ناخواسته شکستم و... والان واقعا اون دیگه رفت ، ازدواج کرد و من موندم و ... باور کنید دوستان اگه الان  دانشگاه هاروارد هم بهم پذیرش بدهد دیگه واسم مهم نیست! همه یه جای می فهمن که زندگی همش مقاله و درس و کار نیست. امیدورام قبل از اینکه خیلی دیر شده باشه انسان به این نتیجه برسه. برخی حتی عضو خانوادشون یا دوستشون رو از دست داد ه اند وبعد فهمیده اند که ای وای چقدر من غرق بودم که حواسم به این نبود! ولی دیگه خیلی دیرشده!!
یادمون باشه که درسته در ایران ما خیلی کمبود ها داریم اما می تونیم  از نعمت ها ی معنوی که داریم لذت ببریم، خانواده ،دوستان، عشق و محبت و... در یک کلام نباید غرق اپلای  شد و همه چیز رو فراموش کرد که زندگی بسیار کوتاه تر از اونی هست که فکرشو می کنیم...
در مورد شغل هم نظرم با نظر تو یکی هست که از کسب درامد نباید غافل شد و همه چیز رو نباید به بعد از خارج محول کرد
مرسییی

[saaaaam]

سلام 
سالها گذشت از اولین روزی که من در سال 2009 عضو فرومهای ادامه تحصیل در خارج شدم و با راهنمایی صحیح و اشتباه برخی از دوستان برخورد کردم امروز می خواهم نتیجه تجربه خودم را در این سالها برای شما بنویسم و چه کارهایی که میشد کرد و نکردم و...
1- دوستان گرامی تغییر رشته بین ارشد و لیسانس به شدت در گرفتن بورسیه برای مقطع دکتری تاثیر منفی می گذارد لذا کسانی که به فکر ادامه تحصیل در مقطع دکتری و گرفتن بورسیه هستند از ابتدای دوره لیسانس تا انتها برنامه ریزی کنند و اثر منفی تغییر گرایش و رشته را اصلا نادیده نگیرند.
2- بسیاری از رشته ها برخلاف انچه که در دانشگاه های ایران ارائه می شوند بسیار به ریاضیات و امار وابسته هستند بطور مثال مدیریت مالی که در ایران تدریس می شود با دروس مالی که در اروپا یا استرالیا تدریس می شود متفاوت هست. من یک دوره مقدماتی مدیریت مالی که در سایت کرسرا بطور رایگان ارائه می شود را با هزار زحمت توانستم بگذرانم در حالی که اصول اولیه مالی بود که شخصا در دانشگاه تحت عنوان مدیریت مالی 1 و 2 طی 4 سال گذشته تدریس می کردم الان می فهمم که چرا با داشتن چندین مقاله و ... دانشگاهی به من بورسیه نداد البته ناگفته نماند که توانستم از دانشگاه های رنگ 200 تا 500 پذیرش بگیرم ولی برای بورس موفق نشدم
3- تاثیر جی ار ای یا جیمت با نمره بالا در جبران ضعف معدل انکار ناپذیر هست ولی به یاد داشته باشیم که بیس ارزیابی 90 درصد دانشگاه های دنیا معدل لیسانس و نمرات دروس تخصصی هست.
4- اگر مثل من معدل لیسانس کمی دارید بجای قد بازی و اپلای برای دکتری و بورس گرفتن به یک مستر دوم در یک کشور ارزان فکر کنید و گول وعده اساتید را نخورید که فقط در پذیرش نقش دارند ان هم نه خیلی زیاد برای بورس بطور بسیار جدی نام و اعتبار دانشگاه فارغ التحصیلی و معدل شما تاثیری انکار ناپذیر دارند. کاهش هرگز این دانشگاه های ازاد و پیام نور و .... تاسیس نمی شد که انقدر توقع همه ما را بالا بردند و ارزیابی های بیش از حد از توان و دانش خود با تحصیل در این دانشگاه های کم و بی کیفیت کردیم
5- وقت خود را به چاپ مقالات بسیار ولی غیر واقع بینانه اپلای کردن هدر ندهید در بسیاری از موارد نداشتن حداقل معدل و پاس نکردن دروس پایه ای و پیش نیاز ها منجر به ریجکت شدن بورس شما می شود همین بلا سر من هم امد

[saaaaam]

دوستان ببخشید یک مورد از پست قبلی من جا افتاده بود:

6- هرگز وقت و انرژی خود را برای تالیف کتاب برای جماعت دانشگاهی که قدر کار شما را نمی دانند نکنید که نه خیر مادی و نه معنوی دارد. همه سود ان هم به ارتقای رتبه اساتید بی سواد برخی از دانشگاه های ما می شود که باد می شوند در حالی که کوچکترین بهره ای از علم بجز کسب درامد نبرده اند.