برای ورود به یک کشور خارجی، بایستی از قبل اجازه ورود به آن کشور را از طریق مجاری قانونی آن کشور گرفته باشید. عمدتا برای اینکار بایستی به سفارت آن کشور در کشور خود مراجعه کرده و نسبت به ارائه مدارک لازم و تکمیل فرمها و … اقدام کنید.

به عبارت دیگر ویزا مدركی است كه ضمیمه گذرنامه شما می‌شود و نشان می‌دهد كه یكی از نمایندگان دولت آن كشور در سفارتخانه یا كنسولگری‌، درخواست شما مبنی بر ورود به كشور متبوع خود را بررسی و تشخیص داده است كه شما دارای شرایطی هستید كه برای هدفی خاص به آن كشور وارد می‌شوید.

نکته: بدون داشتن گذرنامه، ویزا بی معنی است. یعنی ابتدا باید گذرنامه بگیرید و سپس برای گرفتن ویزا از کشور مقصد خود اقدام کنید. در سفارتخانه شما را صرفا با گذرنامه تان میشناسند و احراز هویت میکنند (امکان این که مثلا با ارائه شناسنامه و کارت ملی بتوانید ویزا بگیرید وجود ندارد).

نکته: با توجه به تابعیت خود، ممکن است برای ورود به برخی کشورها نیازی به اخذ ویزا از قبل نداشته باشید. این موضوع به خاطر تفاهم نامه های لغو روادید بین کشورهاست که در آینده در مورد آن بحث خواهد شد.

ویزا انواع مختلفی دارد كه براساس هدف اعلام شده از سوی شما و ارائه مدارك برای اثبات آن صادر می‌شود. ویزاهای رایج عبارتند از: ویزای توریستی،‌ دانشجویی،‌ تجاری، ‌پژوهشی و…‌ پس اكیدا لازم است از ابتدا باید روادید دریافت شده توسط مسافر مناسب فعالیت مورد نظر (تجاری، توریستی، دانشجویی یا هر نوع دیگر) باشد. در غیر این صورت ممكن است مسافر در طول سفر دچار مشكلات احتمالی شود.

انواع ویزا از نظر تعداد دفعات ورود و خروج

Single: شما تنها اجازه یك بار ورود به آن كشور را می‌دهد و با خروج شما از آن کشور، این ویزا باطل میشود.

Multiple: شما امكان ورود و خروج متعدد به كشور صادركننده ویزا را در طی مدت اعتبار ویزا خواهید داشت.

انواع ویزا از نظر درج در گذرنامه

برچسب: توسط سفارت مربوطه، یک برچسب در یکی از صفحات گذرنامه شما الصاق میشود.

مهر: به جای برچسب، یک مهر در یکی از صفحات گذرنامه شما زده میشود و درون آن اطلاعات درج میگردد.

انواع ویزا از نظر شرایط و محل صدور

1- معمولی: ویزایی که باید قبل از مسافرت توسط سفارتخانه کشور مربوطه دریافت کرده باشید.

2- بدو ورود: ویزایی در لحظه ورود به کشور مقصد برایتان صادر میشود.

گاهی بین دو کشور، تفاهم نامه لغو روادید امضا میشود. این بدان معنی است که شهروندان این دو کشور میتوانند بدون اخذ ویزا، به کشور مقابل سفر کنند. مثلا بین ایران و ترکیه چنین تفاهم نامه ای در زمان آتاتورک و رضاخان امضا شده و ایرانیان برای ورود به ترکیه نیازی به دریافت ویزای قبلی ندارند و در لحظه ورود به ترکیه، در گذرنامه آنها مهر ورود درج میشود.